Feast: Ingetogenheid (Deel 1): Matigheid en fatsoen
#FOT0504NL
Martin G. Collins
Given 19-Oct-05
description: (hide)
transcript:
Als de hedendaagse media de koppen in de bijbel zouden schrijven, zouden we vermoedelijk het volgende lezen:
Over de doortocht door de Schelfzee:
WADDEN VERTRAPT TIJDENS STAKING — Achtervolgende milieudeskundigen gedood
Over David tegen Goliat:
HAATMISDAAD DOODT GELIEFDE VOORVECHTER — Psycholoog betwijfelt invloed van rots
Over de geboorte van Christus:
HOTELS VOL, DIEREN HUN STAL ONTNOMEN — Dierenactivisten woedend over ongevoelig stel
Over het te eten geven aan de vijfduizend:
PREDIKER STEELT LUNCH VAN EEN KIND — Discipelen staan voor een raadsel door gedrag
Over de genezing van de tien melaatsen:
PRAKTIJK VAN LOKALE ARTS GERUÏNEERD — "Geloofsgenezer" veroorzaakt bankroet
Over de genezing van de man met het legioen aan demonen:
VRIEND VAN KRANKZINNIGE VEROORZAAKT PANIEK — Investeringen van lokale boer verloren
Over de opwekking van Lazarus:
FUNDAMENTALISTISCHE PREDIKER WEKT EEN ROTTEND LIJK OP — Openen van testament uitgesteld
Deze koppen helpen een punt duidelijk maken en dat is dat cultuur de manier is waarop mensen hun leven leiden. Het is de manier waarop ze communiceren. Het is de manier waarop ze denken en handelen. Het is de manier waarop ze eten, drinken en werken. De cultuur van een volk weerspiegelt de ware religie van dat volk. Hun benadering van persoonlijke relaties weerspiegelt de normen en prioriteiten van het volk. Die prioriteiten worden voorgeschreven door hun ware geloof — moreel of immoreel, ethisch of onethisch, eerlijk of oneerlijk.
Om deze reden is het belangrijk te beseffen dat zelfs in de manier waarop we ons kleden — of dat nu "gekleed voor succes" is of "gekleed om te doden" — we datgene weerspiegelen waarmee we ons identificeren. Dit wordt in het bijzonder gezien bij tieners, omdat ze — daar ze emotioneler zijn dan volwassenen — meer geneigd zijn de gekunsteldheid en de kleding van popartiesten in film en muziek en van hun helden in de sport te weerspiegelen.
Tegen de tijd dat men volwassen wordt, wordt in het algemeen het logische deel van de hersenen sterker dan het emotionele deel. Zij die niet leren hun emoties onder controle te krijgen, worden als onvolwassen beschouwd.
Onvolwassen mensen bewonderen de manieren van hun idolen en proberen die na te bootsen. Zij weerspiegelen waar ze voor staan en hoe ze handelen en zich kleden. De idolen uit deze tijd kleden zich op onvolwassen wijze en vaak niet ingetogen. U zult zien dat als een volk zich op de weg van afgodendienst begeeft — en de bewondering van idolen is natuurlijk niets anders — de manier van kleden ook ontaardt. Dat is een heel interessante relatie.
Culturen die de natuur vereren en sensualiteit waarderen hebben de neiging zich niet ingetogen te kleden. Zij die materieel bezit tot een afgod maken, worden vaak geobsedeerd door de uitersten van de vooraanstaande mode. Hun obsessieve stijlbewustheid leidt tot ontevredenheid met de status quo. Ze zijn niet gelukkig tenzij hun garderobe zich op de rand van het betamelijke bevindt.
In scherpe tegenstelling daarmee zullen culturen die echte christelijke principes toepassen, ernaar streven persoonlijke heiligheid tot de drijvende kracht achter hun manier van kleden te maken. We hebben of doelbewust gekozen voor een bepaalde manier van kleden, waarbij we de morele implicaties van deze manier van kleden hebben doordacht, of we hebben automatisch een manier van kleden gekregen, waarbij we anderen voor ons hebben laten denken en we hun beslissingen hebben aanvaard. Zij die de beslisingen in de modewereld nemen doen dit met vooropgezette bedoelingen en zij doen dit met de bedoeling om hun doeleinden te realiseren.
Tot de twintigste eeuw begrepen de meeste belijdende christenen dat normen voor kleding onvermijdelijk waren. In deze tijd echter hebben zelfs de mensen binnen de grote christelijke kerken zich merendeels overgegeven aan niet ingetogen kleding, zoals een diep uitgesneden halslijn, een hoge split, strakke topjes en krappe blouses. Met de verwerping van God als wetgever, de heropleving van het geloof dat God Zich niet druk maakt over fysieke dingen en de wijdverbreide aanvaarding van het besef dat het Heer-zijn van Christus over menselijk handelen zich beperkt tot "geestelijke" zaken, hebben veel christenen uit de twintigste en eenentwintigste eeuw zich gewoon laten meeslepen met de culturele trends in plaats van de bijbelse aansporing van de apostel Paulus op te volgen, waarin hij ons aanspoort elke gedachte en handeling onder gehoorzaamheid aan Jezus Christus te brengen.
2 Corinthiërs 10:3-5 Want al leven wij in het vlees, wij trekken niet ten strijde naar het vlees, 4 want de wapenen van onze veldtocht zijn niet vleselijk, maar krachtig voor God tot het slechten van bolwerken, 5 zodat wij de redeneringen en elke schans, die opgeworpen wordt tegen de kennis van God, slechten, elk bedenksel als krijgsgevangene brengen onder de gehoorzaamheid aan Christus,
Het werkelijke punt in de discussie over normen voor kleding is niet een kwestie van zich streng aan de wet houden of een kwestie van losbandigheid, maar een kwestie van God als Wetgever of de mens als wetgever. Wie is de baas in uw leven?
De bijbel is een dynamische verzameling van boeken die universele en tijdloze principes bevat voor het leven van alledag. De manier waarop we ons kleden is een integraal deel van onze manier van leven. Er kunnen binnen een specifieke cultuur een oneindig aantal God-eerbiedigende benaderingen van kleden zijn. We moeten deze onveranderlijke principes uit de Schrift voortdurend blijven toepassen op de almaar veranderende facetten van onze culturele omstandigheden. In dat alles dient ingetogenheid gehandhaafd te blijven.
Wat heeft dit met het Loofhuttenfeest vandoen? De heiligen in het Millennium en wat nog belangrijker is, die in het Koninkrijk van God, zullen ingetogen zijn. Als iemand in deze tijd in zijn leven niet ingetogen is, zal God hem dan niet in het Koninkrijk toelaten? De Schrift lijkt daar echt op te duiden. Zij zullen zich ingetogen kleden in tegenstelling tot wat sommige leden van de kerk en sommigen van hun kinderen in deze tijd doen.
Ingetogenheid, fatsoen, reinheid en heiligheid zijn essentiële delen van Gods manier van leven en zij zullen een essentieel deel uitmaken van het denken en handelen van hen die in Gods Koninkrijk zijn. Wij, als de eerstelingen van het Koninkrijk van God — moeten, zo God het wil, als koningen en priesters in het Millennium ons bezighouden met matigheid en fatsoen, dat wil zeggen ingetogenheid en heiligheid.
