Feast: Bereid u voor om te onderwijzen
#FOT0604NL
Martin G. Collins
Given 08-Oct-06
description: (hide)
transcript:
Tijdens de dagen van het Loofhuttenfeest is ons leefpatroon tijdelijk anders dan de rest van het jaar. Het is een niet-permanente verandering, omdat we laten zien dat dit leven tijdelijk is. Willen we na dit leven opnieuw leven, dan moeten we eeuwig leven als een bijzondere gave van God ontvangen.
Het is belangrijk te beseffen dat veel religieuze mensen buiten de kerk niet begrijpen dat we niet reeds een onsterfelijke ziel hebben. In het Millennium zal echter iedereen overal ter wereld begrijpen dat we sterfelijk en tijdelijk zijn, en dat we Gods gave nodig hebben. Dit is één van de waarheden die we gestalte geven door het Feest van de tijdelijke woningen te onderhouden.
Waar gaat het in dit leven om? We weten zeker dat het een begin en een eind heeft, en dat we op een pelgrimstocht zijn tussen twee punten. Wat wordt er verondersteld tijdens deze pelgrimstocht plaats te vinden? Wat moeten we doen en bereiken in de kostbare, kleine hoeveelheid tijd die we in dit leven toegemeten krijgen?
God heeft het antwoord voor ons bewaard in Prediker 12.
Prediker 12:13 Van al het gehoorde is het slotwoord: Vrees God en onderhoud zijn geboden, want dit geldt voor alle mensen.
U zult zich nog wel herinneren dat Warren Lee het in de korte preek had over de vreze des Heren, en hoe belangrijk die voor ons is, in het bijzonder in deze tijd. Daar het sterfelijke leven ons vlug tussen de vingers door glipt, is het wijs, zinnig en logisch om onze tijd te gebruiken ter voorbereiding op dat volgende leven. We hebben de juiste relatie met God nodig, zodat Hij ons het eeuwige leven waardig keurt. Hoe logisch dit ook is, slechts heel weinig mensen staan er bij stil dit in overweging te nemen, laat staan er iets mee te doen.
Maar het stopt niet bij het werken aan een juiste relatie met God. We weten dat we datgene wat we geleerd hebben moeten doorgeven, en we moeten onze kinderen hoop geven en ook anderen die vragen naar een reden voor de hoop die wij hebben.
Wie houdt God verantwoordelijk voor het onderwijs van hen die Hij tot Zijn manier van leven roept?
Mattheüs 28:19-20 Gaat dan henen, maakt al de volken tot mijn discipelen en doopt hen in de naam des Vaders en des Zoons en des Heiligen Geestes en leert hen onderhouden al wat Ik u bevolen heb. 20 En zie, Ik ben met u al de dagen tot aan de voleinding der wereld.
Het is de taak van de kerk het goede nieuws te verkondigen en het te onderwijzen. God verlangt deze handeling van liefde en bezorgdheid van ons, deze urgente oproep om de waarschuwing te laten horen. Is het alleen maar in dit leven onze verantwoordelijkheid om Gods manier van leven te onderwijzen, en Zijn wederkomst, Zijn heerschappij en Zijn manier van leven aan te kondigen? God gebruikt het verkondigen van die waarschuwingsboodschap om anderen te roepen om Zijn werk verder voortgang te doen vinden, om hen te roepen die Hij kan opleiden tot heerser met en onder Christus in de Wereld van Morgen.
Uit de prediking van het goede nieuws van Christus' wederkomst om Zijn Koninkrijk op te richten vloeien vele voordelen voort. Het is dan ook geen wonder dat het achtdaagse feest in de herfst het toppunt is van de vieringen in het kerkelijk jaar dat dit wereldomvattende utopia uitbeeldt. Christus zal uiteindelijk de gehele wereld met Zichzelf verzoenen. Iedereen van ons, als Zijn instrumenten hier op aarde en deel uitmakend van Zijn kerk, heeft een aandeel in die verantwoordelijkheid om te onderwijzen.
Eén bestuur, één Heerser en één Koninkrijk onderwijzen en leren de manier van leven die tot vrede, eenheid, harmonie en vriendschap leidt, in praktijk te brengen. Dit is Gods manier om Zijn plan ten uitvoer te brengen en wij zijn er volledig bij betrokken. We kunnen de tijd die we in dit leven hebben niet verspillen, we moeten van elk ogenblik, hoe klein ook, gebruik maken.
Het Loofhuttenfeest beeldt de succesvolle verwezenlijking van dat plan uit. Het beeldt een belangrijke sleutelgebeurtenis vanuit de Schrift uit.
Handelingen 3:19-21 Komt dan tot berouw en bekering, opdat uw zonden uitgedelgd worden, opdat er tijden van verademing mogen komen van het aangezicht des Heren, 20 en Hij de Christus, die voor u tevoren bestemd was, Jezus, zende; 21 Hem moest de hemel opnemen tot de tijden van de wederoprichting aller dingen, waarvan God gesproken heeft bij monde van zijn heilige profeten, van oudsher.
De Kerk van God doet pionierswerk in het toepassen van de enige ware oplossing: vreugdevolle, vrijwillige onderwerping aan de wetten van God. De kerk is zeer zeker "het licht der wereld". Als ze dat niet zou zijn, dan zou er geen doel zijn voor het in stand houden van het menselijk leven op deze planeet. Dan zou God toestaan dat de mens zichzelf vernietigde.
De Kerk van God is het koninkrijk in embryo. Dat betekent dat men moet zien dat wij de manier van leven die werkt, in praktijk brengen en onderwijzen — de weg van samenwerking, hoffelijkheid en consideratie. Als de wereld veranderen moet, dan moet dit met ons op individueel niveau beginnen. Eén van de manieren waarop we iets kunnen doen is door zelf leraren te worden. Er is in deze tijd een toename van kennis zoals we nooit in de geschiedenis van de mens hebben gezien. We moeten ons denken richten op het woord van God en wat God door de dienaren voor de kerk inspireert, en dit zo goed als we kunnen leren.
We werden geboren om te onderwijzen, maar iemand kan niet onderwijzen voordat hij eerst zelf leerling is geweest. In deze tijd verkeren wij in dat stadium. Ieder van ons leert Gods manier van leven. We leren de manier waarop Gods bestuur in elkaar zit, zodat we dat in de Wereld van Morgen kunnen onderwijzen.
Gods Koninkrijk, het bestuur van God dat door de Familie van God wordt uitgevoerd, zal spoedig op aarde worden opgericht, bij de wederkomst van Jezus Christus. Zij die God door alle eeuwen heen trouw hebben gediend, zullen tot onsterfelijk leven worden opgewekt. Gods uitverkorenen uit deze tijd die trouw hebben volhard, zullen in één ogenblik veranderd worden in uit geest samengestelde kinderen van God. We zullen het denken van God hebben, om zo te zeggen hebben we in deze tijd daar een deel van, maar dan zullen we er een volle portie van hebben. We zullen in staat zijn op een manier te onderwijzen die instructief en behulpzaam zal zijn, en betekenis zal hebben, en op een manier die de studenten zullen kunnen begrijpen.
Wat zullen we in het Millennium onderwijzen? We zullen de verantwoordelijkheid hebben om over God en Zijn waarheid te onderwijzen. Meer specifiek zullen we de mensen instrueren over het opbouwen van godvrezende gezinnen, het op een wijze manier gebruiken van onze planeet en het instellen van weldadige bestuursorganen. Dit zijn dingen die wij nu, in ons huidige leven, zouden moeten leren.
