Sermon: Loyaliteit en onderwerping (Deel 2)

Onderwerping onderwijst in leiderschap
#760NL

Given 18-Feb-06

description: (hide)

John Ritenbaugh schenkt speciale aandacht aan het beeld van de "twee slaven" in Mattheüs 24 en stelt dat loyaliteit en trouw belangrijke kwaliteiten zijn voor christenen om te verwerven. Onderwerping aan God (niet altijd gemakkelijk) stelt in staat tot en garandeert uiteindelijk succes en leiderschap, en bevrijdt ons in feite van de vrees voor de dood. UCLA trainer John Wooden was in staat een succesvolle, atletische organisatie in stand te houden door zijn spelers te vragen zich op te offeren voor de zaak van het team en zich te onderwerpen aan zijn regels die samengevat waren in zijn piramide van succes. In het huwelijk zou het huichelachtig zijn voor een man om onderwerping van zijn vrouw te vragen als hij zichzelf niet van harte onderwerpt aan God die eist dat alle mannen hun vrouw waarderen, eren en achten zoals Christus Zijn kostbaar bloed offerde voor Zijn bruid. De onderwerping van een vrouw aan haar man impliceert geen minderwaardigheid van haar kant. Als we op de juiste manier functioneren in de ons toegekende huwelijksrollen, zal God orde, productiviteit, bekwaamheid, tevredenheid, voldoening en vrede bewerkstelligen.


transcript:

We beginnen deze preek in Mattheüs 24:45. In mijn Bijbel staat een kopje boven deze paragraaf dat luidt: "De ontrouwe slaaf". Bedenk dat mijn laatste preek in deze serie vandoen had met trouw of loyaliteit.

Mattheüs 24:45-51 Wie is dan de trouwe en verstandige slaaf, die de heer over zijn dienstvolk gesteld heeft om hun op tijd hun voedsel te geven? 46 Zalig die slaaf, die zijn heer bij zijn komst zó bezig zal vinden. 47 Voorwaar, Ik zeg u, dat hij hem over al zijn bezit zal stellen. 48 Maar als die slaaf slecht was, en in zijn hart zou zeggen: Mijn heer blijft uit, 49 en hij zou beginnen zijn medeslaven te slaan en met de dronkaards zou eten en drinken, 50 dan zal de heer van die slaaf komen op een dag, dat hij het niet verwacht, en op een uur, dat hij het niet weet, 51 en hij zal hem folteren en hem in het lot der huichelaars doen delen. Daar zal het geween zijn en het tandengeknars.

In mijn laatste preek waren we begonnen om het belang van loyaliteit te onderzoeken. In de Bijbel wordt dit vertaald als "trouw" of "getrouwheid". In deze context kunnen we zien dat God Zelf geweldige beloningen heeft beloofd voor loyaliteit, en ook een verschrikkelijke diskwalificatie en pijn voor hen die niet loyaal zijn aan de taken die God ons opdraagt. Alleen al om die reden zouden we met het punt van loyaliteit niet luchthartig moeten omgaan.

In deze preken kijken we naar het proces hoe loyaliteit voortbrengt wat het voortbrengt. Als we gaan zien wat het voortbrengt, kunnen we, denk ik, gaan begrijpen waarom God heel wat nadruk legt op trouw zijn.

Voor mij is het belangrijkste principe dat in mijn vorige boodschap tot ontwikkeling kwam, het begrip dat er een directe relatie bestaat tussen loyaliteit en onderwerping. Een hoofddoel van Gods eis om ons aan Hem te onderwerpen is dat onderwerping aan Hem ons voorbereidt op het leven en het zijn van een leider in het Koninkrijk van God.

We hebben de neiging in negatieve termen aan onderwerping te denken, maar laten we deze preek beginnen door duidelijk te maken dat onderwerping aan God ons niet tot slaven maakt. Het bevrijdt en het werkt eraan om succes in het leven voort te brengen in alle dingen waar men ook maar naar streeft of bij betrokken is, of dat nu huwelijk, werk, atletiek, of wat dan ook is. Het meest uitgesproken voorbeeld hiervan is Jezus Zelf. In Johannes 8:29 zegt Hij dat Hij altijd deed wat de Vader behaagde. Hij was loyaal aan wat God Hem zei te doen. Hij was een trouw iemand.

Had Jezus succes in Zijn leven? Natuurlijk had Hij dat. In de verzen die onmiddellijk volgen op wat Hij in Johannes 8:29 zei, voegde Hij een van de meest befaamde principes toe van wat Hij onderwees.

Johannes 8:31-32 Jezus dan zeide tot de Joden, die in Hem geloofden: Als gij in mijn woord blijft, zijt gij waarlijk discipelen van Mij 32 en gij zult de waarheid verstaan, en de waarheid zal u vrijmaken.

Vrij zijn is geen slavernij. Onderwerping aan God brengt geen slavernij voort. Dit brengt vrijheid voort. Het nauwe verband tussen die twee uitingen in Johannes 8:29 en Johannes 8:32 is onontkoombaar. Loyale onderwerping aan Gods waarheid brengt vrijheid en succes in het leven voort.

Als we het hele plaatje zien, sluit dat zelfs vrijheid van de dood in, omdat Jezus in Johannes 11:25-26 zei: "Ik ben de opstanding en het leven; wie in Mij gelooft, zal leven, ook al is hij gestorven, en een ieder die leeft en in Mij gelooft, zal in eeuwigheid niet sterven." En daarna stelde Hij de vraag: "Gelooft gij dat?"

Het voorbeeld van Adam en Eva staat in sterke tegenstelling met wat Jezus leerde. Zij kozen ervoor zich aan Satan te onderwerpen in plaats van aan God, en hierdoor brachten zij de dood voort.