Is heiligheid dan zo belangrijk? Waar begint ingetogenheid?
1 Petrus 1:13-16 Omgordt dus de lendenen van uw verstand, weest nuchter, en vestigt uw hoop volkomen op de genade, die u gebracht wordt door de openbaring van Jezus Christus. 14 Voegt u, als gehoorzame kinderen, niet naar de begeerten uit de tijd uwer onwetendheid, 15 maar gelijk Hij, die u geroepen heeft, heilig is, wordt (zo) ook gijzelf heilig in al uw wandel; 16 er staat immers geschreven: Weest heilig, want Ik ben heilig.
Het is interessant dat door de gehele Schrift heen heiligheid of onheiligheid rechtstreeks wordt gekoppeld aan de soort kleding die wordt gedragen, zowel in fysieke als in geestelijke zin. Het woord voor heilig is hagios, waarvan de basisbetekenis "anders" is. De sabbat is hagios, omdat hij anders is dan andere dagen. De christen is hagios, omdat hij anders is dan andere mensen. Wij zijn door Gods keus Gods eigen volk. Wij zijn uitgekozen om in alle eeuwigheid voor het aangezicht van God te leven.
Terwijl we in de wereld leven, moeten we Zijn wet gehoorzamen en Zijn leven nabootsen. Als gevolg daarvan heeft Hij ons de verplichting opgelegd anders te zijn. Hoe hard we ook proberen op de wereld te gelijken en de trends ervan te volgen, toch moeten we anders zijn. Daarmee bedoel ik dat we niet tot in het extreme anders moeten zijn. Daarmee bedoel ik dat we niet vreemd moeten zijn. Het is voor ons soms heel erg moeilijk de juiste balans daarin te vinden.
Dit brengt ons tot de vraag. Wat is ingetogenheid? De meesten van ons hebben minstens een vaag idee van wat het inhoudt. Een vaag idee in het gebruik van de term ingetogenheid, zonder de werkelijke betekenis daarvan te begrijpen, laat iemand in blinde onwetendheid en dat willen we zeer zeker niet.
Moderne woordenboeken definiëren ingetogenheid als volgt: "Een matige achting hebben of laten zien van iemands eigen talenten, bekwaamheden en waarde"; "een tegenzin hebbend of voortkomend uit een tegenzin om de aandacht op zichzelf te vestigen; teruggetrokken of bedeesd"; "gereserveerdheid of fatsoen in spraak, kleding of gedrag [de preek van vandaag gaat voornamelijk hierop in]"; "vrij van uiterlijk vertoon; niet aanmatigend"; "gematigd of beperkt in omvang, hoeveelheid of bereik; niet buitengewoon: een bescheiden prijs; een krant met bescheiden oplage".
Noah Webster definieert ingetogenheid als:
De bescheiden natuur die samengaat met een gematigde inschatting van iemands eigen waarde en belangrijkheid ... Voor vrouwen heeft ingetogenheid een soortgelijk karakter als bij mannen, maar het woord wordt voor hen ook gebruikt als synoniem voor kuisheid of reinheid in manieren. In deze betekenis is ingetogenheid het resultaat van een zuiverheid van geest of van de angst om uit de gunst te geraken of de angst voor schande versterkt door opvoeding en principe. Eerlijke ingetogenheid is de liefste charme van vrouwelijke uitmuntendheid, de kostbaarste edelsteen in het diadeem van hun eer.
Volgens deze definities is ingetogenheid dus een breed concept dat niet beperkt is door een seksuele bijbetekenis. Het is een toestand van de geest of een gezindheid die een nederige inschatting van zichzelf voor God tot uitdrukking brengt. Ingetogenheid is evenals nederigheid het tegengestelde van brutaal of arrogant zijn. Het is er niet opuit de aandacht op zichzelf te vestigen of zich op een niet gepaste manier aan te stellen. Webster koppelt blijkbaar kuisheid aan ingetogenheid, omdat kuisheid "morele reinheid in gedachten en gedrag" betekent. Morele reinheid zal evenals nederigheid noch sensualiteit noch opzichtigheid tentoonspreiden.
U kunt zich afvragen waarom ik dit onderwerp zo snel aansnijd nadat John Ritenbaugh een aantal jaren geleden zijn serie gaf over "Vormen en formaliteit", zoals die naar ik meen werd genoemd. Ik adviseer iedereen sterk die serie nog eens door te nemen, omdat de mensen sindsdien — in het bijzonder jongere mensen — in sommige gevallen daar geen aandacht aan hebben geschonken.
Als tegengif tegen de vrouwelijke neiging tot buitensporige kleding waarschuwen twee brieven uit het Nieuwe Testament tegen het hechten van overdreven waarde aan het uiterlijk voorkomen en ze bevelen ingetogenheid in kleding aan. Laten we ze beide gaan opslaan.
William Barclay zegt in zijn Daily Bible Study Series over 1 Petrus:
Het is interessant om de verwijzingen naar persoonlijke versieringen in de wereld van de Grieken en de Romeinen te verzamelen. Er waren evenveel manieren om het haar op te maken als er bijen in Hybca waren. Haar werd gegolfd en geverfd, soms zwart, vaker kastanjebruin. Er werden pruiken gedragen, in het bijzonder blonde pruiken die zelfs in de catacomben van de christenen zijn gevonden; het haar om ze te maken werd vanuit Duitsland geïmporteerd en zelfs van zover als India. Haarbanden, haarspelden en haarkammen werden van ivoor, palmhout en de schaal van schildpadden gemaakt; soms zelfs van goud bezaaid met edelstenen.
Diamanten, smaragden, topazen, opalen en sardonyx waren de favoriete stenen ... Oorringen werden gemaakt van parels en Seneca sprak over vrouwen met twee of drie fortuinen aan hun oren. Muiltjes werden er dikbezaaid mee bezet.
Petrus wist waar hij het over had, daarnaast werd hij ook door God geïnspireerd dit te schrijven. Daar dit een kleine glimp is van de beschikbare rijkdom van de maatschapij in de tijd van de apostel Petrus, kunnen we zien waarom hij zich op dezelfde problemen richt als die wij in deze tijd hebben, de problemen die samengaan met overvloedige rijkdom.
1 Petrus 3:3 Uw sieraad zij niet uitwendig: het vlechten van haar, het omhangen van goud of het dragen van gewaden,
De apostel Petrus heeft het over ingetogenheid in kleding en gematigdheid in wat u doet. Juwelen zijn in principe niet verkeerd. God tooide Zijn Bruid met juwelen zoals in de profetieën wordt uiteengezet. Er is niets verkeerd met die specifieke dingen zelf, maar overdaad en te veel tijd besteden om uzelf daarmee te tooien dat is verkeerd.