We kunnen niet zeggen: "Ik ben Democraat," of: "Ik ben Republikein," of "Ik ben Onafhankelijk," omdat we in geen enkel opzicht een relatie met die partijen hebben. Onze geest staat gewoon niet in verband met die manier van bestuur. We moeten Gods bestuur leren en hoe dat in de toekomst op aarde zal worden opgezet.
Richard sprak gisteren over eigendomsrechten. Al die wetten, verordeningen, principes en statuten zullen onderwezen moeten worden. Als we ze zelf niet hebben geleerd, hoe kunnen we ze dan onderwijzen? Als we in deze tijd niet leren om leraren te worden, dan doen we ons in zekere zin in ons leven in de Wereld van Morgen tekort voor wat betreft ons vermogen onderwijs te geven.
Openbaring 5:10 zegt ons dat we "koningen en priesters" zullen worden en dat we "als koningen zullen heersen op de aarde". Elk van ons zal zowel de functie van koning als van priester vervullen. Als koningen zullen we Gods wet handhaven, terwijl we de aarde onder Christus, de Koning der koningen, regeren. En evenals de priesters van het oude Israël Gods weg aan de natie moesten onderwijzen, zullen wij als priester verantwoordelijk zijn om de kennis van Gods manier van leven te onderwijzen aan hen die uit de verdrukking komen en voortleven in het Millennium.
In Micha 4:1 lezen we dat God eerst Zijn autoriteit zal vaststellen. Daarna, zoals Micha het zegt: "Zal God vele naties Zijn wegen leren." Hoe zal Hij dit doen? Hij zal dit middels Zijn kerk doen, door ons. Micha zegt daarna: "Want uit Sion zal de wet uitgaan en des HEREN woord uit Jeruzalem."
Gods bestuur zal op aarde worden hersteld. Satan zal worden verwijderd. De menselijke natuur zal veranderd worden. Onbaatzuchtigheid zal het leven doortrekken in plaats van zelfgerichtheid. Wij moeten deze dingen nu leren als we in het Millennium effectieve leraren willen zijn.
Jesaja 2:3 en vele natiën zullen optrekken en zeggen: Komt, laten wij opgaan naar de berg des HEREN, naar het huis van de God Jakobs, opdat Hij ons lere aangaande zijn wegen en opdat wij zijn paden bewandelen. Want uit Sion zal de wet uitgaan en des HEREN woord uit Jeruzalem.
Dit is een soortgelijk commentaar als dat van Micha. Meer en meer mensen zullen Gods weg leren en zich tot die weg wenden. Wij zullen als leraren verantwoordelijk zijn de aarde te vervullen met de kennis van Gods weg. Om te proberen dat nu te doen, zoals de kerk dat doet, door het evangelie aan de wereld te verkondigen middels het internet, tijdschriften en dergelijke, lijkt bijna op het gooien van een speld in een hooiberg en er daarna naar gaan zoeken. Als God iemand in deze tijd niet roept, zullen ze die informatie niet tegenkomen. Het wordt allemaal bovennatuurlijk gedaan, door de macht en autoriteit van God, en Hij bepaalt wiens denken Hij zal openen. In de Wereld van Morgen zal Gods woord alle kanten uitgaan en het zal de belangrijkste informatie zijn die wordt verspreid. Iedereen zal ervan horen.
Welke kwaliteiten zullen we nodig hebben om Gods weg in de Wereld van Morgen te kunnen onderwijzen? Wat die kwaliteiten ook mogen zijn, we moeten ze nu ontwikkelen. Ik probeer u te inspireren er werkelijk hard aan te werken om zoveel mogelijk te leren over Gods manier van leven. Tieners en jongvolwassenen, jullie beginnen nog maar net om jullie leven op te bouwen, het is niet alleen een zaak van leren wat de bijbel zegt en Gods manier van leven, maar het is ook het verkrijgen van een goede opleiding, zodat jullie een vak kunnen leren en dingen die in de Wereld van Morgen van nut zijn, zodat jullie de juiste manier kunnen onderwijzen om in die tijd in het levensonderhoud te voorzien. Er ligt een schitterende en opwindende toekomst op jullie te wachten voor wat betreft het aan anderen leren van die dingen. Jullie zouden daar heel opgewonden over moeten zijn.
Laten we eens kijken naar enkele van de meest belangrijke kwaliteiten van goede leraren, en de karaktertrekken die we nu in praktijk zouden moeten brengen als voorbereiding op onze verantwoordelijkheid om de wereld tijdens het Millennium te onderwijzen.
Jezus werd meer dan iets anders "Leraar" genoemd. [Noot van de vertaler: In het Nederlands komt dit niet tot uiting, omdat het woord dat in het Engels vaak met Teacher is vertaald, in het Nederlands meestal met Meester is vertaald.] Hij is de uiterste belichaming van de goddelijke Leraar, die medelijden gecombineerd met duidelijkheid, macht en autoriteit in Zijn onderwijs toonde.
Anders dan de rabbi's die op vaste plaatsen leerden, zien we Jezus onderweg op Zijn reizen leren in de tempel, in steden en dorpen, in synagoges, in huizen, en zelfs vanaf een voor anker liggende boot. Christus kon in elke situatie, op elke tijd, leren en het onderwijs aan de tijd en situatie aanpassen. Jezus, de Leraar, kan Zich aan alle situaties aanpassen en voelt Zich in de open lucht evengoed thuis als onder het dak van een huis of synagoge.
Terwijl de rabbi's uitsluitend onderwijs gaven aan hun uitverkozen "begaafde en getalenteerde" groep studenten, zien we dat Jezus Zijn onderwijs wel voornamelijk, maar niet exclusief, op Zijn discipelen richtte. Hij leerde ook de menigten die tot Hem kwamen. Jezus ontwierp en presenteerde Zijn onderwijs aangepast aan het vermogen van hen die naar Hem luisterden. Zijn voorbeeld, en wat en hoe Hij onderwees, is een goed voorbeeld voor ons. De laatste jaren zijn we in de bijbelstudie in de Forerunner door de gelijkenissen heengegaan. Zij vormen een uitstekend onderwijsmiddel en Christus gebruikte ze heel effectief; ook wij kunnen daar van leren.
Jezus was het toonbeeld van de goede leraar! Wat is er nodig om een goede leraar te zijn? Laten we zeven goede onderwijskwaliteiten, die eeuwig en voor ons als leden van de kerk heel toepasselijk zijn, onder de loep nemen. We zouden deze, als leden van de kerk, nu in ons leven moeten toepassen, en we zullen ze ook in het Millennium toepassen om hen die uit de Verdrukking komen te onderwijzen.
1. Goede leraren hebben de vreze des Heren
De stem der Wijsheid verwijst naar God als de bron van wijsheid. Wijsheid wordt dus gevonden in de "vreze des Heren".
Job 28:20-28 Deze wijsheid dan — vanwaar komt zij, en waar toch is de verblijfplaats van het inzicht? 21 Zij is onttrokken aan het oog van al wat leeft, zelfs voor het gevogelte des hemels is zij verborgen. 22 Het verderf en de dood zeggen: Met onze oren hebben wij haar gerucht vernomen. 23 God kent de weg tot haar, Hij weet haar verblijfplaats. 24 Want Hij schouwt tot de einden der aarde, wat onder de ganse hemel is, ziet Hij. 25 Toen Hij voor de wind de kracht vaststelde, en van het water de maat bepaalde, 26 toen Hij de regen een wet voorschreef en de bliksemschichten een weg, 27 toen zag Hij haar en verkondigde haar, Hij stelde haar op haar plaats en doorgrondde haar; 28 maar tot de mens zeide Hij: Zie, de vreze des Heren — dat is wijsheid, en van het kwade te wijken is inzicht.