We gaan naar drie illustraties kijken om te zien hoe dit principe van loyaal zijn en onderworpen zijn aan wat juist en goed is, werkt.

Veronderstel dat de onderwijzeres in het begin van uw formele opleiding op de basisschool u de waarheid vertelde dat in de rekenkunde "twee plus twee vier is". Ten eerste hebben we in de onderwijzeres een gezaghebbende figuur. Die onderwijzeres is vergeleken met u iemand met grote ervaring, en zij vertelt de waarheid die men moet gebruiken, wil men succes hebben met rekenen. Maar om wat voor reden dan ook, u kon die waarheid niet aannemen. Of u was opstandig, of u zag het niet zitten vanwege de manier waarop zij onderwijs gaf en daardoor vertrouwde u haar niet. U weigerde het te accepteren en te gebruiken.

Hoeveel succes zou u hebben op de momenten dat u die eenvoudige waarheid van "twee plus twee is vier" zou moeten gebruiken? U zou dan beslist geen succes hebben. U zou iedere keer een verkeerd antwoord krijgen. Dat is het principe waar we hier mee vandoen hebben, behalve dan dat we met God vandoen hebben. Dat is het verschil. Een ander verschil is dat het heel wat belangrijker is in het omgaan met Hem dan met die onderwijzeres.

Ik zal een ander iets ingewikkelder voorbeeld geven. Dit komt uit de atletiekwereld. John Wooden was trainer van het meest succesvolle basketbalteam dat er ooit in de Verenigde Staten van Amerika was. Hij trainde UCLA van 1949 tot en met 1975. In die periode won zijn team een ongelooflijke 82% van zijn wedstrijden. Geen trainer in enige andere sport deed het gedurende zo'n lange periode beter. Hij steekt met kop en schouder uit boven iedere andere trainer die ooit leefde.

In het geheel won UCLA in die periode tien nationale kampioenschappen en won deze zelfs zeven keer achter elkaar. Tijdens die periode wonnen ze ook eens 88 wedstrijden achter elkaar. In de periode dat John Wooden die functie bekleedde, van 1949 tot en met 1975, verloor UCLA slechts twee thuiswedstrijden. Niemand in de trainerswereld heeft dat ooit gepresteerd.

John Woodens benadering van het spel was dat iedere speler zich individueel moest opofferen voor het belang van het team. Daarnaast had hij een programma van karakterontwikkeling opgesteld, dat kwaliteiten bevatte die hij "De piramide van succes" noemde. Ik heb een tekening van die piramide gezien. Die was heel interessant. Hij bestond uit 25 driehoekige blokken. In elk daarvan stond een karakterkwaliteit waaraan hij wilde dat zijn spelers zouden werken om die te ontwikkelen. De meeste van die kwaliteiten bleken helemaal geen direct verband te houden met het winnen van basketbalwedstrijden. Dat waren deugden zoals geloof, geduld, integriteit, betrouwbaarheid, eerlijkheid, vriendschap, zelfbeheersing, loyaliteit en oprechtheid.

Trainer Wooden zei dat zijn "Piramide van succes" programma was ontworpen om in de spelers gemoedsrust tot stand te brengen door innerlijke tevredenheid. Als de speler ze zou gebruiken, zou de speler altijd weten dat hij zijn best had gedaan — of het team de wedstrijd nu had gewonnen of niet.

Hij verlangde een heel gedisciplineerde benadering van elk aspect van basketbal. Hij had praktisch elke omstandigheid geanalyseerd die zich op het speelveld zou kunnen voordoen, en zijn praktische methode was zijn spelers te trainen totdat ze praktisch alles in hun slaap konden doen. In zekere zin is dit niet anders dan wat veel andere trainers doen. Het verschil was dat als hij nieuwe spelers aannam, hij er heel goed in was om te onderscheiden of de spelers zich aan hem zouden onderwerpen. Hij was in staat zichzelf aan hen te verkopen en zij onderwierpen zich aan zijn methode, en zij hadden meer succes dan enig andere reeks van basketbalteams op universiteitsniveau voor hem en na hem.

Het geheim van hun succes was niet alleen dat zij getalenteerde spelers waren. Het geheim was dat zij zich vrijwillig onderwierpen aan de methodes, doelstellingen en de discipline van "het team gaat boven alles", voortvloeiend uit de "Piramide van succes" van trainer Wooden. Zoals we in deze tijd zouden zeggen: zij "pikten" zijn aanpak. Zij waren bereid zich alle opofferingen te getroosten die maar nodig waren om hem te behagen. We kunnen zeggen dat ze een geweldig respect voor hem hadden. Het feit dat zij zich onderwierpen, bracht een samenwerking en leiderschap in de wereld van het basketbal tot stand waarbij niemand voor die tijd of nadien ook maar dicht in de buurt is gekomen. Het is interessant dat toen trainer Wooden in 1975 met pensioen ging, het programma onmiddellijk aan een langdurige aftakeling begon tot het niveau van alle andere.

Ik geef nu nog een laatste illustratie. Heeft u ooit een artikel gekocht dat in een doos zat en uit ongeveer vijftig onderdelen bestond? U moest al die onderdelen met succes monteren voordat u wat u dan ook maar kocht, zou kunnen gebruiken. Ik heb dat vrij vaak gedaan. Ik kwam tot de ontdekking dat als ik me aan de montage-instructies die de fabrikant erbij had gevoegd, onderwierp, de montage altijd goed uitkwam.

Soms vond ik die instructies moeilijk uit te voeren, omdat ik mijn eigen visie had hoe dingen gedaan moesten worden. Dat is het principe dat we in onze relatie met God leren. Hij weet hoe alles precies op de juiste manier te doen, en als we Hem gewoon toestaan Zichzelf aan ons te verkopen en als we opvolgen wat Hij zegt, zal het goed uitwerken. Het leven zal goed zijn omdat wij de instructies opvolgen.