Het christendom kwam in een wereld van luxe gecombineerd met decadentie. Met het oog op dit alles waarschuwde Petrus voor het gevaar van een gebrek aan ingetogenheid in versiering. De versiering van het hart is kostbaar in Gods oog. Dingen als ingetogenheid, kuisheid, fatsoen, matigheid, zelfbeheersing en de andere vruchten van de geest, genoemd in Galaten 5:22, vallen hier allemaal onder.
Een christelijke vrouw uit die tijden, die leefde in een maatschappij waarin ze verzocht zou kunnen worden door zinloze buitensporigheden, moet in ingetogenheid, onzelfzuchtige dienstverlening en goedheid leven. In feite zouden alle christenen gesierd moeten zijn met ingetogenheid, nederigheid en kuisheid. Ook Timotheüs richt zich tot de dames in de kerk en legt de versiering van het hart uit:
1 Timotheüs 2:9 Evenzo, dat de vrouwen zich sieren met waardige klederdracht, zedig en ingetogen, niet met haarvlechten en goud of paarlen en kostbare kleding,
Dit betekent niet noodzakelijkerwijs dat een vrouw haar haar niet zou moeten vlechten, maar dat ze dat niet op een buitensporige manier zou moeten doen en er daardoor te veel tijd aan besteden. Diverse woorden in 1 Timotheüs 2:9 werpen licht op een bijbelse visie op ingetogenheid, wat hetzelfde woord is dat elders ook als goed gedrag wordt vertaald. Het woord dat met ingetogen is vertaald, heeft de algemene betekenis van "respectabel en eerbiedwaardig" en als het in verband met vrouwen wordt gebruikt, betekent het hier en elders ook "ingetogen". Versiering en kleding zijn een terrein waarmee vrouwen zich vaak bezig houden en waarin het gevaar ligt van onbescheidenheid of onbezonnenheid. Paulus maakt het dus tot de kern van zijn waarschuwing en beveelt de vrouwen zich op te maken in lijn met hun christelijke plicht en verantwoordelijkheid om Gods norm van gerechtigheid hoog te houden. Het leven leiden op Gods manier van leven is allereerst het leiden van een rechtvaardig leven.
Hieruit zien we dat ingetogenheid een element is van een christelijk karakter en onze kleding zal onze echte houding weerspiegelen jegens dit onthullende aspect van ons eigen karakter. We moeten de juiste houding hebben om ons zorgen te maken over ingetogenheid en als gevolg daarvan ons op ingetogen wijze kleden. Dat betekent dat we door het juiste morele besef moeten worden geleid. We moeten respect hebben voor de gevoelens en zorgen van anderen. Ik weet dat ik me enkele keren dat ik naar de diensten kwam, in verlegenheid voelde gebracht, en ik ben er zeker van dat dat ook voor anderen gold. Een ingetogen persoon weet daarom wat de grenzen van Gods normen van gerechtigheid zijn, en verlangt daarbinnen te blijven en hij verlangt er niet naar te pronken.
Het woord ingetogen in vers 9 wordt in de Statenvertaling vertaald met matigheid. Matigheid heeft onder andere als betekenis "goed oordeel, ingetogenheid en zelfbeheersing"; als we dit als een vrouwlijke deugd zien verstaan we hieronder ook "fatsoen" of "kuisheid". Matigheid duidt op "een controle over lichamelijke verlangens, een toestand van zelfbeheersing op het gebied van begeerte". Het basisprincipe ervan is zelfbeheersing in verlangens.
De basisbetekenis van het woord ingetogenheid heeft verschillende nuances en bijbetekenissen en geeft aan dat er gewoonlijk een innerlijke zelfbeheersing aanwezig is. Daarom ga ik in deze preek niet in op veel specifieke dingen, omdat dit een punt van zelfbeheersing is. Ik zal u de principes geven en u kunt ze dan onder Gods invloed toepassen.
Het woord zedig wordt in de Statenvertaling vertaald met schaamte. Dit duidt op vrouwelijke gereserveerdheid in zaken van seksualiteit. Paulus' instructie hier in 1 Timotheüs 2 is niet alleen van toepassing op luxe, dure of opzichtige kleding in de kerk, wat op zijn minst gezegd afleidt; maar Paulus impliceert zeer zeker ook het seksuele aspect in zijn keus van woorden hier. Paulus' opmerkingen verwijzen gedeeltelijk naar vrouwelijke buitensporigheid, maar waarschijnlijk denkt hij het meest aan de onzedigheid van vrouwen die gebruik maken van hun fysieke charmes, waardoor ze waarschijnlijk emotionele verstoringen bij de mannelijke gemeenteleden zullen teweegbrengen.
De reden dat Paulus een bewerkelijke haarstijl, sierlijke juwelen en uiterst kostbare kleding ontmoedigt, wordt duidelijk als we naar historische gegevens uit die tijdsperiode kijken. De buitensporige hoeveelheid tijd, geld en inspanning die bewerkelijk haar en juwelen vragen, was niet alleen een in het oog lopend vertoon, maar het was ook de stijl van kleden van courtisanes en hoeren uit die tijd. Als vrouwen zich kleedden als hoeren, dan dacht men dat ze hoeren waren of minstens die stijl van leven probeerden na te bootsen. In deze tijd zien we op de basisschool meisjes van zeven en acht jaar oud die er uitzien als kleine miniatuurhoertjes. Dit land bevindt zich in een droevige situatie. Juist de buitensporigheid en de sensualiteit worden door Paulus verboden. Zowel buitensporigheid als sensualiteit hebben betrekking op ingetogenheid. Christelijke vrouwen moeten zich van zichzelf bewust zijn en daarbij hun hart en hartstochten onder controle houden in plaats van dat ze zich uitgebreid, kostbaar of sensueel uitdossen.
Laat me een retorische vraag stellen. Wat moet de kleding van een christelijke vrouw tot uitdrukking brengen? Moet dat zijn seks, trots en geld? Of moet dat zijn reinheid, nederigheid en ingetogenheid?
1 Timotheüs 3:15 Mocht ik nog uitblijven, dan weet gij, hoe men zich behoort te gedragen in het huis Gods, dat is de gemeente van de levende God, een pijler en fundament der waarheid.
De onmiddellijke context van Paulus' brief aan Timotheüs betreft christelijk gedrag en kleding binnen de kerk. De kerk is "een pijler en fundament der waarheid". Onze kleding behoort de waarheid in ingetogenheid tot uitdrukking te brengen, een voorbeeld en getuigenis van hoe een christen er behoort uit te zien. Daarom behoren de principes die ons onderwezen worden om ons leven in aanbidding van God in te richten, uiteindelijk ons dagelijks leven voor het aangezicht van God te leiden.
Kan iemand eerlijk tot de conclusie komen dat een vrouw zich voor de sabbatdiensten en de diensten op de Heilige Dagen in de aanwezigheid van mannen en God ingetogen dient te kleden, terwijl ze buiten de bijeenkomsten van de kerk zich vol vertoon en sensueel kan kleden? Meisjes, staan jullie zover van God af dat jullie voor de God van het universum verschijnen terwijl jullie vol vertoon en sensueel zijn gekleed?