Dit is het fundament waarop we zouden moeten bouwen. Onze onderwijsmethoden, -gewoonten en de basis van ons onderwijs zouden moeten rusten op de vreze des Heren.
Menselijk begrip, ook al is dit door God gegeven, is onvoldoende voor wijsheid. Spreuken 3:5 beveelt: "Vertrouw op de HERE met uw ganse hart en steun op uw eigen inzicht niet."
We zien dat in deze tijd op de colleges en universiteiten menselijk redeneren wordt onderwezen. Dat verwart de wereld. We zien meer dan honderd jaar van menselijk redeneren in het onderwijs. Dit gaat zelfs terug tot op de Grieken en verder tot op Adam en Eva. Het heeft tot verwarring geleid in de gehele geschiedenis van de mens, behalve waar God specifiek ingrijpt voor Zijn volk en Zijn kerk.
Het najagen van kennis dat zonder enige verwijzing naar God plaatsvindt, is op zijn best onzeker en vervormd en, indien het blijvend wordt nagejaagd, wordt het echt misleidend en schadelijk. Wijsheid echter omarmt het begrip dat juist wordt begrepen op basis van de juiste vreze des Heren. Begrip moet voortkomen uit vertrouwen in God. Er moet geloof in God zijn voordat er begrip en wijsheid van Hem ontvangen kan worden. Als we de persoon die ons onderwijst niet vertrouwen, zullen we de informatie die hij geeft, niet vertrouwen.
Spreuken 16:22 zegt: "Het verstand [begrip] is voor zijn bezitters een bron van leven." Wijsheid, en daarmee zuiver onderwijs, omvat zowel de geest als het hart. Wijsheid is het juiste gebruik van kennis. De vreze des Heren is het begin van kennis en tevens het begin van wijsheid.
Deuteronomium 6:1-7 Dit nu is het gebod, dit zijn de inzettingen en verordeningen, die de HERE, uw God, bevolen heeft u te leren om die na te komen in het land, waarheen gij zult trekken om het in bezit te nemen, 2 opdat gij de HERE, uw God, vreest door al zijn inzettingen en geboden te onderhouden, die ik u opleg, gij en uw zoon en uw kleinzoon, al de dagen van uw leven, en opdat gij lang leven moogt. 3 Hoor dan, Israël, en onderhoud ze naarstig, opdat het u wèl ga, en opdat gij zeer talrijk wordt, zoals de HERE, de God uwer vaderen, u heeft toegezegd, in een land, vloeiende van melk en honig. 4 Hoor, Israël: de HERE is onze God; de HERE is één! 5 Gij zult de HERE, uw God, liefhebben met geheel uw hart en met geheel uw ziel en met geheel uw kracht. 6 Wat ik u heden gebied, zal in uw hart zijn, 7 gij zult het uw kinderen inprenten en daarover spreken, wanneer gij in uw huis zit, wanneer gij onderweg zijt, wanneer gij nederligt en wanneer gij opstaat.
Om een goede leraar voor onze kinderen te zijn, moeten we kennis van God hebben en met geheel ons hart, met geheel onze ziel en met geheel ons verstand daarnaar verlangen. Waar komt die kracht vandaan? Zoals we (in de laatste twee preken van John Ritenbaugh) hebben gehoord, zijn de macht en autoriteit afkomstig van God; de macht behoort Hem en we zullen die van Hem krijgen.
Paulus' eenvoudige uitspraak in Handelingen 9:6 heeft veel te zeggen over een onderwijsbare houding. Hij zei daar [Statenvertaling]: "En hij, bevende en verbaasd zijnde, zeide: Heere, wat wilt Gij, dat ik doen zal?" We weten dat Paulus op dat moment zonet de stem van God had gehoord, en hij beefde. Dit moeten we God dagelijks vragen. We moeten onze dag beginnen met: "Heere, wat wilt Gij, dat ik vandaag doen zal? Wat wilt U dat ik vandaag zal onderwijzen?" Dit is de vraag die de werkelijk grote leraar zich iedere dag stelt!
2. Goede leraren zijn zelf wijze leerlingen en kennen hun vakgebied
De wijze leerling wordt de wijze leraar. Er zijn heel wat mensen die we in het leven tegenkomen, die hun mening tot uitdrukking willen brengen en willen onderwijzen, maar ze zijn nooit echt goede leerlingen geweest.
Spreuken 9:7-9 Wie een spotter terechtwijst, haalt schande over zich, wie een goddeloze tuchtigt, zijn eigen schandvlek. 8 Bestraf de spotter niet, opdat hij u niet hate, bestraf de wijze, dan zal hij u liefhebben, 9 geef aan de wijze, en hij zal nog wijzer worden, onderwijs de rechtvaardige, en hij zal aan inzicht winnen.
Om wijs te worden, moeten we goede leerlingen zijn. We moeten datgene wat we als wijze leerlingen hebben geleerd, gebruiken en goede leraren worden. Dit vereist vanzelfsprekend nederigheid.
Niets maakt het verschil tussen een spotter en een wijs iemand duidelijker dan het effect dat discipline op elk van hen heeft: de spotter wordt er slechter door, de wijze wordt er beter door. Soms zien we dat in onze kinderen. Het ene kind is gewilliger om te luisteren dan het andere. Sommigen moeten de moeilijke weg nemen.
De wijze leerling gaat niet weg om te vergeten. Hij gaat weg om hetgeen hij heeft gehoord, te overdenken. Hij herkauwt het, tot hij het uiteindelijk heeft verteerd. Mensen zouden de wijsheid die ze leren moeten gebruiken, niet noodzakelijkerwijs om over te praten, maar in eerste instantie om er naar te leven. Als we er eenmaal naar hebben geleefd, dan zullen we er gemakkelijker over kunnen praten.
De Griekse filosofen praatten heel wat af over wat ze hadden geleerd, maar ze pasten het nooit in hun persoonlijk leven toe. Plato, Socrates en anderen, stonden allemaal als verdorven mensen bekend; velen van hen waren homoseksueel. We zien dus de verwrongen informatie waarover zij de beschikking hadden. Toch staat de wereld in deze tijd vol ontzag over wat zij onderwezen, en daarmee voor de wijsheid van de Grieken. Deze informatie infiltreert en vindt zijn weg in elk stukje informatie dat uit de universiteiten en het gehele schoolsysteem naar buiten komt.
Een oude filosoof gebruikte de grove metafoor dat schapen het gras niet opbraken om de herder te laten zien hoeveel ze hebben gegeten; ze verteren het en gebruiken het om wol en melk te produceren.
De wijze leerling gaat weg, niet om te vergeten wat hij leerde, maar om rustig na te denken over de invloed die het geleerde op zijn leven heeft en op het leven van anderen, en hoe het anderen kan helpen.
De wijze leerling zoekt het gezelschap van de meester. Nadat Jezus had gesproken verspreidden de menigten zich, maar er was een kleine groep leerlingen die in de buurt van Hem bleef, die Hem niet wilde verlaten voordat ze meer hadden geleerd. Aan hen onthulde Hij de betekenis van alles.