Tot op dit punt is wat ik heb geïllustreerd, een eenvoudig principe. Succes en leiderschap komen voort uit het volgen van de regels, zolang die regels juist zijn voor het proces dat erbij betrokken is.

In die eerste boodschap zagen we dat er door organisaties zoals de National Organization of Women en Planned Parenthood een opzettelijke, gezamenlijke inspanning werd geleverd om in de Verenigde Staten van Amerika het instituut van het huwelijk te vernietigen. Die organisaties, en andere soortgelijke instellingen, hebben met succes geleidelijk aan houdingen en visies in het denken van de mens doen postvatten die, als ze worden gevolgd, garanderen dat een huwelijk niet zal werken. Het is betreurenswaardig dat veel bruiden en bruidegoms het huwelijk aangaan met de verkeerde ideeën in hun denken.

Als we niet alleen succes in ons huwelijk willen hebben, maar ook succes in Gods gehele doel met ons, dan moeten we beginnen onszelf te onderzoeken om te ontdekken of we de valse concepten gebruiken die door deze organisaties werden onderwezen, ons daarvan bekeren en Gods manier gaan gebruiken.

We gingen in die preek zien dat succes binnen het huwelijk ervan afhangt of we ons aan Hem willen onderwerpen. Adam en Eva lieten na om Zijn instructies op te volgen. Ze werden buiten de hof gezet en stierven. Dat is zeer kort gezegd het verhaal, maar het punt is dat God ons door hen een heel duidelijk patroon laat zien, en daar zijn slechts enkele paragrafen voor nodig om dat uit te leggen. Zo eenvoudig is het. Zij verwierpen Gods instructie en zij verloren de strijd onmiddellijk.

Laten we kijken naar een tweede principe dat zich ontvouwt. Laten we weer naar Jezus gaan en de uitspraken bezien die Hij als de meest succesvolle dienaar in Gods gehele onderneming deed. Hij zei: "Ik doe altijd wat de Vader behaagt." Hij werd uit de doden opgewekt en tot op de huidige dag bekleedt Hij de toppositie van leiderschap onder de Vader.

Is het niet onze bestemming om in het Koninkrijk van God met Hem en onder Hem als koningen en priesters te functioneren? Moeten we niet, als Gods kinderen, in Zijn voetstappen treden? U weet het antwoord daarop. Als we in Zijn voetstappen treden, betekent dat dan niet dat we precies op dezelfde manier moeten handelen als Hij?

Toen ik kind was, plachten we een spel te spelen dat "Volg de leider" heette. Wat de leider ook maar deed, moest iedereen die de leider volgde, ook doen. Als hij rende, dan renden wij. Als hij over een schutting klom, klommen wij over die schutting. Als hij in een boom klom, klommen wij in die boom, enzovoort, enzovoort. We hebben vandoen met een principe dat eenvoudig is. Wij moeten de leider volgen.

1 Corinthiërs 11:1 Wordt mijn navolgers [imiteer Mij], gelijk ook ik Christus navolg.

De conclusie is onontkoombaar. Binnen het kader van Gods handelen wordt leiderschap voortgebracht door zich te onderwerpen aan Zijn instructies, omdat dat precies is wat Christus deed. Dit bracht leiderschap voort in het leven van Christus en, als wij Hem volgen en imiteren, dan zullen ook wij leiderschap voortbrengen.

Er is echter een waarschuwing aan verbonden. Ik zeg niet dat het volgen van Christus gemakkelijk is. De dingen die Hij deed, zijn voor ons letterlijk onmogelijk nu te doen. We hebben de zaak al verknald. Zelfs Hem perfect navolgen nadat we ons hebben bekeerd, is desondanks heel moeilijk, maar er wordt van ons verlangd dat we ernaar streven dat te doen.

1 Petrus 3:13-14 En wie zal u kwaad doen, als gij u beijvert voor het goede? [Nu volgt de waarschuwing.] 14 Al moest gij lijden om de gerechtigheid, toch zijt gij zalig. Doch vreest niet voor hun dreiging, en laat u niet verschrikken.

Christus deed de dingen altijd rechtvaardig en als wij Hem imiteren zullen wij de dingen rechtvaardig doen. Hij waarschuwt ons hier dat alleen omdat we de dingen rechtvaardig doen, dat niet betekent dat we niet zullen lijden. Leed Christus, terwijl Hij toch rechtvaardig handelde? Natuurlijk. We zouden hier niet ondoordacht aan moeten beginnen, maar we zouden hieraan moeten beginnen met het begrip dat het doen van de juiste dingen niet altijd gemakkelijk zal zijn, en dat zelfs pijn en lijden het gevolg zouden kunnen zijn. De situatie kan heel moeilijk zijn.

1 Petrus 3:14 Al moest gij lijden om de gerechtigheid, toch zijt gij zalig [gezegend]. Doch vreest niet voor hun dreiging, en laat u niet verschrikken.

1 Petrus 3:17 Want het is beter te lijden, indien de wil van God dit eist, goed doende dan kwaad doende.

Hier ligt de uitdaging voor ons. Geloven we sterk genoeg om elke moeilijkheid die zich voordoet om in onderwerping te doen wat Hij in Zijn woord zegt te doen, het hoofd te bieden? Hier hebben we echter een belangrijke sleutel die dit iets aanpast en helpt om het wat acceptabeler te maken. Hierbij is niemand meer in het nadeel dan anderen, omdat er van iedereen verlangd wordt deze zelfde principes van onderwerping te leren en erin te groeien. Het doet er niet toe of u man of vrouw bent, pastor of gewoon lid, echtgenoot of echtgenote, werkgever of werknemer, overheidsambtenaar of gewoon burger.