Paulus' instructies voor de vrouwen zijn evenals de voorgaande instructies voor mannen gerelateerd aan de context van het bijeenkomen voor de eredienst en de broederlijke omgang, maar zijn er niet toe beperkt. Mannen dienen hun leven altijd op een manier te leiden waardoor wraak en geschillen worden vermeden; vrouwen moeten altijd leven in overeenstemming met hun leven van godsvrucht, waarbij ze zich ingetogen en stemmig kleden. Het is de plicht van een christen — een vereiste, geen suggestie — dat we ons ingetogen kleden. We hebben een christelijke verantwoordelijkheid om bescheiden kleding te dragen en dat begint in de context van onze eerbiedige aanbidding en die strekt zich vandaar uit tot ons dagelijks leven. In scherpe tegenstelling daarmee hoeven we niet verder te gaan dan Wal-Mart om elk soort kleding te kunnen zien: vunzig, slordig, niet ingetogen en (mijn ergste nachtmerrie) spandex. [Noot van de vertaler: Spandex is een superstrakke stretchstof, ook bekend als elastan; Lycra is een merknaam voor deze stof.] Misschien is het juist om dat te dragen als u in de afzondering van uw eigen huis bent.
Ingetogenheid is daarom niet in de eerste plaats een punt van kleding, maar het is voornamelijk een zaak van het hart. Als het hart op Gods golflengte zit, zal het zichzelf regeren in reinheid gekoppeld aan nederigheid en zal het zich op ingetogen wijze uitdrukken. Als er genotzucht en trots in het hart heersen, zal er geen ingetogenheid en nederigheid in de uiterlijke verschijning tot uiting komen. Al is het waar dat het mogelijk is dat we vanuit een zondig en trots motief ons ingetogen kunnen kleden, we kunnen ons niet bewust buitensporig en sensueel kleden op basis van een goed motief. We kunnen dus tot de conclusie komen dat de reinheid en nederigheid van het bekeerde hart, een innerlijk iets, zich uiteindelijk moet uitdrukken door zich uiterlijk op ingetogen wijze te kleden.
Daar ingetogenheid verschillende betekenissen heeft, zullen wij de onze ontlenen aan het bijbelse principe:
Christelijke ingetogenheid is een innerlijke zelfbeheersing, geworteld in een juist begrip van zichzelf voor het oog van God. Het komt aan de buitenkant tot uiting in nederigheid en reinheid gebaseerd op een waarachtige liefde voor God de Vader en Zijn Zoon Jezus Christus, veeleer dan in zelfverheerlijking en zichzelf aanprijzen. Christelijke ingetogenheid zal zich dus niet publiekelijk in zondige wellustigheid laten zien.
God Zelf bepaalt de objectieve normen voor zondige naaktheid en ingetogenheid. De Schrift identificeert God als de soevereine Schepper van alle dingen, evenals de Schepper en Ontwerper van kleding. Het bijbelse verslag van de oorsprong van kleding en de daaropvolgende voorbeelden van kleding laten minstens één eenvoudig punt tot uiting komen: God ontwierp kleding om het lichaam te bedekken, niet alleen de geslachtsdelen. Hiermee wil ik niet suggereren dat we terug moeten naar de lange jurken en sluiers die in oude tijden gedragen werden. Ik zeg dit alleen maar om het doel en de functie van kleding te suggereren en bij benadering aan te geven welk deel van het lichaam ze door hun ontwerp geacht werden te bedekken.
Genesis 2:25 En zij beiden waren naakt, de mens en zijn vrouw, maar zij schaamden zich voor elkander niet.
We begrijpen dat naaktheid in het begin niet met schaamte gepaard ging. In feite zegt Genesis 1:31: "En God zag alles wat Hij gemaakt had, en zie, het was zeer goed." Al waren Adam en Eva naakt, ze hadden geen gevoel van publieke schande of vernedering; hun naaktheid was heel goed omdat God hen op die manier had geschapen. Onder deze omstandigheden was kleding niet nodig.
Laten we eens kijken hoe Satan een gevoel van schaamte tot stand bracht. Het verslag in Genesis is heel kort en beknopt. Het vat deze gesprekken en gebeurtenissen slechts in enkele woorden samen. In latere passages wordt meer gezegd en ook uit de geschiedenis kunnen we meer opmaken. Zodra Satan zijn leugenachtige en bedrieglijke woorden had gesproken en de vrouw hem had gehoorzaamd door de verboden vrucht te eten en haar man, evenals zij, opzettelijk had gegeten, zegt het volgende vers ons:
Genesis 3:7-11 Toen werden hun beider ogen geopend, en zij bemerkten, dat zij naakt waren; zij hechtten vijgebladeren aaneen en maakten zich schorten. 8 Toen zij het geluid van de HERE God hoorden, die in de hof wandelde in de avondkoelte, verborgen de mens en zijn vrouw zich voor de HERE God tussen het geboomte in de hof. 9 En de HERE God riep de mens tot Zich en zeide tot hem: Waar zijt gij? 10 En hij zeide: Toen ik uw geluid in de hof hoorde, werd ik bevreesd, want ik ben naakt; daarom verborg ik mij. 11 En Hij zeide: Wie heeft u te kennen gegeven, dat gij naakt zijt? Hebt gij van de boom gegeten, waarvan Ik u verboden had te eten?
Wie plaatste het schaamtegevoel over seks in het denken van Adam en Eva? Dat was Satan die hun dingen had verteld die met hun seksualiteit en hun naaktheid vandoen hadden. Gedurende de gehele tijd dat God met hen had gesproken, hen had geïnstrueerd in ware en juiste kennis, waren ze naakt geweest. Niets dat God hun onderwees had hun enig schaamtegevoel over seks bijgebracht. Het idee dat seks verkeerd was, kwam van Satan. Dat idee was onlosmakelijk en op subtiele wijze gekoppeld aan de leugen van de "onsterfelijke ziel". Dat werd als één pakket "verkocht".
Als gevolg van wat er in het denken van Adam en Eva was binnengedrongen, kleedde God hen nu Zelf. Hoe, onder welke omstandigheden, en waarom kleedde God hen? Toen God onmiddellijk na hun schepping met Adam en Eva sprak, instrueerde Hij hen in een situatie van man en vrouw. Zolang zij de enige mensen waren, alleen op wat we hun huwelijksreis zouden kunnen noemen (voor wat betreft andere mensen), gaf God hun geen instructie om hun lichaam te bedekken. Voor het geval dat iemand tot een verkeerde conclusie komt, ik propageer geen naaktheid thuis als u samen met uw vrouw thuis bent. Straks kom ik nog toe aan andere doeleinden van kleding en één daarvan is u tegen de kou te beschermen. Het schijnt dat we als dienaren voortdurend alles goed en duidelijk moeten specificeren. Het verbaast me voortdurend hoe men overhaast tot bepaalde conclusies kan komen.
God is altijd aanwezig. Als een man en vrouw, gisteren, vandaag en morgen, alleen in huis zijn, is God onzichtbaar aanwezig. Pas nadat Satan zijn ideeën had geïntroduceerd, voelden ze schaamte om voor God te staan. God Zelf kleedde Adam en Eva. Let op wat er later in hetzelfde hoofdstuk staat geschreven:
Genesis 3:20-21 En de mens noemde zijn vrouw Eva, omdat zij de moeder van alle levenden is geworden. 21 En de HERE God maakte voor de mens en voor zijn vrouw klederen van vellen en bekleedde hen daarmede.