De wijze leerling ontvangt instructie over Gods waarheid met zachtmoedigheid. In deze tijd zien we heel vaak dat afgestudeerden de universiteit met een trotse houding verlaten, waardoor ze niets meer onderwezen kunnen worden. Ik herinner me dat sommige bedrijven waar ik in het verleden heb gewerkt, enkele van deze jonge snotneuzen, wat ikzelf ook eens ben geweest, inhuurden. Ze kwamen brutaal en verwaand binnen, wisten in alle gevallen wat er gedaan moest worden en wilden niet naar advies luisteren. Dat is niet de manier die wij leren, en dat is niet de manier die wij onderwijzen.
Jacobus 1:21 Legt dus af alle vuilheid en alle uitwas van boosheid en neemt met zachtmoedigheid het in u geplante woord aan, dat uw zielen kan behouden.
De implicatie is dat als we niet nederig en zachtmoedig zijn, en als we niet bereid zijn om te leren, we het "geplante woord" niet kunnen ontvangen. We kunnen dan wijsheid van God niet ontvangen of begrijpen.
Het Griekse woord "emphutos" wordt in de meeste Nederlandse vertalingen vertaald met "geplant". Dit duidt op de agrarische betekenis van iets met opzet planten om iets nuttigers voort te brengen. Gods woord wordt in onze harten geplant zoals zaad in de grond wordt geplant. Het zou ook met "geënt" kunnen worden vertaald. In de symboliek daarvan wordt het in ons geënt, zodat het een deel van ons wordt. Het kan niet het ene oor in en het andere oor uit gaan. Het moet nadat het is binnengegaan, worden verteerd en er moet gebruik van worden gemaakt.
Jacobus zegt ons, ons van alle zonde te ontdoen. Het woord dat hij gebruikt voor "afleggen", is het woord dat gebruikt wordt voor het afleggen, het zich ontdoen van kleding. Hij zegt ons ons te ontdoen van alle vuiligheid, zoals iemand vuile kleding aflegt, of zoals een slang zijn huid afwerpt. Op een bepaalde manier is dit de eerste stap die nodig is om een wijze leerling te worden.
Het woord dat met "vuilheid" is vertaald kan worden gebruikt voor het vuil dat kleding of het lichaam vuil maakt. Maar het heeft één relatie die erg interessant is. Het is gerelateerd aan een ander Grieks woord dat in een medische context wordt gebruikt en dat woord betekent "oorsmeer".
Zachtmoedigheid is de gemoedstoestand die nodig is om onderwijsbaar te zijn. In die houding verdraagt men beledigingen met geduld en zonder rancune. In tegenstelling daarmee is rancune het gevoel van verontwaardigd misnoegen, of vijandige gevoelens, over iets dat wij als verkeerd, beledigend of kwetsend beschouwen.
Zachtmoedigheid is de houding van iemand die zijn gevoelens en emoties onder perfecte controle heeft. Die definitie zegt me meteen dat we zelden zachtmoedig zijn! We proberen het te zijn en we kunnen dat met Gods hulp, maar het is een gebied waaraan we — zolang we menselijke wezens zijn — altijd zullen moeten blijven werken. Het Griekse woord dat vertaald is met zachtmoedigheid is een van de moeilijkste Griekse woorden om te vertalen, omdat het een complex concept is dat niet goed kan worden weergegeven door één enkel woord.
Het concept van zachtmoedigheid omvat zowel sereniteit als macht die niet door emoties worden meegevoerd. Waar moeten die macht en autoriteit vandaan komen? Die komen van God, omdat Hij degene is die deze bezit. Zachtmoedigheid komt voort uit een gebalanceerde geest die door Gods Geest wordt geleid; het is één van de vruchten van de Geest.
Na al Jobs ellendige beproevingen werd hij tenslotte werkelijk onderwijsbaar, omdat hij zijn vuile geestelijke kleding aflegde en zachtmoedig en tot bekering bereid werd. Zelfs al noemde God hem een rechtvaardig mens, hij had toch zijn problemen te overwinnen. Op het tijdstip vermeld in hoofdstuk 42 werd hij werkelijk onderwijsbaar met betrekking tot de juiste visie op God.
Job 42:1-6 Toen antwoordde Job de HERE: 2 Ik weet, dat Gij alles vermoogt, en dat geen uwer plannen wordt verijdeld. 3 "Wie is het toch, die het raadsbesluit omsluiert zonder verstand?" Daarom: ik verkondigde, zonder inzicht, dingen, mij te wonderbaar en die ik niet begreep. 4 "Hoor nu, en Ik zal spreken; Ik wil u ondervragen, opdat gij Mij onderricht." 5 Slechts van horen zeggen had ik van U vernomen, maar nu heeft mijn oog U aanschouwd. 6 Daarom herroep ik en doe boete in stof en as.
Tenzij we een deskundige zijn op het vakgebied, zouden we geen lezing willen geven aan een groep chemici over organische scheikunde. We zouden op een dwaas lijken als we dat deden! Op soortgelijke manier kunnen we Gods weg niet aan iemand anders onderwijzen, tenzij we een expert zijn op dat gebied. Anders geven we niet meer dan onze opinie. Zoals Job tegen God zei, hij kon tenslotte God zien. Wat hij zag en wat hij besefte, was dat God zo groot was dat Jobs formaat eigenlijk niets voorstelde.
Tijdens het Millennium zullen de onderwerpen waarover wij zullen onderwijzen, Gods wet en Gods manier van denken bevatten, en wij zullen het geïnspireerde woord van God en het begrip daarvan doorgeven. We zullen deze onderwerpen grondig moeten beheersen.
1 Petrus 3:15 Maar heiligt de Christus in uw harten als Here, altijd bereid tot verantwoording aan al wie u rekenschap vraagt van de hoop, die in u is, doch met zachtmoedigheid en vreze,
Om de juiste zachtmoedigheid en vrees te hebben, moeten we begrijpen waar we staan in relatie tot God.
Een wijze leerling breidt zijn kennis voortdurend uit, hij blijft altijd leren en zich op de hoogte stellen van nieuwe ontwikkelingen op zijn vakgebied om zijn onderwijs te kunnen verbeteren en effectief te kunnen houden. Petrus zegt ons dus in 2 Petrus 3:18 dat we "moeten opwassen in de genade en in de kennis van onze Here en Heiland, Jezus Christus." Dat is geen verzoek. Dat is geen aansporing. We zouden dat als een bevel om te groeien moeten beschouwen. Iedereen die niet groeit gaat achteruit.
We kunnen groeien door voortdurend te bidden en de bijbel te lezen en te bestuderen om vervolgens wat we leren op de juiste wijze toepassen. Als we Gods geïnspireerde, geschreven woord lezen, spreekt God rechtstreeks tot ons. Soms zeggen mensen: "God beantwoordt nooit mijn gebeden." We begrijpen het antwoord niet altijd en daarom moeten we blijven zoeken in Zijn geïnspireerde, geschreven woord.
In algemene zin kunnen we hoe en wat in het Millennium te onderwijzen, in de bijbel vinden. Daar staan ook heel veel details in die de daar gevonden principes ondersteunen.