Zoals ik in de vorige preek zei, is het enige verschil de situatie waarin iemand zich bevindt, en in die situatie doet God een beroep op u zich te onderwerpen. Waarom is dat zo? Als we geloven wat de Bijbel zegt, geloven we dat de Bijbel duidelijk vaststelt dat alle autoriteit van de Vader komt via Christus. In 1 Corinthiërs 11:2-3 zien we een duidelijk vastgestelde ladder van autoriteit.

1 Corinthiërs 11:2-3 Ik prijs het in u, dat gij in alles aan mij gedachtig blijft en aan de overleveringen zó vasthoudt, als ik ze u overgegeven heb. 3 Ik wil echter, dat gij dit weet: het hoofd van iedere man is Christus, het hoofd der vrouw is de man, en het hoofd van Christus is God.

Als Hij ons instrueert ons te onderwerpen, is de werkelijkheid zowel in theorie als praktijk dat onze onderwerping aan God is, omdat Hij deze onderwijst en ons geloof in Hem is. Dit is het tweede belangrijke principe. We onderwerpen ons, ongeacht wie de persoon is die de autoriteit over ons heeft en wat de situatie is. We onderwerpen ons omdat God dat instrueert. Houd dat in gedachten. Ons geloof is in Hem, omdat Hij Degene is die zegt dat we dit moeten doen.

De omstandigheden kunnen van tijd tot tijd hoogst onaangenaam zijn. Christus liet door Zijn voorbeeld zien dat Hij Zichzelf tot aan de dood aan de Vader onderwierp. Dat was geen gelukkige situatie. Die was angstaanjagend en dermate pijnlijk dat Hij vroeg of deze van Hem weggenomen kon worden. In zekere zin zouden we kunnen zeggen dat Hij het niet werkelijk wilde doen. Ziet u, Hij zette Zijn wil ertoe en Hij onderwierp Zich, omdat de Vader Hem zei dit te doen.

Hij kreeg de opdrachten van de Vader en Hij deed altijd wat de Vader behaagde en niet wat Hemzelf behaagde. Dat is heel belangrijk. Werkte dat goed uit? Jazeker, zelfs al was het moeilijk om te doen. Hij werd uit de doden opgewekt en kijk eens wat Hij nu is! Wij moeten diezelfde houding in ons leven tot stand brengen en beseffen dat als we in moeilijke situaties komen waarin onderwerping niet aangenaam voor ons is, we het toch doen omdat God het opdroeg, niet de autoriteit die voor ons is en ons dreigt, maar God.

1 Petrus 3:7 Desgelijks gij, mannen, leeft verstandig met uw vrouwen, als met brozer vaatwerk, en bewijst haar eer, daar zij ook medeërfgenamen zijn van de genade des levens, opdat uw gebeden niet belemmerd worden.

We gaan dit vers grondig bestuderen door nauwkeuriger naar drie woorden te kijken. Mannen, let hier speciaal op, omdat dit tot ons gericht is in relatie tot onze vrouw.

Het één na laatste woord in dat vers is "belemmerd". Dit woord "belemmerd" is letterlijk meer synoniem aan "verhinderd" of "geblokkeerd". Elk van deze twee kan gebruikt worden afhankelijk van de context waarin het voorkomt. Petrus geeft uitdrukking aan hoe geweldig belangrijk het voor een man is om in lijn te zijn met Gods instructies betreffende zijn houding jegens, en behandeling van, zijn vrouw. We hebben het hier over echtelijke relaties, en als het hoofd van het gezin is dit instructie voor u.

Laat me dit jullie, mannen, heel duidelijk maken hoe belangrijk dit is. Als een man zich niet onderwerpt aan Gods wil door met begrip met zijn vrouw samen te leven, dan doet het er niet toe hoe lang zijn gebeden zijn of hoe schitterend ze zijn verwoord, ze zullen niet verder komen dan het plafond. Hoorde u me?

Een man kan enigszins onwetend zijn over zijn verantwoordelijkheid, dat geeft hem dus een bepaalde mate van verontschuldiging. Maar als hij niet onwetend is, dan is de man een huichelaar als hij van zijn vrouw onderwerping vraagt, maar God niet de onderwerping geeft die van hem verlangd wordt. Ziet u, dit is onderwerping aan God. In zo'n geval is de man gewoonweg opgeblazen met ijdelheid, maar heeft waarschijnlijk een goed gevoel over zichzelf in de verkeerde veronderstelling dat hij de baas is.

Het eerste woord in dat vers is "desgelijks". God vergelijkt de instructie in vers 7 met de instructie die Hij eerder de dames had gegeven. Gods verwachting van mannen is, dat zij er even ijverig en toegewijd aan werken om hun huwelijk tot een succes te maken als God dat van de vrouw verwacht. De mannen moeten desgelijks doen, op dezelfde manier. Iedere man weet dat zijn vrouw verondersteld wordt onderworpen aan hem te zijn. Iedere man zou evengoed moeten weten dat hij verondersteld wordt op dezelfde manier aan God onderworpen te zijn als hij dat van zijn vrouw jegens hem verlangt.

God kwalificeert de mannen die hun verantwoordelijkheid jegens Hem om een goede echtgenoot te zijn verwaarlozen, als zondaar. Johannes 9:31 zegt: "God hoort zondaren niet." Als een man zijn vrouw verwaarloost door zich niet aan God te onderwerpen in datgene wat God zegt binnen de gezinssituatie te doen, is hij een zondaar, en zoals Petrus zei, reiken zijn gebeden niet verder dan het plafond. Mannen, beseft u de ernst hiervan? Dit betekent dat zolang die omstandigheid blijft bestaan, zijn gebeden worden geblokkeerd. Zijn relatie met God is verbroken. Zo ernstig is dit. Dit is een inleiding op iets.

