Loyalty and Submission (Part 3)  

Sermon: Loyaliteit en onderwerping (Deel 3)

Liefde en onderwerping 'als aan Christus'
#763NL
John W. Ritenbaugh (1932-2023)
Given 11-Mar-06

description: (hide)

We beginnen deze preek in Johannes 17:17.

Johannes 17:17 Heilig hen in uw waarheid; uw woord is de waarheid.

Denk er alstublieft aan dat het algemene onderwerp van deze serie betrekking heeft op een simpel principe dat gemakkelijk kan worden begrepen. Dit principe is dat onze voorbereiding op het Koninkrijk van God — onze heiliging, ons voor Gods doeleinden apart gezet worden — wordt bereikt door onderwerping aan Gods waarheid. Op een andere manier gezegd, dit proces bereidt ons voor om leiders te worden in Gods Koninkrijk, en in veel gevallen is loyaliteit, of getrouwheid, het punt waar het om gaat in onze voorbereiding.

Onderwerping aan Gods geboden heeft daarnaast nog een toegevoegde directere zegen in de zin dat het ook de weg is tot succes in het leven hier en nu. En even zeker als onderwerping aan de waarheid dat twee plus twee vier is, ons tot een goede oplossing leidt van een rekenkundige opgave, zo brengt onderwerping aan Gods waarheid een succesvolle oplossing voor relationele problemen.

Ik gebruik Gods instructies betreffende het huwelijk om deze beide voordelen te illustreren, en nu we dus beginnen met deze derde preek in deze serie wil ik u eraan herinneren dat onderwerping aan God en het leiderschap dat hierdoor tot ontwikkeling komt, beide beginnen met toewijding aan God. Toewijding aan God is het punt waar het om gaat.

Voor de man begint onderwerping als de man zich onderwerpt aan Gods instructie betreffende zijn rol in het huwelijk ongeacht het gedrag van zijn vrouw. We zullen hier later in deze preek meer over horen.

Wij, die Gods waarheid kennen en die door God geroepen zijn, moeten ons aan Gods instructie onderwerpen. Misschien was de belangrijkste factor in de vorige preek wel, dat ongeacht of we betrokken zijn bij een relatie met een huwelijkspartner, een werkgever, of een burgerlijk bestuur, we ons aan Zijn instructie moeten onderwerpen. Dat hangt er niet van af of zij zich goed jegens ons gedragen.

We moeten over de naaste relaties heen kijken naar de veel belangrijkere relatie met God. Die relatie moeten we boven alles beschermen en respecteren, en dus moet een man met zijn vrouw samenleven naar de kennis dat hij haar moet eren.

"Naar de kennis" betekent "naar de standaard die God in Zijn woord heeft geïnstrueerd". Het woord "eren" dat de standaard stelt, wordt niet verder gespecificeerd. Er wordt niet gezegd: Eer haar indien ze zich volmaakt aan u onderwerpt in de uitvoering van haar verantwoordelijkheden. God zegt haar te behandelen alsof zij een kostbaar juweel is, omdat Hij dat zegt.

God legt de vrouw dezelfde standaard op. Ze moet zich heel eenvoudig aan haar man onderwerpen, omdat dat betaamt. Het is juist. Het is passend in de Heer. Ook dit wordt niet preciezer gespecificeerd. Tegen het einde van die preek zagen we dat er heel duidelijke voordelen verbonden zijn om dit alles te doen. Onder andere dat er vrede door wordt voortgebracht.

Vrede binnen een relatie is van uitzonderlijk belang, omdat men als er vrede heerst de grootste gelegenheid heeft om de vruchten van gerechtigheid voort te brengen. Als er altijd een onderstroom is van spanning of openlijke boosheid of oorlogvoering, dan wordt men gedwongen om zelfgericht te zijn in plaats van Godgericht, en Gods doel wordt vatbaar voor mislukking. Het is ons verlangen om oprecht en van ganser harte Godgericht te zijn, dat ons een flinke duw in de rug geeft en ons in de juiste richting stuurt.