Let op de uitdrukking "De HERE God ... bekleedde hen daarmede." Het Hebreeuwse woord dat God Mozes inspireerde hier voor bekleedde te schrijven is labash. Dat betekent niet schaamte bedekken — opzettelijk naaktheid verbergen — of iets in die geest. Het Hebreeuwse woord dat "naaktheid verbergen" betekent is kasha, maar het woord dat Mozes door God werd geïnspireerd te schrijven is labash. Dat betekent "het aandoen van kleding". Het verwijst eerder naar bovenkleding dan naar onderkleding. Het heeft in zich het idee van versiering, of decoratie, of laten zien, of beschermen, veel meer dan verbergen of bedekken.
Bijvoorbeeld in het voorval van Noachs dronkenschap in Genesis 9 werd hij blijkbaar seksueel misbruikt door Kanaän, de zoon van Cham. Sem en Jafet, ook zonen van Noach, liepen met een kleed over hun schouder achterwaarts en "bedekten de naaktheid" van hun vader. Zij verborgen het resultaat van een zondige handeling. Hier is het Hebreeuwse woord voor bedekten kasha, niet labash dat door God werd gebruikt in de manier waarop Hij Adam en Eva bedekte.
Let erop dat God Adam en Eva niet kasha-de — Hij verborg geen schaamte, geen naaktheid — maar veeleer labash-te Hij hen — versierde en kleedde hen. Het verschil tussen die twee Hebreeuwse woorden, labash en kasha, is een verschil in doel en bedoeling en duidt niet zozeer op het feit van bedekt worden. Beide bedekken naaktheid. Het Hebreeuwse kasha heeft in zich de bijbetekenis van iets verbergen dat beschamend zou kunnen zijn, terwijl labash zo'n bijbetekenis niet heeft, maar het toevoegen van aantrekkelijkheid impliceert en niet het verbergen van iets beschamends. Het is interessant om Gods benadering te vergelijken met die van de mens.
Met andere woorden al werden door Gods bekleden hun lichamen bedekt, toch impliceert dit geen enkel gevoel van schaamte in hetgeen God ontworpen had. De reden is niet dat de schaamstreek die God ontwierp en maakte, verlagend of slecht is, maar veeleer is de reden een zaak van bescherming tegen het weer of de omgeving en voor een juiste ingetogenheid en een juist decorum! Het is een zaak van welvoeglijkheid — van beleefdheid jegens anderen — dat we in afzondering zorgdragen voor onze ontlasting. Dit impliceert niet dat er zonde of kwaad betrokken is bij het naar het toilet gaan. Het is een zaak van etiquette — consideratie voor anderen — veeleer dan het verbergen van iets verkeerds.
Op dezelfde manier wil God dat we kleren dragen als een zaak van decorum en welvoeglijkheid in consideratie met anderen en het vermijden van verleiding die ons tot een zondig, verkeerd gebruik zouden kunnen leiden — maar niet omdat de seksorganen die God ontwierp, van zichzelf zondig zijn. God ontwierp seks voor gebruik uitsluitend tussen man en vrouw binnen een liefdevolle relatie, zonder dat dit met anderen wordt gedeeld. Het privé-gebeuren van de huwelijksrelatie maakt deze relatie heilig, maakt man en vrouw op een heel speciale manier dierbaar voor elkaar, iets dat nooit met een ander in overspel wordt gedeeld. Tieners en jong volwassenen, jullie moeten dit als een waarschuwing ter harte nemen.
Deze gehele liefhebbende, heilige, kostbare relatie wordt in sterke mate beschadigd of vernietigd als die met iemand anders wordt gedeeld. Daarom zijn seks voor het huwelijk en overspel zo schadelijk voor hen die daar deel aan hebben en zijn daarom doodzonden. Voor de jonge mensen onder ons die niet weten wat een doodzonde is, dat is een zonde die met de dood kan worden bestraft. Dat betekent dat je de doodstraf krijgt — misschien niet direct, maar uiteindelijk krijg je die.
De reden dat we onfatsoenlijke of wellustige blootstelling moeten vermijden, is dat dit soort blootstelling van het vrouwelijke lichaam lustopwekkend is voor de zinnelijke mannelijke geest. Revuevoorstellingen, stripteasevoorstellingen en al zulk soort commerciële voorstellingen zijn er welbewust opuit om voor geldelijk voordeel mannelijke klanten binnen te halen door middel van lustgevoelens. Welkom in Satans wereld! We hebben Waynes Wereld, daarnaast Waterwereld en dan ook nog Satans wereld! Raad maar eens waarin wij leven.
De oorsprong van het idee dat seks verkeerd en beschamend is, ligt bij Satan — niet bij God! De heidense wereld accepteerde deze leugen. Deze groeide uit tot een algemeen aanvaard dogma. God zegt het volgende tot hen die Satans leugen over seks en onbetamelijkheid volgen:
Jesaja 57:3-4, 7-9 Maar, gij, nadert herwaarts, kinderen van een tovenares, nakroost van echtbreker en overspeelster. 4 Over wie maakt gij u vrolijk, tegen wie spert gij de mond open, steekt gij de tong uit? Zijt gij geen kinderen der zonde, leugengebroed? ... 7 Op een hoge en verheven berg hebt gij uw legerstede opgeslagen; ook daarheen zijt gij opgeklommen om slachtoffers te brengen. 8 En achter deur en post hebt gij uw herinneringstekens gesteld, want buiten Mij om hebt gij uw legerstede opgeslagen en zijt opgeklommen, hebt gij uw legerstede ruim gemaakt; gij hebt u loon bedongen van hen wier bijslaap gij hebt liefgehad, wier schaamte gij hebt gezien. 9 Gij kwaamt met olie tot de Moloch, gij bereiddet overvloed van zalven; gij zondt uw boden uit tot in de verte, ja, gij vernederdet u tot in het dodenrijk.
God heeft geen hoge dunk van mensen die hun naaktheid laten zien, of dat nu fysiek is of geestelijk. De kennis van Adams en Eva's zonde veranderde hun ervaring van onschuldige naaktheid in vernederende schaamte. Blozen en schande deden hun intrede in de menselijke geschiedenis, maar we kunnen dankbaar zijn dat het verhaal daar niet stopt. In Zijn grote barmhartigheid heeft God in de volmaakte kleding voorzien.
Het grootste belang daarvan ligt in de geestelijke toepassing. Adam en Eva verloren hun rechtvaardige reputatie voor God en stonden naakt in hun zonde. God doodde daarna dieren en vervaardigde vanuit de huiden kleding om Adam en Eva op de juiste manier te bedekken, nadat zij een armzalige poging deden zichzelf met schorten te bedekken die door hun eigen menselijke geest waren ontworpen en waren gemaakt door hun onbedreven, menselijke handen.