Laat me dit zelfs nog helderder en duidelijker maken. Mannen, de kwaliteit van uw relatie met God, en van uw leiderschap, wordt bepaald door wat er zojuist in 1 Petrus 3:7 werd gezegd. De kwaliteit van uw handelen jegens God hangt er niet van af of u een goede of slechte vrouw trouwde, een vurige of koude minnares, een geweldig goede kokkin of een doorsneekokkin, iemand die het huishouden op een slordige of een goede manier verzorgt, of een liefhebbende of onverschillige moeder. Dit hangt ervan af of u (niet zij) uw leven in onderwerping aan God leidt.

Ik zal het zelfs nog duidelijker maken. Mannen, alles draait om uw relatie met God. Toegegeven, uw vrouw kan het gemakkelijker maken, maar ik probeer u nu te laten zien dat u uw vrouw niet als excuus kunt gebruiken. God maakt in Ezechiël 18 iets heel duidelijk.

Ezechiël 18:4 Zie, alle zielen zijn van Mij, zowel de ziel van de vader als die van de zoon zijn van Mij; de ziel die zondigt, die zal sterven.

Ezechiël 18:20a De ziel die zondigt, die zal sterven.

De verzen 4 en 20 vatten de essentie van dat hele hoofdstuk samen. God zegt dat uiteindelijk iedereen verantwoordelijk is voor zijn of haar eigen gedrag. We kunnen de schuld niet op anderen afschuiven. Het is zo gemakkelijk de schuld op uw ouders af te schuiven door te zeggen dat zij geen goede ouders waren. Maar God zegt: "Groei op!" Er komt een tijd dat wij volwassen zijn en dat we moeten beseffen dat wij zelf verantwoordelijk zijn om te veranderen. Als we geen goede opvoeding hebben gehad, moeten wij veranderen. God geeft ons overvloedige instructie en overvloedige gelegenheid om te veranderen.

Mannen, gebruik deze informatie in uw huwelijk. U kunt de schuld niet op uw vrouw afschuiven. Ongeacht hoe goed de vrouw is, u moet met uw gehele hart, met uw gehele wezen, proberen te doen wat Christus in een soortgelijke situatie zou hebben gedaan. Wat deed Hij? Hij gaf Zijn leven voor Zijn aanstaande vrouw, dag aan dag, centimeter voor centimeter. Hij zei: "Niemand heeft groter liefde dan zijn leven te geven voor zijn vrienden." Dat deed Christus, en mannen, u hebt geen intiemere vriend dan degene met wie u één bent.

Hoe belangrijk is dit? Het is mijn weldoordachte opvatting, op basis van de dingen die ik zie in dit Boek, dat het grootste deel van ons oordeel door God zal plaatsvinden op basis van hoe goed we als man en vrouw met elkaar kunnen opschieten. Als we niet goed kunnen opschieten met onze vrouw, iemand met wie wij kozen één te zijn, hoe goed zullen we dan in het Koninkrijk van God passen? Bedenk altijd dat het niet draait om het oordeel dat uw vrouw over u heeft. Het gaat om Gods oordeel. Hij is de Rechter en Hij zet hoge standaards voor echtgenoten. Er hangt heel veel af van uw relatie met uw vrouw.

In Gods instructie in 1 Petrus 3:7 worden de houding en het gedrag van een man jegens zijn vrouw door God heel goed beschreven door een heel hoge standaard te stellen. Die standaard komt tot uiting in de woorden "eer bewijzen".

1 Petrus 3:7a Desgelijks gij, mannen, leeft verstandig met uw vrouwen, als met brozer vaatwerk, en bewijst haar eer, ...

1 Petrus 1:19 maar met het kostbare bloed van Christus, als van een onberispelijk en vlekkeloos lam.

We gaan hier naar twee woorden kijken. Het woord "kostbaar" (het Griekse timios, Strongs nummer 5093) in 1 Petrus 1:19 en het woord "eer" (het Griekse timé, Strongs nummer 5092) in 1 Petrus 3:7. Deze twee woorden zijn niet precies hetzelfde; ze zijn echter verwant met elkaar; 5093 is namelijk afgeleid van 5092.

In beide gevallen betekent het woord bijna hetzelfde. De beste manier waarop ik het kan zeggen is dat ze duiden op iets van grote waarde. Dit kan zijn eer, een dierbaar iemand of iets, achting, een waardevol iets, een schat. Elk van deze woorden zou in deze situaties passen.

Hoeveel waarde hecht u aan Christus' bloed? Dat is heel kostbaar! Het opent de weg tot Gods genade. Het opent de weg tot toegang tot God. Het voorziet ons van vergeving, niet alleen aan het begin van onze bekering , maar ook daarna als we uit zwakheid zondigen. We ontvangen vergeving op basis van Christus' kostbare bloed. Gaat u begrijpen waar het om draait?

Mannen, wat zou u doen om het kostbare bloed van Christus te beschermen? In 1 Petrus 3:7 beveelt Christus ons, mannen, dezelfde houding te hebben jegens onze vrouw. We moeten haar eer geven, omdat ze in onze ogen kostbaar is. Zij is kostbaarder en waardevoller dan iets anders op aarde.

Mannen, wat zou u doen om iets dat het kostbaarst is voor u te beschermen en te verzorgen, op te poetsen, te doen glimmen en in noodsituaties te verbergen? Ziet u de houding die hierbij betrokken is? Ik zei u eerder dat God een standaard stelde die bijna onbereikbaar schijnt, maar het is de standaard die Zijn eigen Zoon voor de kerk stelde, en daarom stierf Hij voor de kerk. Dat was om een relatie die tot stand was gekomen te beschermen, een relatie die tot in alle eeuwigheid zal voortduren. Heel kostbaar.