De vrucht van gerechtigheid is succes. Als we de dingen op de juiste manier doen, dan werkt dat. Dat brengt succes voort. Het succes dat God voor ons verlangt is drievoudig: (1) een goed getuige zijn voor Hem en Zijn weg; (2) succes hebben in het leven hier en nu; en (3) bovenal wil Hij dat wij voorbereid worden op Zijn Koninkrijk. Geloven wat Hij zegt en onwrikbaar loyaal zijn aan wat Hij zegt, zal al deze voordelen voortbrengen.

Kennis van wat Hij zegt en geloven wat Hij zegt, gecombineerd met zich trouw onderwerpen aan wat Hij zegt, brengt de waarlijk goede dingen in het leven voort. We leren en groeien allemaal in dezelfde voordelen, of dat nu is als werknemer, of als iemand die onderworpen is aan bestuur, of als echtgenoot of als echtgenote. Het alles overheersende punt in dit alles is geloof in God, dat tot uiting komt in een oprechte toewijding aan Hem. Een loyale onderwerping aan zijn instructies brengt op zijn beurt karakter en juist leiderschap voort. Er bestaat ook slecht leiderschap.

Het doet er niet toe of men echtgenoot of echtgenote is, het punt waar het vanuit Gods standpunt om draait is hetzelfde. We moeten ons onderwerpen aan wat Hij toewijst. Een vrouw beoefent geen onderwerping aan haar man omdat ze dom, inferieur of zwakker is. Dat doet ze omdat ze God liefheeft. Zij ziet het heel sterk als haar plicht jegens Hem die ze nakomt. Het is haar dienst aan Hem en het is een goed werk.

Ik zeg niet dat enig aspect hiervan gemakkelijk is. In veel, veel gevallen gaat het helemaal tegen de menselijke natuur in.

We gaan naar een vers kijken dat een vrouw instrueert over het niveau van haar onderwerping.

Efeziërs 5:22 Vrouwen, weest aan uw man onderdanig als aan de Here,

Begrip van dit principe kan het opgeblazen ego van een man helemaal doorprikken, omdat hij graag denkt dat hij werkelijk heel wat voorstelt. Hij denkt graag dat hij het verdient met de meeste hoogachting te worden behandeld, omdat hij per slot van rekening de man [de echtgenoot] is.

Dit vers maakt echter de reden van de verantwoordelijkheid van de vrouw heel duidelijk. Als zij zich wil voorbereiden op een leidende positie in Gods Koninkrijk, zal dat gebeuren door haar eerbied allereerst en het meest voor God, niet voor de man met al zijn in eigen oog schitterende kwaliteiten. De vrouw moet zich in dezelfde mate onderwerpen aan haar heel onvolmaakte man als ze doet aan de volmaakte Christus, uitgezonderd dat ze haar man niet moet volgen in ongehoorzaamheid.

Let op Efeziërs 6:5 waar een parallelserie verzen een aantal dingen met betrekking tot deze verantwoordelijkheid duidelijker maakt.

Efeziërs 6:5-8 Slaven, weest uw heren naar het vlees gehoorzaam met vreze en beven, in eenvoud uws harten, als aan Christus, 6 niet met ogendienst, als mensenbehagers, maar door als slaven van Christus de wil Gods van harte te doen, 7 en bereidwillig dienstbaar te zijn als aan de Here en niet aan mensen. 8 Gij weet immers, dat een ieder, hetzij slaaf, hetzij vrije, al het goede, dat hij gedaan heeft, van de Here zal terugontvangen.

Deze verzen verduidelijken de houding die God verwacht in de onderwerping, of men zich nu onderwerpt aan een burgerlijk bestuur, of als werknemer, als echtgenoot of echtgenote. Die onderwerping moet plaatsvinden in overeenstemming met wat er in deze vier verzen staat.

Het voorbeeld hier heeft betrekking op de relatie van een werknemer met zijn werkgever. Let er allereerst op dat God verwacht dat de werknemer zich aan zijn werkgever onderwerpt als aan Christus, net zoals in een huwelijk. Dit is dezelfde standaard die een vrouw jegens haar man moet hanteren, zoals in Efeziërs 5:22 werd gezegd, maar hier is het rechtstreeks tot een werknemer gericht. En ik mag wel zeggen (al wordt het niet genoemd) dat het de verantwoordelijkheid van de man is in relatie met God.