Dit schitterende type van Gods barmhartigheid en genade vond later zijn vervulling in het offer van Jezus Christus. Een belangrijke les die we hieruit zouden moeten leren, is dat onze eerste ouders hun eerste kleding van minderwaardig materiaal maakten, dat ongeschikt was voor kleding. God maakte de volgende kleding die heel doeltreffend was en was gemaakt van het beste materiaal voor kleding dat aan de mens bekend was.
Bekend om hun sterkte, warmte, comfort en schoonheid worden dierenhuiden nog steeds beschouwd als het fijnste materiaal voor menselijke kleding. Ik kocht zo'n tien jaar geleden een jas van schapenhuid en nadat ik deze enkele keren had gedragen, vormde hij zich naar mijn lichaam. Het is nog steeds een heel comfortabel en warm kledingstuk voor mij en hij heeft de tand des tijds veel beter doorstaan dan enige jas daarvoor.
Uit Gods bedekken van Adam en Eva kunnen we leren, dat onze eigen rechtvaardigheid volledig ontoereikend is om onze geestelijke naaktheid te bedekken en dat de rechtvaardigheid van God, de toegerekende rechtvaardigheid die geschikt is om in alle opzichten onze zonden te bedekken, absoluut noodzakelijk is. God gebruikte deze letterlijke gebeurtenis om ons een geestelijke waarheid te leren. Hij verving de lendendoeken van Adam en Eva door jassen van huid. Al bedekte Adam zijn lendenen, God bedekte hem van zijn nek tot aan zijn knieën.
Dit is niet onbelangrijk daar het werk van Adams hand niet acceptabel was voor God, noch geestelijk (duidend op zijn werken van rechtvaardigheid) noch fysiek (duidend op de bedekking van zijn naaktheid); alleen de bekleding waarin God Zelf voorzag was voldoende voor beide. Terwijl Adam zijn geslachtsdelen bedekte, bedekte God Adams lichaam. Al hebben we geen foto's van Adams en Eva's uiterlijk, het Hebreeuwse woord kuttoneth wordt in het Oude Testament consequent gebruikt voor een rok- of jasvormig gewaad, een tunica.
Nelsons Illustrated Bible Dictionary zegt het volgende:
De tunica was een lang stuk stof dat in tweeën werd gevouwen met gaten voor de armen en het hoofd. Ook bekend als het onderkleed werd het onder de mantel of de bovenkleding gedragen. De tunica werd in het algemeen gemaakt van leer, haardoek, wol of linnen. Jezus' tunica [onderkleed] bij de kruisiging bestond uit één stuk stof, daar het geen naad bevatte (Johannes 19:23). Zowel mannen als vrouwen droegen een tunica, vaak blauw van kleur. Andere woorden voor tunica die in de verschillende Engelse bijbelvertalingen worden gebruikt zijn jas en hemd.
Het Hebreeuwse woord kuttoneth is afkomstig van een woord dat "bedekken" betekent. Een bikini kan beslist niet met kuttoneth worden aangeduid.
Genesis 3:21 En de HERE God maakte voor de mens en voor zijn vrouw klederen van vellen en bekleedde hen daarmede.
De kuttoneth was het gebruikelijke gewaad dat man en vrouw droegen zoals we zien in de tunica's van huid die door Adam en Eva gedragen werden. Dit hemdvormige gewaad had gewoonlijk lange mouwen en reikte tot aan de enkels als het als rok werd gedragen.
In de Zondervan Pictorial Bible Dictionary staat in het artikel "Kleding": "Mensen die hard moesten werken, zoals slaven en gevangenen, droegen ze in kortere vorm, soms maar tot aan de knieën reikend en zonder mouwen."
Diverse welbekende woordenboeken en bijbelencyclopedieën zeggen dat het het principieel gebruikelijke gewaad van mannen en vrouwen was. De gewaden waar zij het over hebben, is de kleding die op de huid komt te liggen, de onderkleding. Deze bestond uit een lang, hemdachtig gewaad dat gewoonlijk van linnen was gemaakt. Dat van Adam was van dierenhuid gemaakt.
De kuttoneth leek op de latere Romeinse tunica, die het meest overeenkomt met ons lange hemd en tot beneden de knieën reikte. In sommige gevallen als het ontworpen was voor bijzondere gelegenheden, reikte het bijna tot aan de grond, terwijl de simpelste vorm zonder mouwen was en maar net tot de knieën reikte. Een andere beschrijving zegt ons dat hij was gemaakt van linnen of wol en tot op de knieën of tot de enkels reikte. Al deze bronnen stemmen voor wat betreft de kuttoneth overeen dat deze het lichaam tenminste van de nek tot aan de knieën bedekte, terwijl hij soms tot halverwege de kuit of helemaal tot aan de voeten raakte. Het is belangrijk te beseffen dat deze stijl van kleding overeenkomt met wat menselijke wezens door alle tijden heen, zover als we geschiedverslagen hebben, hebben gedragen. We kunnen deze tot duizenden jaren terug vinden. Millennia-lang hebben ingetogen mensen zichzelf van tenminste net beneden de nek tot aan de knieën bedekt.
Dit was waarschijnlijk Gods ontwerp om de naaktheid en schaamte van Adam en Eva te bedekken. Met andere woorden God gaf geen bikini van bont om onze rechtvaardiging en behoud tot uitdrukking te brengen. Daarnaast was dit niet de enige keer dat God dit ontwerp gebruikte.
Jezus Christus is het Woord dat vlees werd en onder ons woonde. Een eerlijke en verstandige vraag zou dus zijn: "Wat droeg God toen Hij mens werd?" Laten we naar het ultieme voorbeeld voor de mens kijken. Hier volgt de mening van één dienaar over hoe Jezus eruit zag. Deze aanhaling is vanuit het boek The Real Jesus van Garner Ted Armstrong (copyright 1977). Hij probeerde naar beste weten en kunnen de Schrift en historische verslagen te gebruiken om te laten zien wat Christus waarschijnlijk droeg en hoe Hij er waarschijnlijk uitzag.
De structuur en de kleur van Jezus' gezicht was die van de gemiddelde jood en de lengte van Zijn haar was ook gemiddeld. We zouden Zijn haarlengte in deze tijd "in" kunnen noemen, daar dat de culturele norm uit die tijd was — iets langer dan de haarstijl van de 40-er en 50-er jaren en iets korter dan het langharige hippie-uiterlijk van de 60-er jaren.
Er bestaat geen twijfel aan dat Jezus een volle, maar toch netjes bijgeknipte en verzorgde baard had. (Het is bijna onmogelijk om de woorden van de profetie van Jesaja "mijn wangen heb ik gegeven aan wie mij de baard uittrokken" weg te praten door te beweren dat dit slechts een baardgroei was van anderhalve dag waarbij ze een tang of pincet moesten gebruiken.) Baarden waren in die tijd heel gewoon en er is geen reden om te veronderstellen dat Jezus glad geschoren in het openbaar verscheen.