Is Christus' houding jegens ons — nu Hij God is — veranderd? Hij zit aan de rechterhand van de Vader. Maleachi 3:16 zegt me iets. Dit is geschreven in het Hebreeuws, maar het heeft voor ons dezelfde betekenis.

Maleachi 3:16-17 Dan spreken zij die de HERE vrezen, onder elkander, ieder tot zijn naaste: [Wie vreest de HERE? Dat is de kerk.] De HERE bemerkte het toch en hoorde het en er werd een gedenkboek voor zijn aangezicht geschreven, ten goede van hen die de HERE vrezen en zijn naam in ere houden. 17 Zij zullen Mij ten eigendom zijn, zegt de HERE der heerscharen, op de dag die Ik bereiden zal. En Ik zal hen sparen, zoals iemand zijn zoon spaart, die hem dient.

Voor God zijn wij kostbare juwelen en als we zullen worden aangevallen, zal Hij ons in een plaats brengen waar we veilig zullen zijn voor het ergste van het geweld. We zijn voor Hem nog steeds een kostbare schat en, mannen, dit is Gods instructie voor ons. Dit is iets dat de moeite waard is. Het is een zware verantwoordelijkheid.

We zijn nog niet klaar met 1 Petrus 3. Vers 7 zegt "als met brozer vaatwerk". We gaan naar het woord "brozer" kijken en zien wat voor invloed dit heeft op de verantwoordelijkheid van de man. Dit is een woord dat in het Grieks duidt op het ontbreken van fysieke kracht of uithoudingsvermogen. Het heeft niets vandoen met intellect, karakter, morele moed, of emotionele of geestelijke kracht. God zegt hier dat een vrouw in vergelijking met een man fysiek zwakker is.

Mannen, het kan zijn dat de vrouw intelligenter is dan u. Het kan zijn dat ze meer morele moed heeft dan u. Ze kan zelfs, ondanks haar emoties, in emotioneel opzicht stabieler zijn dan u, zelfs al is ze geneigd te huilen op momenten dat u dat niet zou doen. Het kan zijn dat ze meer geestelijke kracht heeft dan u, maar desondanks zegt God dat ze fysiek zwakker is dan u.

Ik ga u iets suggereren, waarvan ik denk dat het misschien een van de beelden is die Petrus in gedachten had, toen hij dit vers schreef.

1 Petrus 2:5 en laat u [duidend op de gehele gemeente, christenen] ook zelf als levende stenen gebruiken voor de bouw van een geestelijk huis, om een heilig priesterschap te vormen, tot het brengen van geestelijke offers, die Gode welgevallig zijn door Jezus Christus.

Dit is een geestelijke verantwoordelijkheid. Te oordelen naar het feit dat deze gedachte in 1 Petrus 2:5 voorkomt, vlak voor het vers (1 Petrus 3:7) dat we nu aan het onderzoeken zijn, denk ik dat Petrus dat punt van 1 Petrus 2:5 in gedachten zou kunnen hebben gehad, toen hij begon te schrijven over de houding die een man jegens zijn vrouw zou moeten hebben, toen hij haar "een brozer vaatwerk" noemde. Het kan zijn dat hij de tempel in gedachten had, en wij allemaal, mannen en vrouwen, maken symbolisch deel uit van die tempel.

In Handelingen 9:15 spreekt God tot Ananias over Paulus. Ananias is de man die Paulus doopte. Hij aarzelde enigszins om Paulus te gaan opzoeken. Hij dacht dat hij misschien wel onthoofd zou worden of zoiets. God stelt hem dus gerust.

Handelingen 9:15 Maar de Here zeide tot hem: Ga, want deze is Mij een uitverkoren werktuig om mijn naam te brengen voor heidenen en koningen en [de] kinderen Israëls;

Het woord "werktuig" hier is precies hetzelfde (skeúos) woord dat Petrus in 1 Petrus 3 gebruikte en dat daar vertaald is met "vaatwerk". In deze context wordt werktuig duidelijk gebruikt om iemand aan te duiden die gekozen is God te dienen. Met dat beeld in gedachten kan een man, vanwege zijn duidelijke superioriteit en fysieke kracht, gemakkelijk uitgebeeld worden als een steen of steunbalk in het gebouw (de tempel). Een vrouw moet echter beschouwd worden als deel van de meer verfijnde benodigdheden die in de dienst in de tempel worden gebruikt. Daarom denk ik dat hij het woord skeúos gebruikte.

Als we het beeld goed begrijpen, dan zouden we een steen zelfs enigszins ruw kunnen behandelen, maar dat zouden we niet doen met een minder stevig deel van de uitrusting. Denk eens aan iets teers dat zich in het sanctuarium van het gebouw zou kunnen bevinden. Met iets teers zouden we zulke dingen niet willen doen.

Het is interessant dat het woord dat in 1 Petrus 3:7 in het Grieks wordt gebruikt en dat met "vaatwerk" is vertaald, hetzelfde woord is dat soms wordt vertaald met "werktuig", "gereedschap" of "voorwerp".

We gaan nu afscheid nemen van dit vers, maar laten we niet het punt vergeten waar het hier om gaat. Dit zijn allemaal geboden van God. De instructie voor een man is dat hij zijn houdingen en handelingen jegens zijn vrouw niet moet laten besturen door de manier waarop zij hem behandelt, maar op basis van de manier waarop God hem instrueert. We moeten ons aan God onderwerpen.

We gaan nu kijken naar enkele van de verantwoordelijkheden van de dames.

Colossenzen 3:18 Vrouwen, weest uw man onderdanig [onderwerpt u aan uw man], gelijk het betaamt in de Here.