Ten tweede, wil ik dat u let op de woorden "heren naar het vlees". Deze woorden impliceren dat de slaaf (werknemer) of de burgerlijke onderdaan, in werkelijkheid minstens twee heren heeft. In deze context een fysieke en een geestelijke. De fysieke is zijn menselijke baas. De geestelijke is Christus. Nogmaals het is dezelfde omstandigheid als de vrouw in relatie tot haar man.

Gods instructie is dat de fysieke heer respect gegeven moet worden alsof hij de geestelijke was, nogmaals met de ene waarschuwing — we moeten hen niet toestaan ons in ongehoorzaamheid mee te slepen. In alle andere opzichten dient de onderwerping volledig te zijn.

Dit leidt tot de volgende woorden "als aan Christus". Dit legt uit waarom een werknemer zich moet onderwerpen, en waarom een vrouw zich aan haar man moet onderwerpen, omdat de werkelijkheid is dat het voor de christen aan Christus is.

Dezelfde woorden leggen ook uit waarom Paulus de instructies geeft betreffende de houdingen waarin men zich moet onderwerpen. Als u dit begrijpt en dit gelooft, dan doet u dit omwille van Christus. Begrijpt u dit?

De woorden "vreze en beven" kunnen nog al veeleisend overkomen, misschien zelfs dreigend, maar ik wil u laten zien hoe die woorden op andere plaatsen worden gebruikt.

Filippenzen 2:12 Daarom, mijn geliefden, gelijk gij te allen tijde gehoorzaam zijt geweest, blijft, niet alleen zoals in mijn tegenwoordigheid, maar nu des te meer bij mijn afwezigheid, uw behoudenis bewerken met vreze en beven,

Dit zijn precies dezelfde woorden als in Efeziërs 6.

Laten we dit nog wat verder doorvoeren. We gaan naar 2 Corinthiërs 7:15 waar deze woorden ook worden gebruikt. Dit vers is min of meer interessant. In de context heeft Paulus het over Titus, zijn mededienaar, en de relatie van de Corinthiërs met hem. Titus' naam wordt in vers 14 genoemd.

2 Corinthiërs 7:15 En zijn [Titus'] genegenheid gaat des te meer naar u [Corinthiërs] uit, wanneer hij zich u aller gehoorzaamheid herinnert, hoe gij hem met vrezen en beven hebt ontvangen.

Betekent dit dat de mensen allemaal overstuur waren, omdat Titus daar was, en dat zij hem min of meer eerbied gaven alsof hij een god of zoiets was? Helemaal niet. Zij hadden geen panische angst voor hem.

We gaan naar 1 Corinthiërs 2:3 en we zullen zien dat zelfs Paulus hieraan onderworpen was.

1 Corinthiërs 2:3 Ook kwam ik in zwakheid, met veel vrezen en beven tot u;

Was Paulus door een panische angst bevangen? Allerminst.

Efeziërs 6:5 Slaven, weest uw heren naar het vlees gehoorzaam met vreze en beven, in eenvoud uws harten, als aan Christus,

Het kan erop lijken dat deze woorden "met vreze en beven" in vers 5 nogal veeleisend zijn. Dit is echter niets anders dan oud-Nederlands voor je werk "zorgvuldig, gewetensvol en nauwgezet" uitvoeren. Niet in al die contexten slaan die woorden op het uitvoeren van werk, maar hier is dat wel het geval. De woorden zelf betekenen "zorgvuldig, gewetensvol en nauwgezet".

Laten we dit praktisch benaderen. Binnen de context (maar dit geldt ook in andere situaties) zegt Paulus dat de ongeïnteresseerde "laat maar waaien", "het komt allemaal wel goed" benadering van een werknemer niet goed genoeg is voor Gods doeleinden en voor ons in de toekomst. We moeten op een oprechte, gewetensvolle, nauwgezette manier werken. Is God onzorgvuldig? Voert Hij de dingen op een nonchalante manier uit?

Streven we er niet naar om Zijn beeld in ons leven tot uiting te laten komen? Zeker. We zien dit dus toegepast op de andere plaatsen waar iemand zich onderwerpt aan een heer, aan een echtgenoot, aan God, of wat dan ook. In al die situaties moeten we in alle dingen streven naar ordelijke perfectie. We moeten ons ontdoen van de onzorgvuldige, ongeorganiseerde benadering.