De leraar moet begrip hebben. Een van de grote moeilijkheden van de deskundige is te begrijpen waarom de niet-deskundige, of de leerling, iets zo moeilijk vindt om te begrijpen of te doen. De goede leraar moet denken vanuit het perspectief van de leerling; hij moet de dingen zien door de ogen van de leerling, voordat hij werkelijk enige kennis kan uitleggen en overdragen. We ontdekten dat in het Computer Information Center van Ambassador College, toen ze in Pasadena aan de dienaren en werknemers PC-programma's begonnen te onderwijzen. Ze kwamen er achter dat sommige mensen leerden door een handboek te pakken en het door te lezen; dat was voldoende voor hen. Anderen moesten er hard tegen aan en het uitgelegd krijgen. Velen van ons hadden moeite om dit te leren, daar we tot enkele jaren daarvoor dia-presentaties hadden gebruikt.
We moeten onderwijzen op een manier die de mensen begrijpen, en we moeten ons onderwijs op diverse manieren variëren. Dit is één van de redenen dat God dienaren met verschillende persoonlijkheden geeft en verschillende benaderingen voor wat betreft onderwijs — zodat er altijd iets zal zijn voor iedereen.
Dat was precies wat Jezus deed door als menselijk wezen ter wereld te komen en te lijden. Om deze reden is Jezus' onderwijs afgestemd op de behoeften en vragen van de mensheid, en Hij reageert effectief op praktijksituaties die zich aan Hem voordoen. Hij is het volmaakte Individu, het volmaakte Wezen om onze vragen te beantwoorden en ons die dingen te onderwijzen. Wij moeten heel sterk leunen op Zijn voorbeeld en op Zijn leven toen Hij hier op aarde leefde.
3. Goede leraren geven een goed voorbeeld
Het is gewoon voor de menselijke natuur om te weigeren God te geloven. Het is normaal gedrag niet onderwezen te willen worden, omdat leren moeilijk is. Het laat zien wat we niet weten en vereist een verandering van gedrag.
Toen Jacobus de kerk schreef, was hij bezorgd over de algemene zwakheden binnen de kerk. Hij was bezorgd dat zij zich zouden overgeven aan ongeduld, bitterheid, materialisme, onenigheid, geestelijke apathie en weerstand tegen de waarheid als ze zich gedwongen voelden te veranderen. Daar ze dezelfde menselijke natuur hadden die wij hebben, hebben wij soortgelijke problemen te overwinnen als zij. Jacobus gaat daar op in en probeert de gemeenten te helpen begrijpen hoe niet te bezwijken voor die dingen.
Al die dingen hadden hun invloed op hun vermogen tot leren. Velen boden weerstand en terwijl ze toegaven dat ze moesten veranderen, waren ze er snel bij om de fouten van anderen aan te duiden, maar gaven ze geen gehoor aan wat hun eigen onvolkomenheden blootstelde.
Jacobus beschouwde deze benadering van geen oog hebben voor eigen zwakheden als schadelijk voor het volharden in beproevingen. Het duidelijkste resultaat hiervan was dat ze heel gemakkelijk boos op elkaar werden, omdat ze teleurgesteld in zichzelf waren, en daarom keken ze uit naar iemand die ze de schuld konden geven.
Jacobus 1:19-20 Weet (dit) wel, mijn geliefde broeders: ieder mens moet snel zijn om te horen, langzaam om te spreken, langzaam tot toorn; 20 want de toorn van een man brengt geen gerechtigheid voor God voort.
"Snel om te horen" brengt een gehoorzame reactie op Gods woord met zich mee. Werkelijk horen betekent meer dan alleen maar luisteren. Het woord van God moet worden ontvangen en toegepast. Snel horen vereist een waarachtig geloof dat een verandering in houding zou moeten teweegbrengen. Het zou moeten resulteren in rechtvaardige handelingen. "Langzaam om te spreken" vereist luisteren, en luisteren vereist overweging gebaseerd op de juiste principes van God. Geleid door de Heilige Geest wordt onze tong dan gestuurd door de vrucht van zelfbeheersing.
"Langzaam tot toorn" vereist dat we aandachtig luisteren en weinig spreken, zonder conclusies te trekken op basis van emoties en onvolledige informatie. Trots is altijd een belangrijke factor in onrechtvaardige boosheid, maar nederigheid vertraagt boosheid. Dit zijn welbekende principes die we al jarenlang leren, en u bent er heel vertrouwd mee. Deze zijn absoluut nodig als we goede leraren willen worden in de Wereld van Morgen.
4. Goede leraren gebruiken autoriteit op de juiste wijze
Wij, als leden van Gods familie, zullen in staat zijn — gewoon door er aan te denken — de kracht te ontketenen van wel duizend waterstofbommen. We moeten die krachten op de juiste manier onder controle hebben, in liefde, vriendelijkheid, zelfbeheersing en respect voor God de Vader. We moeten een éénduidig verlangen hebben te helpen en de mensen die onder onze autoriteit staan nooit schade te berokkenen. Ik herinner me dat zo'n dertig jaar geleden iemand tegen me zei, dat hij niet kon wachten tot het Millennium, tot hij een geestelijk wezen zou zijn en hij de bliksem kon gebruiken om alle torens op de kerken te vernietigen. Ik kon er niets aan doen dat ik moest denken, dat dat niet precies de juiste benadering was die we zouden moeten hebben. God zal daar in ieder geval tijdens de Verdrukking en de dag des Heren voor zorgen. Onze aandacht moet erop zijn gericht hoe we die macht en autoriteit moeten gebruiken, en we zullen die beslist niet krijgen totdat we eerst hebben geleerd hoe we onze emoties moeten gebruiken en beheersen.
1 Corinthiërs 9:25 En al wie aan een wedstrijd deelneemt, beheerst zich in alles; zij om een vergankelijke erekrans te verkrijgen, wij om een onvergankelijke.
Goede leraren zijn een voorbeeld van balans, zelfbeheersing en matigheid. De wijze leraar moet wat het ook kost een gevoel van superioriteit vermijden. Echt onderwijs bestaat er niet uit dat we mensen dingen vertellen, maar bestaat eruit dat we gezamenlijk dingen leren. De leraar die probeert het denken van de mens met informatie vol te stoppen, voldoet niet aan zijn verantwoordelijkheid. De leraar die op een voetstuk staat en neerbuigend spreekt zal nooit een succes zijn. Echt onderwijs bestaat uit het als familie samen delen en doornemen van waarheid, zoals we dat met onze kinderen thuis doen. Toen ik door deze punten heenging, voelde ik me als effectief leraar almaar kleiner worden. We staan hier allemaal voor, leren hoe te onderwijzen en hoe samen te leren, met de vreze des Heren en met zachtmoedigheid en nederigheid.
5. Goede leraren communiceren goed
Dit is iets waar we ongetwijfeld allemaal aan zullen blijven werken tot de dag waarop we sterven. Dit betekent ook dat we bereid moeten zijn almaar opnieuw uit te leggen, vanuit verschillende gezichtspunten, zolang de ander oprecht probeert te begrijpen. Als leraar helpt het als we verschillende manieren van onderwijs proberen. We zouden niet moeten vastzitten aan altijd hetzelfde type preek, of korte preek, of artikel dat we schrijven. Ik ga deze gelegenheid gebruiken om velen van u, die de bekwaamheid hebben tot schrijven, aan te sporen om artikelen in te zenden. We hebben een database waaruit we putten en die database wordt af en toe een beetje leeg. Als u nu een manier wilt leren om te onderwijzen, die u zal helpen in de Wereld van Morgen, schrijf dan artikelen. Het is moeilijk, maar het wordt steeds gemakkelijker en het zal u onmetelijk helpen om Gods manier van leven in uw eigen denken vast te leggen.