Het sleutelwoord hier is het woord "betaamt". Dit heeft Strongs nummer 433. Het betekent letterlijk "aangekomen zijn bij", of "bereikt hebben" of "betrekking hebben op". Het draait hier om het woord letterlijk. Als het echter in een ethische context wordt gebruikt, zoals in Colossenzen 3:18, betekent het "datgene wat iemand toekomt". Het kan ook betekenen "het is uw plicht" of "het is iets dat passend is binnen een gegeven situatie". Met andere woorden het duidt op een standaard waarnaar men verplicht is zich te voegen.

We gaan nu naar hetzelfde woord kijken in een soortgelijke situatie, in een soortgelijke context, en de betekenis wordt daar verder uitgediept. Als ik zeg "in een soortgelijke context" bedoel ik niet exact dezelfde, maar gewoon vergelijkbaar.

Efeziërs 5:1 Weest dan navolgers Gods, als geliefde kinderen,

Deze instructie is niet alleen voor mannen, maar voor ons allemaal. We moeten als geliefde kinderen navolgers van Christus zijn. Dit is instructie voor ons allemaal.

Efeziërs 5:2-5 en wandelt in de liefde, zoals ook Christus u heeft liefgehad en Zich voor ons heeft overgegeven als offergave en slachtoffer, Gode tot een welriekende reuk. 3 Maar van hoererij en allerlei onreinheid of hebzucht mag onder u zelfs geen sprake zijn, zoals het heiligen betaamt, 4 en evenmin van onwelvoegelijkheid en zotte of losse taal, die geen pas geven, doch veeleer van dankzegging. 5 Want hiervan moet gij doordrongen zijn, dat in geen geval een hoereerder, onreine of geldgierige, dat is een afgodendienaar, erfdeel heeft in het Koninkrijk van Christus en God.

Let allereerst eens op hoeveel christelijke standaards in deze vijf verzen wordt gezinspeeld. Als er zoiets staat als "geen hoereerder, geen onreine, geen geldgierige, geen onwelvoeglijkheid" zijn al deze dingen het tegengestelde van wat de standaard is. Hij zinspeelt op standaards die men moet naleven.

Waar komt in die vijf verzen het woord "betaamt" voor? Alleen maar in vers 3? Nee, in het Grieks komt het in ontkennende zin ook voor in vers 4, waar het is vertaald met "die geen pas geven", met andere woorden "die niet betamen". Betaamt het een christen ooit om hoererij te plegen, zich onwelvoeglijk te gedragen, geldgierig te zijn? Dat is nooit passend. Dat zijn de uitersten die lijnrecht tegenover de standaard staan. Daarom zei ik "gezinspeeld op". Hij laat de tegengestelde uitersten zien en zegt dat geen daarvan passend is.

Volgens mijn Webster’s Dictionary betekent het woord "passend": "geschikt", "juist" of "beantwoordend aan een bepaalde situatie". De slechte dingen die Paulus hier in deze context opsomt, zijn niet juist. Zij zijn onjuist. We zien dit begrip in Colossenzen 3:18, dat de onderwerping van de vrouw aan haar man juist is, omdat het passend of betamelijk is vanwege haar geloof en relatie met God.

Laten we dit echt duidelijk maken. Onderwerping aan uw man is het juiste om te doen, omdat God dit zegt. Dames, ik wil dat u er verzekerd van bent dat deze onderwerping die God van u verlangt — ondanks wat de feministen zeggen — absoluut geen minderwaardigheid impliceert. De feministen zeggen dat, omdat wat zij zeggen gemotiveerd wordt door hun wereldsgezinde denken, en Romeinen 8:7 is duidelijk bewijs en juist als het zegt: "Daarom dat de gezindheid van het vlees vijandschap is tegen God; want het onderwerpt zich niet aan de wet Gods; trouwens, het kan dat ook niet."

Dames, beseft u dat waar we zojuist in Colossenzen 3:18 doorheen gingen, een wet van God is? Het is evenzeer een wet van God als "Gij zult niet doden", "Gij zult geen vals getuigenis geven" en "Gij zult niet stelen". "U moet zich onderwerpen aan uw man." Gods oordeel over u, evenals Gods oordeel over de man, zal grotendeels afhangen van de mate waarin u uw verantwoordelijkheden binnen het huwelijk uitvoert, omdat u elke dag van uw leven met onderwerping te maken hebt. Bedenk dat onderwerping aan God u voorbereidt op en traint voor een positie van leiderschap in het Koninkrijk van God. Ziet u uit naar de leidersfunctie van het zijn van koning en priester? We moeten God bewijzen dat we Hem liefhebben en we doen dat door ons aan Hem te onderwerpen.

We gaan naar een ander schriftgedeelte in Galaten 3, omdat ik de dames er nog steeds van probeer te verzekeren dat dit absoluut geen minderwaardigheid van hun kant impliceert. Toen Paulus Galaten 3:26 schreef, bedoelde hij de gehele gemeente; dit geldt dus voor iedereen.

Galaten 3:26-29 Want gij zijt allen zonen van God, door het geloof, in Christus Jezus. 27 Want gij allen, die in Christus gedoopt zijt, hebt u met Christus bekleed. 28 Hierbij is geen sprake van Jood of Griek, van slaaf of vrije, van mannelijk en vrouwelijk: gij allen zijt immers één in Christus Jezus. 29 Indien gij nu van Christus zijt, dan zijt gij zaad van Abraham, en naar de belofte erfgenamen.

In deze context impliceert het woordje "één" gelijkheid. Een van de dingen die Paulus hier zegt, is dat God geen onderscheid maakt. God doet niet aan aanziens des persoons. Hij maakt geen onderscheid, zelfs niet tussen Zijn kinderen. Het doet er voor Hem niet toe of men een Israëliet is of een heiden, of men mannelijk is of vrouwelijk, of men jong is of oud. We zijn in termen van oordeel voor Hem allemaal gelijk.