Er waren zowel hete als koude bronnen in de streken waar Jezus leefde en werkte, en u kunt er absoluut zeker van zijn dat de grote God die zo aandrong op zindelijkheid in het kamp van Israël, die wetten gaf waarin de meest strikte aandacht voor persoonlijke en maatschappelijke hygiene werd vastgelegd, de gewoonte had dagelijks een bad te nemen, Zich tot in de puntjes te verzorgen, Zijn haar en baard te knippen en welbewust Zijn kleding uit te kiezen. Dit alles met zorg en aandacht, maar totaal zonder dat dit een fobie of obsessie werd.
Het is belangrijk op te merken dat zelfs de bovenkleding van Jezus van zo'n kwaliteit was dat de Romeinse soldaten er aan de voet van het kruis driftig om dobbelden, evenals om zijn onderkleding.
Zijn bovenkleding bestond uit een jas of mantel zonder naad en men zou de neiging kunnen krijgen te veronderstellen dat deze, evenals die van Jozef, veelkleurig was.
Misschien was hij niet onversierd, misschien had hij kleuren of decoraties die op Zijn stam duidden, maar in ieder geval paste deze binnen de goede smaak van die tijd en was deze van goede kwaliteit, evenals de donkere kostuums die in deze tijd door zakenmensen bij diners worden gedragen.
Een gebrek aan opzichtigheid van deze kleding was misschien een van de redenen dat Jezus er bij diverse gelegenheden — voorafgaand aan Gods eigen vastgestelde en bedoelde tijd — in slaagde Zijn achtervolgers te ontwijken binnen de luidruchtige drukte van een door elkaar krioelende mensenmassa.
Hoe kon Jezus aan Zijn aanvallers ontsnappen als Hij er duidelijk anders uitzag dan de andere mensen uit Zijn tijd? Een bleek gezicht, uitzonderlijk lang haar en een stralende, gouden halo zouden zeer zeker gemakkelijk gelokaliseerd kunnen worden.
Nee, Jezus was gewoon. En het was alleen Zijn overeenkomstigheid in fysieke verschijning (een baard helpt zeer zeker daarbij als er honderden baarden om Hem heen te zien zijn) evenals de overeenkomstigheid van de gewaden die Hij droeg, die Hem in staat stelde in de massa op te gaan en "midden tussen hen door te gaan", waardoor Hij erin slaagde te ontsnappen.
De kwaliteit van kleding was in het Palestina van de eerste eeuw uitzonderlijk goed.
Huisvrouwen spreken in deze tijd nog steeds over "lakens van linnen", al hebben ze het in werkelijkheid meestal over goedkopere katoenen en synthetische lakens. Maar de koop van fijn handgemaakt linnen kan inderdaad een kostbare aangelegenheid zijn.
In Jezus' tijd werd linnen handgemaakt en was duurzaam genoeg om vele jaren gebruikt te kunnen worden.
De mensen van dat land droegen nog veel andere soorten weefsels; de bijbel heeft het over fluweel, purper en fijn linnen waarvan veel soorten persoonlijke kleding werd gemaakt, evenals andere stoffen en tapijten.
Jezus' onderkleding bestond waarschijnlijk uit lichtgewicht katoen, linnen of wol. De bovenkleding was bijna wel zeker wol.
De werkelijke Jezus was het toonbeeld van hoe God er als mens uit zou zien — goed verzorgd, maar zonder aanstellerij, goed gekleed maar zich niet van Zijn kleding bewust, schoon maar niet anti-septisch, waardig maar niet gedistingeerd.
Dat was de mening van één man, maar ik vond het in ieder geval waard deze door te geven.
Jezus Christus in het vlees bedekte Zichzelf op dezelfde manier als Hij Adam en Eva bedekte: ingetogen, met mate en fatsoen. Tot zover hebben we het erover gehad dat wij leven in een wereld die door Satan wordt geregeerd, waarin overdaad en sensualiteit alom aanwezig zijn geweest sinds Adam en Eva voor 't eerst zondigden en door God op de juiste manier dienden te worden gekleed. Zowel overdaad als sensualiteit heeft betrekking op ingetogenheid. We zagen wat Jezus Christus als mens droeg. Laten we nu zien wat Hij in Zijn verheerlijkte toestand draagt.
Openbaring 1:13 en te midden van de kandelaren iemand als eens mensen zoon, bekleed met een tot de voeten reikend gewaad, en aan de borsten omgord met een gouden gordel;
Ik propageer niet dat we allemaal overschakelen naar een jurk. Ik ga niet zeggen wat we zouden moeten dragen, maar dit zijn de principes. Pas ze zo in uw leven toe als u wilt, zoals God wil.
Wat is de kleding van de heiligen in het Koninkrijk van God?
Openbaring 3:1-6 is bij tijden exclusief toegeschreven aan de Sardes kerk of het Sardes tijdperk; die interpretatie is echter te beperkt. Ik ga akkoord met die interpretatie, maar daarmee zijn deze woorden niet uitgeput. Als we in vers 2 beginnen in plaats van in vers 1 en gewoon het woord kerk substitueren waar het woord Sardes staat, krijgen we een veel ruimere toepassing van deze passage die gericht is op de gehele kerk van God in elk tijdperk en door alle tijden heen.
Openbaring 3:2-6 2 Wees wakker en versterk het overige, dat dreigde te sterven, want Ik heb geen van uw werken vol bevonden voor mijn God. 3 Bedenk dan, hoe gij het ontvangen en gehoord hebt, en bewaar het en bekeer u. Indien gij dan niet wakker wordt, zal Ik komen als een dief, en gij zult niet weten, op welk uur Ik u zal overvallen. 4 Doch gij hebt enkele personen te Sardes, die hun klederen niet hebben bezoedeld, en zij zullen met Mij in witte klederen wandelen, omdat zij het waardig zijn. 5 Wie overwint, zal aldus bekleed worden met witte klederen; en Ik zal zijn naam geenszins uitwissen uit het boek des levens, maar Ik zal zijn naam belijden voor mijn Vader en voor zijn engelen. 6 Wie een oor heeft, die hore, wat de Geest tot de gemeenten zegt.
Wie overwint zal dezelfde beloning krijgen als zij die "hun klederen niet hebben bezoedeld" in vers 4 — de twee zijn identiek. Wie zonde en de verzoekingen van deze wereld overwint, zal toegang krijgen tot een heerlijke beloning. De belofte wordt niet alleen gedaan aan hen die tot Sardes behoren en zegevierend zouden moeten zijn, maar aan iedereen in elk tijdperk en overal. De hoop die ons hier wordt voorgehouden, is die van met Jezus Christus als onze Verlosser in Zijn Koninkrijk te verschijnen, gekleed in gewaden die heiligheid en vreugde tot uitdrukking brengen.
Openbaring 6:11 En aan elk hunner werd een wit gewaad gegeven, en hun werd gezegd, dat zij nog een korte tijd moesten rusten, totdat ook het getal vol zou zijn van hun mededienstknechten en hun broeders, die gedood zouden worden evenals zij.
Het witte kleed dat aan elk van de heiligen gegeven wordt, is een symbool van reinheid, onschuld en triomf. Hier zouden de klederen een symbool kunnen zijn van hun onschuld als martelaars, van de goddelijke goedkeuring van hun getuigenis en leven, een onderpand van hun toekomstige heiligheid en een banier van hun triomf over zonde, Satan, de wereld en hun eigen menselijke natuur.