Dit betekent ook dat terwijl we met iemand praten, we niet neerbuigend tegen hem praten. We communiceren in nederigheid en met warmte, waarbij we onszelf in de plaats van die persoon stellen, en proberen zijn invalshoek te begrijpen. Jezus Christus kan tenslotte met ons in onze beproevingen meeleven, omdat Hij Zich letterlijk in onze plaats stelde, en Hij weet waar wij doorheen gaan.
Hebreeën 2:18 Want doordat Hij zelf in verzoekingen geleden heeft, kan Hij hun, die verzocht worden, te hulp komen.
Christus is in staat hen die verzocht worden aan te sporen, te bemoedigen, te onderwijzen en te vertroosten, omdat Hij er ook doorheen is gegaan en er door is gekomen. We moeten oefenen beter te communiceren met iedereen met wie we praten. We moeten onszelf duidelijk maken. Wees op tactvolle manier rechttoe-rechtaan. Niemand doet het volmaakt, maar we moeten eraan werken. Sommigen van ons hebben minder tact dan anderen en moeten daaraan werken.
We moeten ernaar streven volledig begrip te verschaffen. Dat zullen we in de Wereld van Morgen doen — de mens volledig begrip geven van Gods manier van leven — een manier van leven die een goede leraar tot uitdrukking kan brengen door zijn voorbeeld. Als we in het Millennium geestelijke wezens zijn, zal ons voorbeeld een grote bijdrage leveren aan het onderwijzen van Gods manier van leven.
6. Goede leraren moeten geduld hebben
De leraar moet geduld hebben. De joodse rabbi Hillel zei het op de volgende manier: "Een prikkelbaar iemand kan niet onderwijzen." En hij beweerde met klem dat het van het grootste belang is dat een leraar een gelijkmatig humeur heeft. We hebben allemaal waarschijnlijk wel leraren meegemaakt op school en college die door sommige leerlingen geweldig gefrustreerd konden raken. Sommige leraren hadden weinig op met leerlingen die deel uitmaakten van de kerk.
De joden hadden vastgelegd dat als een leraar merkte dat zijn studenten iets niet begrepen, hij opnieuw moest beginnen zonder bitterheid en zonder irritatie, en het allemaal opnieuw moest uitleggen. Als ouders leren we dit ook. We beseffen het niet, maar we leren dit om ook in de toekomst te kunnen onderwijzen.
Dat is precies wat Jezus tijdens Zijn gehele fysieke leven deed, en wat Hij in deze tijd nog steeds doet. In het licht hiervan instrueert Paulus ons hoe een dienaar van de Heer handelt.
2 Timotheüs 2:24 en een dienstknecht des Heren moet niet twisten, maar vriendelijk zijn jegens allen, bekwaam om te onderwijzen, geduldig,
Paulus instrueerde de kerk te Thessalonica hoe hun christelijke plichten uit te voeren, inclusief "geduldig zijn" als een vereiste prioriteit voor hen die God liefhebben.
1 Thessalonicenzen 5:14 Wij vermanen u, broeders, wijst de ongeregelden terecht, beurt de kleinmoedigen op, komt op voor de zwakken, hebt geduld met allen.
Misschien inspireerde God de apostel Paulus om zoveel nadruk te leggen op de essentiële deugd van geduld, omdat het voor ons zo'n onnatuurlijke manier is om te denken. Maar het maakt in sterke mate deel uit van de weg van God. Het is een eigenschap die we moeten ontwikkelen en we kunnen deze slechts met Gods hulp volledig ontwikkelen.
Het tonen van geduld in een frustrerende situatie is een van de beste aanduidingen dat ons karakter ontwikkeld wordt door het gebruik van de Heilige Geest. Het maakt deel uit van de verandering — de bekering tot het meer op God gaan lijken.
De apostel Paulus schreef dat geduld een van de vruchten, of resultaten, is van Gods Geest. Als we met God samenwerken om Zijn eigen natuur in ons te ontwikkelen, zullen we meer op Hem gaan gelijken, en dat houdt ook geduld in. Het is niet genoeg om alleen maar met geduld te handelen, we moeten geduldig zijn. Alleen maar geduldig handelen betekent dat we een vorm van huichelarij uitoefenen. Vaak wordt die vorm van geduld niet aan de buitenkant gezien.
Geduld maakt de vertraging — terwijl we wachten tot iemand een taak of een les leert — altijd draaglijker en meestal ook de taak gemakkelijker. Geduld is veel meer dan de uitwendige handeling van wachten. Het is een innerlijke, mentale houding die ons helpt kalm te zijn in plaats van geërgerd terwijl we wachten.
De zegeningen van geduld zijn niet noodzakelijkerwijs uitwendig en fysiek; ze zijn innerlijk en geestelijk. En deze zegeningen komen onmiddellijk, zodra we in houding geduldig zijn.
De bijbelse vorm van geduld impliceert rust of controle hebben over onze eigen geest tijdens lijden en provocaties. Er zijn bepaalde dingen die we over geduld moeten weten.
We moeten bedenken dat geduld actief is, niet passief. Het vereist betrokkenheid, volharding, kracht en moed.
Geduld vereist hoop — de hoop op bevrediging of behoud in de toekomst.
We moeten denken binnen het kader van Gods tijdsbenadering, niet in dat van onszelf. Door dit te doen beginnen we met een juist perspectief dat leidt tot goddelijk geduld.
We moeten begrijpen dat wijs en krachtig geduld onmiddellijke en toekomstige voordelen heeft.
Boven alles moeten we denken aan Gods geduld met ons en daar dankbaar voor zijn. Laat dat ons motiveren om geduld met anderen te hebben. Als God eerst geduldig met ons is, dan zijn we het zeer zeker aan anderen verplicht geduld met hen te hebben.
Geduld is een essentiële vrucht van het echte karakter van de uitverkorenen van God. We moeten goddelijk geduld hebben, willen we met Jezus Christus regeren en in de Wereld van Morgen effectief Gods manier van leven onderwijzen.
7. Goede leraren tonen barmhartigheid en goedertierenheid
Als een van Gods leraren zullen we de manier van uitgaande bezorgdheid op perfecte wijze tot uitdrukking brengen. We zullen toegewijd zijn om de mensheid te helpen, te dienen, voor hen te zorgen en hen van kansen te voorzien. We zullen de vrucht van Gods Heilige Geest op een perfecte manier tot uiting brengen. Zij zullen door ons voorbeeld het verlangen hebben ook zo te worden en zich in te spannen dat met Gods hulp te bereiken.
Wij moeten deze vruchten nu ontwikkelen. In elke leersituatie moeten wij ze toepassen.
1 Corinthiërs 13 beschrijft de goddelijke liefde binnen het Koninkrijk van God. Wij moeten vergevensgezindheid, vriendelijkheid en onzelfzuchtigheid tot trekken van ons eigen karakter maken. We moeten leren barmhartig te zijn en vervuld van mededogen.
Lucas 6:36 Weest barmhartig, gelijk uw Vader barmhartig is.
Waar ontvingen we ons eerste onderwijs in barmhartigheid? We ontvingen dat van God de Vader en leerden het ook uit het voorbeeld van Jezus Christus.
De leraar moet vriendelijk zijn. Joodse onderwijsvoorschriften verboden elke vorm van buitensporige bestraffing. In het bijzonder verboden ze elke vorm van straf die de leerling zou vernederen. Het was de plicht van de leraar om altijd te bemoedigen en nooit te ontmoedigen.