God kent in Zijn woord verantwoordelijkheden toe. Het doet er niet toe of iemands taak of verantwoordelijkheid ligt binnen het burgerlijk bestuur, beroep, de kerk of in het huwelijk. Als we ons aan Gods onderwijs onderwerpen, zullen de zegeningen van orde, vrede en vaardigheid daarop volgen. Zij zullen worden voortgebracht omdat iedereen functioneert binnen de hem of haar toegekende rol zoals God de dingen ontwierp, evenals een perfect functionerende machine of team. We zouden opnieuw aan trainer Wooden kunnen denken. Hij eiste dat iedere speler zich aan het geheel onderwierp. Elk deel van dat team was in de ogen van trainer Wooden gelijk.

Bedenk dat ik zei dat als we ons aan Gods instructies onderwerpen, dat dan de zegeningen van orde, vrede en vaardigheid daarop zullen volgen. Die zullen worden voortgebracht omdat iedereen functioneert binnen de hem of haar toegekende rol zoals God de dingen ontwierp. In mijn Bijbel staat er boven Jacobus 3:17 het kopje "Echte en valse wijsheid". Wijsheid is het hoofdonderwerp en wijsheid kan in zekere zin worden gedefinieerd als "doen wat juist is".

Jacobus 3:17-18 Maar de wijsheid van boven is vooreerst rein, vervolgens vreedzaam, vriendelijk, gezeggelijk, vol van ontferming en goede vruchten, onpartijdig en ongeveinsd. 18 Maar gerechtigheid is een vrucht, die in vrede wordt gezaaid voor hen, die vrede stichten.

Hier wordt een belangrijk algemeen voordeel aangegeven. Nogmaals, let erop dat dit zich niet specifiek op één sekse richt. Dit is niet iets alleen maar voor mannen. Dit geldt voor mannen en vrouwen.

Wat is gerechtigheid? Laten we een eenvoudige definitie geven. Gerechtigheid is gewoon doen wat juist is. Het is recht doen. Het is waarheid. Waarheid is gerechtigheid.

Laten we dit iets aanpassen. Gerechtigheid is wat God van ons verlangt te doen. Laten we dat nog wat aanpassen. Psalm 119:172 zegt: "Al Uw geboden zijn gerechtigheid." Als God dus zegt: "Gij zult niet doden", dan is dat gerechtigheid. Als Hij zegt: "Mannen, heb uw vrouwen lief" of "Vrouwen, onderwerp u aan uw man", dan is dat een gebod van God. Het is een wet van God. Het is juist om zoiets te doen.

Een tweede sleutelwoord in Jacobus 3:18 is het woord "vrede". Als we dit combineren met het algemene onderwerp dat wijsheid is (recht doen, doen wat juist is), dan is gerechtigheid wijsheid. Wat brengt het voort? God zegt ons in feite wat het voortbrengt. Geloof het of geloof het niet, het brengt hetzelfde voort als wat trainer Wooden zei van zijn Piramide van succes. Het brengt voldoening voort. Met andere woorden het brengt tevredenheid tot stand. Het brengt vrede voort. De vrucht van gerechtigheid is vrede. Wilt u vrede in uw gezin? U kunt dingen tot stand brengen als er vrede heerst binnen het gezin. Het is een van de belangrijke sleutels tot succes. Daarom zei God dat het wijsheid is. Het juiste doen is wijsheid en dat zal vrede voortbrengen.

Weet u waarom God Zich zo druk maakt over vrede? Als u in oorlog leeft met uw partner, dan is dat nauwelijks vrede te noemen. Juist? Dat is oorlog. Als u in oorlog verkeert, waar denkt u dan aan? U denkt dan aan of (1) hoe u zich zult verdedigen, of (2) hoe de ander aan te vallen. Ziet u iets verkeerds in deze vrucht? Oorlogvoering maakt ons zelfgericht. Het geeft ons nauwelijks een kans om over iets anders te denken dan het voldoen aan de eigen verlangens.

We kunnen God niet behagen door onszelf te behagen. We behagen God op dezelfde manier als Christus door altijd te doen wat Hij zegt te doen. Wat geeft dat ons? Dat geeft ons precies datgene waar we naar uitkijken. Dat geeft ons vrede. Het laat God ook zien dat we niet zelfgericht zijn, maar Godgericht. Hij zal daar in zo'n mate op reageren, dat Hij zelfs zegt ons de verlangens van ons hart te geven — en Hij kan dat doen.

Als we doen wat Hij zegt, wordt Hij verheerlijkt. "Kijk toch eens naar Mijn kinderen!" "Prima! Ga zo door!" "Ik ben trots op jullie." Zei Hij dat niet over Jezus? Hij zei: "Dit is Mijn geliefde Zoon in wie Ik een welbehagen heb." Waarom had Hij een welbehagen in Hem? Hij had een welbehagen in Christus, omdat Christus altijd deed wat de Vader wilde. Hij onderwierp Zich volledig aan de Vader. Daar hebben we ons doel en er is geen betere plaats om dat in praktijk te brengen dan het huwelijk. U zult nooit een omstandigheid vinden die er ook maar in enige mate op lijkt, en ik meen dat het huwelijk ons meer dan alle andere dingen voorbereidt op het Koninkrijk van God.

Als God het wil, mannen, dan zal ik hier mee verdergaan en u nogmaals het vuur na aan de schenen leggen. En dames, we zullen u er hopelijk toe brengen die man lief te hebben en u omwille van God volledig aan hem te onderwerpen.



Loading recommendations...