Het volgende punt dat Paulus vermeldt, is dat we dit "met ons gehele hart" [van harte] moeten doen. Nogmaals vanwege onze onderwerping aan Christus moeten we onze dienst in oprechtheid en integriteit verlenen, niet met minachtend, misgunnend, huichelachtig sarcasme.

Om de instructie af te sluiten, zegt hij dat dit inderdaad de wil van God is en dat we onze dienst niet met zelfzuchtige oogmerken moeten verlenen, opdat de meester onder de indruk zou raken en ons belonen. We moeten die dienst aan de Heer geven omdat we Hem zijn toegewijd.

We plachten uit het heel oude liedboek een lied te zingen dat zegt "Geef aan de Meester van het beste". Dat is een goed principe, en dat is wat Paulus hier in algemene zin zegt. Een vrouw moet dus van het beste van haarzelf geven aan haar man en de man moet van het beste van zichzelf geven aan de werkgever. We moeten allemaal van het beste van onszelf geven aan God.

Vers 8 is heel interessant omdat het begint te praten over het terrein van beloningen. Er is een voordeel verbonden aan het doen van Gods geboden.

Efeziërs 6:8 Gij weet immers, dat een ieder, hetzij slaaf, hetzij vrije, al het goede, dat hij gedaan heeft, van de Here zal terugontvangen.

Dit is het principe van wederkerigheid dat door heel de Bijbel heen van Genesis tot Openbaring aan de orde komt. God zegt dat Hij op dezelfde manier zal reageren. Ik denk dat God, omdat Hij God is, met een veel grotere wederkerigheid zal reageren dan wij in de allereerste plaats gaven. De heer Armstrong placht te zeggen: "Niemand kan God overtreffen in het geven." Dit doen "als aan de Heer" met de kwalificaties die hier gegeven worden, zal goede vrucht voortbrengen. Is dat niet wat we willen? Ja, want dat leidt tot een overvloedig leven.

Een van de hoofdideeën achter al deze instructie is dat we deze dienst niet met zelfzuchtige oogmerken moeten verlenen. Bedenk altijd dat we werken voor de Meester.

We gaan nu kijken naar de instructie die in Efeziërs 5:25 aan de mannen wordt gegeven. U weet deze dingen reeds, maar we zullen er opnieuw doorheen gaan.

Efeziërs 5:25 Mannen, hebt uw vrouw lief, evenals Christus zijn gemeente heeft liefgehad en Zich voor haar overgegeven heeft,

Efeziërs 5:28-29 Zo zijn [ook] de mannen verplicht hun vrouw lief te hebben als hun eigen lichaam. Wie zijn eigen vrouw liefheeft, heeft zichzelf lief; 29 want niemand haat ooit zijn eigen vlees, maar hij voedt het en koestert het zoals Christus de gemeente,

We gaan hier naar drie woorden kijken: (1) voeden, (2) koesteren en (3) liefhebben.

Het woord "voeden" betekent "voedsel geven, de groei bevorderen van". Het woord "koesteren" betekent "dierbaar achten, met affectie en zorg verzorgen". Hoort u dat mannen? U moet uw vrouw met affectie verzorgen.

Het derde woord "liefhebben" komt van het Griekse agapao. Dit is heel belangrijk. In dit geval duidt agapao op een vrijwillig opofferend geven van de man ten gunste van de vrouw zonder op iets terug te rekenen. Dat is een hoge standaard, mannen.

Ik wil hier nog één ding aan toevoegen. Ik kwam dit in een aantal protestantse commentaren tegen, maar het is juist. Zij zeiden dat agapao uit de wil voortkomt, erop duidend dat het onderworpen is aan de wil. Dit is een liefde waar bewust voor gekozen wordt. Het is ook een liefde waarvan het grootste deel uit handelen bestaat. De apostel Johannes definieerde het in 1 Johannes 5:3 als "het bewaren van de geboden".

Ik las eens een boek over het huwelijk, geschreven door een vrouw met, als ik het goed onthouden heb, de naam Mary Robinson. Ze had echt een goede titel. Ze zei: "Liefde is wat je doet." Het is geen gevoel. Deze agapao komt voort uit de wil. Liefde is wat u doet, en dat vat de essentie samen van de betekenis van agapao. Liefde is vrijwillig, het vrijwillig doen van de juiste handeling. Liefde is zich bewust onderwerpen aan God en Zijn geboden. Ik zeg u, mannen, dat er tijden zijn dat u dat niet wilt doen, zelfs al is dat het juiste om te doen. Het oude ego begint te werken en probeert ons ervan te overtuigen dat het ook anders kan.