Het is voor de leraar gemakkelijk de leerling die het niet begrijpt, met de zweep van zijn tong om de oren te slaan. Ik heb leraren gekend die in hun verlangen een goedkope vorm van dominantie over een leerling te hebben, deze het doel van sarcasme, scherpe opmerkingen en het mikpunt van spot hebben gemaakt. De leraar die vriendelijk en barmhartig is, zal dat nooit doen.
We zullen in een positie komen te verkeren waarin we uiteindelijk de door oorlog geteisterde, armoedige, getraumatiseerde mensheid zullen kunnen helpen. Dit is een mensheid die zich 6.000 jaar lang volledig onbewust is geweest van de juiste manier om te leven. Ze zullen tijdens de Grote Verdrukking en de Dag des Heren de ergste gruwelen uit de geschiedenis hebben ondergaan. Ze hebben er geen idee van wat ware liefde, mededogen en bezorgdheid is. We zullen Gods volmaakte, genezende, vertroostende, positieve liefde tot uitdrukking moeten brengen in elke uiting van de ons door God gegeven macht.
Het Loofhuttenfeest vertegenwoordigt een tijd van doelgerichte vreugde. Waarom moeten we ons verheugen? Ons deelnemen aan het Feest is een uiting van het meest fundamentele vereiste voor wereldvrede — de bereidheid ons aan Gods bestuur te onderwerpen.
Jesaja 9:6 Groot zal de heerschappij zijn en eindeloos de vrede op de troon van David en over zijn koninkrijk, doordat hij het sticht en grondvest met recht en gerechtigheid, van nu aan tot in eeuwigheid. De ijver van de HERE der heerscharen zal dit doen.
We zien daar alweer dat macht en autoriteit God toebehoren, en daar zal onze autoriteit om leraar te zijn vandaan komen.
Het Feest houden is in essentie een handeling van geloof, en ons geloof is dat God over de antwoorden op de problemen van de wereld beschikt. Na de nachtmerrie van een barmhartig korte, maar afschuwelijke verdrukking die vlak voor ons ligt, zal God vol vreugde de opdracht geven dat Jezus Christus naar deze uitgeputte planeet moet gaan. Christus zal de mensheid fysiek en geestelijk herstructureren en de aarde vernieuwen.
Zijn wederkomst is de meest kolossale reddings- en vernieuwingsoperatie in de geschiedenis van de mensheid: vluchtelingen, asielzoekers, overlevenden uit concentratiekampen, slachtoffers vol met littekens en gruwelijk verminkt door de oorlog om een eind aan alle oorlogen te maken, allen die behoefte hebben aan hoop, vreugde, richting en leiding. De herbouw van de "verwoeste plaatsen" zal bij Zijn wederkomst van start gaan. Jammer genoeg zullen er miljoenen mensen zijn die een geest zullen hebben die ook een "verwoeste plaats" is.
Goed georganiseerde, ecologisch geïntegreerde gemeenschappen zullen onder leiding van de Godfamilie overal opspringen.
Micha 4:4 Maar zij zullen zitten, een ieder onder zijn wijnstok en onder zijn vijgeboom, zonder dat iemand hen opschrikt; want de mond van de HERE der heerscharen heeft het gesproken.
Brede lanen met gezonde, geurige bomen zullen schaduw geven aan de kinderen en de ouderen. Sociale activiteiten, jeugdactiviteiten en huwelijksrecepties zullen in schitterende gemeenschapscentra in een parkachtige omgeving worden gehouden. Dit zijn allemaal belangrijke dingen voor een overvloedig leven.
Jeremia 31:12-14 Zo komen zij jubelend op de hoogte van Sion en stromen toe naar het goede des HEREN, naar koren, most en olie, naar schapen en runderen; hun ziel zal zijn als een besproeide hof, zij zullen nooit meer versmachten. 13 Dan verheugt zich het meisje in de reidans, jongelingen en grijsaards tezamen. Ik verander hun rouw in vreugde. Ik troost en verblijd hen na hun smart. 14 Ik laaf de ziel der priesters met het vette en mijn volk wordt met het goede van Mij verzadigd, luidt het woord des HEREN.
Deze belofte geeft een geweldige hoeveelheid hoop voor onze toekomst. Dit moet voor ons geen verrassing zijn, daar onze God in Romeinen 15:13 "de God van hoop" wordt genoemd. Hij straalt dat uit en Zijn Woord is er vol van.
Jeremia 33:9-11 Dan zal zij Mij tot een blijde naam worden, tot lof en eer bij alle volkeren der aarde, die van al het goede dat Ik aan hen doe, horen zullen; ja, zij zullen zich verbazen en verwonderen over al het goede en al het heil, dat Ik aan haar doe. 10 Zo zegt de HERE: In deze plaats, waarvan gij zegt: Zij is verwoest, mens noch dier is er, in de steden van Juda en op de straten van Jeruzalem die woest liggen, zonder mensen, zonder inwoners en zonder dieren, zal weer gehoord worden de stem der vreugde 11 en de stem der vrolijkheid, de stem van de bruidegom en de stem der bruid, de stem van hen die zeggen: Looft de HERE der heerscharen, want de HERE is goed, want zijn goedertierenheid is tot in eeuwigheid! terwijl zij lofoffers in het huis des HEREN brengen; want Ik zal in het lot van het land een keer brengen, zodat het wordt als tevoren, zegt de HERE.
Wij zullen daar staan wachten om hen met enthousiasme en opwinding Gods manier van leven te onderwijzen. God geeft opdracht tot het houden van het Loofhuttenfeest als een handeling van geloof dat er een nieuwe en wonderlijke wereld op komst is. We moeten de Wereld van Morgen van te voren vieren. Laten we onszelf eens in de toekomst plaatsen.
Wie zal de belangrijke sabbatdiensten en bijbelstudies houden en daarin onderwijzen, belangrijk geestelijk voedsel geven aan de bewoners van de aarde om het Millennium echt utopisch te houden?
Wie zal het ontwerp en de planning van steden en gemeenschappen onderwijzen en leiden?
Wie zal stedelijk en agrarisch beleid onderwijzen en coördineren en de samenwerking tussen de gemeenschappen?
Wie zal onderwijs geven over en toezicht houden op het uitvinden, ontwerpen en technisch toepassen van nieuwe, effectieve en schone energie-opwekkingsmethodieken zoals: wind-, zonne-, waterkracht- en geothermische energie?
Wie zal de eigendomsrechten in de Wereld van Morgen zoals we gisteren van Richard hoorden, onderwijzen?
Wij zullen dat doen en zij die door ons worden opgeleid. Dat is onze roeping!
Openbaring 1:6 — en Hij heeft ons tot een koninkrijk, tot priesters voor zijn God en Vader gemaakt — Hem zij de heerlijkheid en de kracht tot in alle eeuwigheden! Amen.
1 Corinthiërs 6:2 Of weet gij niet, dat de heiligen de wereld zullen oordelen? En indien bij u het oordeel over de wereld berust, zijt gij dan onbevoegd voor de meest onbetekenende rechtspraak?
Het woord "oordelen" hier duidt op "besturen" en tevens op onderwijzen en instrueren.
Toch worden we verondersteld de juiste benadering van God en Zijn bestuur hier en nu als fysieke menselijke wezens te leren. Wij zijn "een uitverkoren geslacht, een koninklijk priesterschap, een heilige natie, een volk Gode ten eigendom".
Het ontwikkelen van de juiste houding is het kernleerplan van de Wereld van Morgen. Wij moeten Gods weg zo goed leren dat we die aan miljoenen anderen in het Millennium kunnen onderwijzen. Het hebben van de juiste houding jegens autoriteit verandert alles ten goede.