Openbaring 7:9-14 Daarna zag ik, en zie, een grote schare, die niemand tellen kon, uit alle volk en stammen en natiën en talen stonden voor de troon en voor het Lam, bekleed met witte gewaden en met palmtakken in hun handen. 10 En zij riepen met luider stem en zeiden: De zaligheid is van onze God, die op de troon gezeten is, en van het Lam! 11 En al de engelen stonden rondom de troon en de oudsten en de vier dieren, en zij wierpen zich op hun aangezicht voor de troon en aanbaden God, 12 zeggende: Amen, de lof en de heerlijkheid, en de wijsheid en de dankzegging, en de eer en de macht en de sterkte zij onze God tot in alle eeuwigheden! Amen. 13 En een van de oudsten antwoordde en zeide tot mij: Wie zijn dezen, die bekleed zijn met de witte gewaden, en vanwaar zijn zij gekomen? 14 En ik sprak tot hem: Mijn heer, gij weet het. En hij zeide tot mij: Dezen zijn het, die komen uit de grote verdrukking; en zij hebben hun gewaden gewassen en die wit gemaakt in het bloed des Lams.
De heiligen zuiveren en reinigen hun klederen in het bloed van het Lam. In het oude ritueel werden diverse dingen van het heiligdom gezuiverd van ceremoniële besmetting door er het bloed van een offerande op te sprenkelen. In overeenstemming met dat gebruik zuivert en reinigt het bloed van het Lam — Jezus Christus. Johannes ziet een grote groep wezens met witte klederen. De manier waarop de witte klederen wit of rein worden, is door het bloed van het Lam. Johannes zegt niet dat ze wit werden gemaakt door hun lijden of hun beproevingen, maar door het bloed van het Lam.
Niet de grote daden of het lijden van de heiligen voorzien hen van witte klederen om te dragen. Niet hun eigen lijden en beproevingen, hun vervolgingen en zorgen maken hen heilig, maar het bloed van het Lam dat voor zondaren vergoten werd. Natuurlijk hebben wij, als christenen in Gods kerk, ons aandeel, onze verantwoordelijkheid en onze plicht zonde te overwinnen. De manier waarop de witte klederen wit worden of rein, is echter door het bloed van het Lam. Ze zijn symbolen van onschuld, rechtvaardigheid en reinheid.
In Openbaring 19:13 zien we een gevolg van Christus dat heilig is, ontelbaar, hemels, onpartijdig, koninklijk en rein. Dit zijn de verheerlijkte heiligen die God met Christus mee zal zenden bij Zijn tweede komst. Dit zullen zowel de levende, veranderde heiligen zijn als zij die uit de doden zijn opgewekt; allen zullen Christus in de lucht ontmoeten.
Openbaring 19:11-16 En ik zag de hemel geopend, en zie, een wit paard; en Hij, die daarop zat, wordt genoemd Getrouw en Waarachtig, en Hij velt vonnis en voert oorlog in gerechtigheid. 12 En zijn ogen waren een vuurvlam en op zijn hoofd waren vele kronen en Hij droeg een geschreven naam, die niemand weet dan Hijzelf. 13 En Hij was bekleed met een kleed, dat in bloed geverfd was, en zijn naam is genoemd: het Woord Gods. 14 En de heerscharen, die in de hemel zijn, volgden Hem op witte paarden, gehuld in wit en smetteloos fijn linnen. 15 En uit zijn mond komt een scherp zwaard, om daarmede de heidenen te slaan. En Hijzelf zal hen hoeden met een ijzeren staf en Hijzelf treedt de persbak van de wijn der gramschap van de toorn Gods, des Almachtigen. 16 En Hij heeft op zijn kleed en op zijn dij geschreven de naam: KONING DER KONINGEN EN HERE DER HEREN.
Hier zien we een beeld van wat Christus en de heiligen die met Hem zullen terugkeren, zullen dragen. Dat zullen heel ingetogen gewaden zijn, koninklijk en rein, die eveneens rechtvaardigheid vertegenwoordigen.
Het is duidelijk dat de bijbel ons een norm geeft voor het bedekken van het lichaam. Van de kleding die God Adam gaf naar de gewaden van Jezus Christus en naar de schone, witte klederen van de verheerlijkte heiligen hebben we een consequent getuigenis. Het Oude en Nieuwe Testament laten zien dat Gods aardse en hemelse wezens gewaden droegen die hen minstens van net beneden het gebied van de nek tot de knie bedekten. Wij als christenen hebben een norm voor de bedekking van ons lichaam, in het bijzonder als we bijeenkomen om de levende God te aanbidden.
Degenen onder u die geneigd zijn tot het trekken van overhaaste conclusies, wil ik zeggen dat ik geen terugkeer propageer naar jurkachtige gewaden. Ik probeer u principes te geven voor de functie van kleding in relatie met ingetogenheid. Adam en Eva, Jezus Christus en de verheerlijkte heiligen verwijzen allen naar één duidelijk feit: Gods mensen moeten bedekt zijn. Het is moeilijk om vaste grenzen te stellen voor gepaste kleding. Het is duidelijk vanuit de verslagen uit de Schrift dat juiste kleding meer van het lichaam moet bedekken dan alleen maar de geslachtsdelen. Als we in aanbidding voor God verschijnen is de norm natuurlijk hoger.
Het principe is dat alles in kleding in overeenstemming behoort te zijn met matigheid en fatsoen, dus met zelfbeheersing en ingetogenheid. Er is een houding nodig van fatsoen en nederigheid om in staat te zijn tot het nemen van de juiste beslissingen in de keuze van onze normen voor kleding. Ze moeten voor anderen niet aanstootgevend zijn vanwege hun onbetamelijkheid.
We hebben een wonderlijke waarheid voor ons om ons voor te bereiden: als koningen en priesters, voor Christus' wederkomst en voor het Koninkrijk van God. We zullen in Gods Koninkrijk gekleed worden in kostbare, witte gewaden. Andere vormen van kleding worden niet genoemd, maar omdat God van variëteit houdt, zullen er waarschijnlijk variaties op die kledij zijn. Wat we weten is dat het ingetogen zal zijn in de manier waarop het de heiligen, die naar het beeld van God zijn gemaakt, bedekt.
De volgende keer dat ik spreek zal ik ingaan op meer van de praktische toepassingen van wat ik u deze morgen heb doorgegeven. We zullen kijken naar de werkelijke invloed die de ontwerpers van kleding op deze maatschappij hebben gehad, en jammer genoeg ook op de kerk. We zullen zien wat God te zeggen heeft over naaktheid, wellustigheid en schaamte. Wist u dat u misschien wel ongekleed bent zonder het te weten? Wat moeten we aandoen om geestelijk gekleed te zijn? Als toekomstige koningen en priesters in het Koninkrijk van God, zullen we er zeker van willen zijn dat we nu geen besmeurde priesterlijke gewaden hebben! We moeten ons nu voorbereiden op wat komen gaat.