Als we op deze Feestplaats rondkijken naar de enkele honderden mensen die hier zijn, zien we het wonder van Gods volk dat bijeenkomt in harmonie, orde en liefde. We zullen een hele wereld gaan zien die zo functioneert. Ik kan niet wachten en ik ben er zeker van dat dat ook voor u geldt.
Dat is een andere reden om op het Feest verheugd te zijn. De orde, loyaliteit en eenheid onder Gods volk laat God op het Feest zien, dat menselijke wezens met Gods Heilige Geest bestuurbaar zijn, en dat de mensheid het per slot van rekening waard is gered te worden. Dit te bewijzen maakt deel uit van onze geweldig belangrijke verantwoordelijkheid aan het einde van dit tijdperk!
Wat kunnen wij praktisch doen?
God verheugt Zich als wij ons onderwerpen om op het Feest aanwijzingen op te volgen, in plaats van dat we onszelf als een uitzondering op de regel beschouwen.
God verheugt Zich als we tijdig naar de diensten komen, zodat we rustig een plaats kunnen vinden en daar op tijd gaan zitten, in plaats van tijdens het zingen binnen te komen of weg te gaan. Het schijnt dat sommige mensen niet beseffen dat de volledige dienst tot eer van God loopt van het allereerste gezang tot en met het slotgebed.
God verheugt Zich als we iedere nacht voldoende slaap krijgen om verfrist te zijn, zodat we aandacht kunnen schenken aan en wakker kunnen blijven onder de korte preken en preken, en ervoor zorgen dat onze kinderen dat ook doen.
Deze dingen geven God Zelf reden tot vreugde. Dit zijn ook manieren om anderen door ons eigen voorbeeld te onderwijzen, maar het zijn in het bijzonder voorbeelden voor onze kinderen.
Het belang van wat we doen zou ons aanleiding moeten geven vol vreugde luid te willen roepen, ofschoon we ons daarvan terecht weerhouden tot de juiste tijd daarvoor is aangebroken, te weten het deel van de dienst waarin we zingen. Dan kunnen we zingen: "Als een machtig leger trekt de kerk van God voort."
Dat is opwindend! Gods bestuur werkt inderdaad en wij maken er allemaal deel van uit! We zouden dat in onze houding tot uiting moeten laten komen. Doordrenkt met goddelijke hoop en visie zouden we moeten besluiten als ambassadeurs en leraren voor het Koninkrijk van God te gaan handelen.
2 Corinthiërs 5:20 Wij zijn dus gezanten van Christus, alsof God door onze mond u vermaande; in naam van Christus vragen wij u: laat u met God verzoenen.
Nog een belangrijke rol die we allemaal moeten spelen is ons mentaal en geestelijk erop voor te bereiden dat we op het Feest bepaalde ongemakken zullen moeten verdragen. Op geen enkel Feest dat door mensen wordt georganiseerd, zullen de dingen perfect zijn. Er zullen altijd problemen zijn op te lossen, evenals dat in het Millennium het geval zal zijn.
Besluit om beproevingen en tegenslagen als uitdagingen te accepteren, als hordes die genomen moeten worden, als uitdagingen voor onze vindingrijkheid en als stimulans onszelf te verbeteren. Wees dankbaar voor problemen. Bedenk dat er voor elk probleem gewoonlijk vele oplossingen zijn. In plaats van te zeggen "Wee mij" als er een probleem opdaagt, probeer onmiddellijk naar een oplossing uit te kijken. Dit zullen we als geestelijke wezens in het Millennium en het Koninkrijk van God doen. God wil probleemoplossers en Hij wil mensen met oplossingen gebaseerd op Zijn manier van leven.
Genieten van andere mensen, leren hun persoonlijke eigenaardigheden te verdragen en aanwijzingen gehoorzamen — dit is allemaal het pionieren van een uitweg voor een hopeloze mensheid. Gods vorm van christen-zijn werkt! Deze verandert mensen. De vorm van christen-zijn van de wereld werkt niet en brengt alleen maar een oppervlakkig soort van nauwgezetheid voort. Deze gaat niet door tot in het hart en het denken van de mens, omdat de Heilige Geest daar niet is.
Het leven van Jezus laat zien dat het karakter en de kwaliteit van het leven van een leraar even belangrijk zijn als creativiteit en vaardigheid in het gebruik van effectieve onderwijsmethoden. De autoriteit van Jezus' onderwijs werd van harte erkend door hen die Hem ontmoetten. Als gezinsleden van Gods Koninkrijk zullen we met de autoriteit spreken die ons door God de Vader en Jezus Christus gegeven is. Hun macht zal in ons onderwijs tot uiting komen. Wij ontvangen onze autoriteit om te onderwijzen van Hen.
Marcus 1:21-22 En zij kwamen te Kafarnaüm en terstond op de sabbat ging Hij naar de synagoge en leerde. 22 En zij stonden versteld over zijn leer, want Hij leerde hen als gezaghebbende, en niet als de schriftgeleerden.
Zoals John Ritenbaugh ons in de eerste twee preken zei, behoort macht en autoriteit toe aan God, en Hij wil iets daarvan geven aan en delen met ons.
Jezus wordt in alle vier de evangeliën aangesproken als leraar (Mattheüs 19:16; Marcus 4:38; Lucas 9:33; Johannes 1:39). [Noot van de vertaler: In de NBG staat hier in alle gevallen "Meester". Dit woord kan echter ook met Leraar worden vertaald.] Het is een heel belangrijke en essentiële verantwoordelijkheid in de kerk en zal dat ook in het Millennium zijn.
In laatste instantie, als iemand een groot leraar is, willen we niet alleen het onderwijs van hem kennen, maar ook de persoon zelf en waar hij zijn autoriteit vandaan heeft. De geloofwaardigheid van de boodschap van de leraar ligt niet alleen in wat hij zegt, maar in wat hij is en welke autoriteit er achter hem staat. Iemand die van Christus wil leren, moet zich met Christus verbinden. Als hij dat doet, zal hij niet alleen verkrijgen wat hij leert, maar ook het leven zelf.
De wereld kent Gods manier van leven niet. De wereld heeft God de rug toegekeerd en zich ondergedompeld in een manier van leven die de mensheid zou vernietigen als God niet tussenbeide zou komen.
Maar God zal tussenbeide komen. Wanneer Hij dat doet, zal Hij de mensheid een volledig andere vorm van kennis aanbieden over hoe voortdurend gelukkig te kunnen leven, hoe behouden te worden, hoe als Gods kinderen te worden geboren en hoe voor eeuwig in Gods eigen familie volmaakt te leven.
In het Millennium en daarna zal die kennis het gehele leven doortrekken.
Habakuk 2:14 Want de aarde zal vol worden van de kennis van des HEREN heerlijkheid, gelijk de wateren die de bodem der zee bedekken.
Wij zijn geroepen om, als de leraren en heersers in de Wereld van Morgen, bij te dragen de mensheid deze onschatbare kennis te geven. Onze training is hier en nu in dit leven reeds begonnen.
Wat een ongelooflijke kans heeft God ons gegeven! Wat een buitengewoon doel om naar te streven! We leven in een opwindende tijd, we kunnen ons voorbereiden op deze spoedig aanbrekende, schitterende Wereld van Morgen. Maar de belangrijkste vraag is: Wat gaat u doen om u op deze reusachtige verantwoordelijkheid voor te bereiden?