Denk nogmaals aan wat Jezus in Johannes 14:15 zei. Dit is een van de eerste verzen die Evelyn en ik onze kinderen onderwezen toen ze opgroeiden. Hij zei: "Wanneer gij Mij liefhebt, zult gij Mijn geboden bewaren." Dit woord "bewaren" betekent behoeden, aandacht schenken aan, in acht nemen, zoals in het in acht nemen van de sabbat. Aandacht schenken aan of in acht nemen betekent niet passief afwachten, maar deelnemen in.

Evenals met agapao-liefde wordt er met het woord "bewaren" activiteit geïmpliceerd. In dit geval duidt "bewaren" niet op iets dat u in uw zak stopt om het daar te bewaren. Het is iets dat u doet, actief in acht neemt. Jezus zegt: "Wanneer u Mij liefhebt, zult u Mijn geboden bewaren (doen)."

Dit alles betekent niet dat er aan agapao geen emotionele component verbonden is. De reden dat door de wil gestuurd handelen domineert, is omdat het het juiste is om te doen. Deze handeling kan zelfs een hele opoffering vereisen om feitelijk uit te voeren.

Efeziërs 5:28 Zo zijn [ook] de mannen verplicht hun vrouw lief te hebben als hun eigen lichaam. Wie zijn eigen vrouw liefheeft, heeft zichzelf lief;

Laten we naar dat woord "verplicht" in vers 28 kijken. "Zo zijn ook de mannen verplicht hun vrouw lief te hebben." Dit woord "verplicht" maakt deze instructie binnen het huwelijk tot een sterke eis, een verplichting. Er wordt van een man verlangd dit te doen. Laat me u een duidelijk voorbeeld van dit soort liefde geven. Jezus ging door de foltering van geseling en kruisiging. Dit ging zelfs zo ver dat Hij zei: "Waarom hebt U Mij verlaten?"

Hij vroeg ook: "Indien het mogelijk is, neem deze beker dan van Mij weg. Doch niet Mijn wil, maar de Uwe geschiede." Dat is liefde. Dat is bij tijden pijnlijk. Daarom is opoffering de essentie van liefde. Mannen, daar zal vaak iets bij betrokken zijn dat uw ijdelheid, uw ego, of wat dan ook, niet wil doen. Het kan erop lijken alsof zij gewonnen heeft. Ziet u waar ik heen wil?

In duidelijke taal, God verlangt van de man dat hij altijd in het beste belang van de vrouw moet handelen in een mate die evenveel rekening houdt met haar als met zichzelf. Mannen, denk hier dus over na. Als u honger hebt, geeft u uw lichaam dan geen voedsel? Als u het koud hebt, kleedt u uw lichaam. Als u vermoeid bent, geeft u uw lichaam rust. Als u zich verveelt, gaat u iets ter vermaak zoeken. Als u droevig bent, zoekt u troost voor uzelf. Als u ziek bent, gaat u naar de dokter. Als u seksueel opgewonden raakt, zoekt u daar bevrediging voor.

Mannen, Gods standaard biedt geen ruimte tot zelfgerichtheid. Ik denk dat er geen twijfel over kan bestaan, dat in termen van ons algehele oordeel door God, Hij groot belang hecht aan hoe we deze specifieke opdracht uitvoeren. Dit draagt er allemaal toe bij dat in relatie met iemands plicht binnen de huwelijksrelatie agapao een ernstige zaak is. Maar er is ook een heel positieve, sterke en fantastische vergelding. Mannen, als we dit doen zijn we al een heel eind op weg om de grootste angst van de vrouw onschadelijk te maken met betrekking tot haar onderwerping aan haar man. Zij is bang, vanwege zelfgerichtheid van uw kant, dat zij altijd aan het kortste eind zal trekken.

Mannen, u weet dat u een zeer gevoelige autoriteitsantenne hebt, die erg gevoelig is voor elke inbreuk op onderwerping van haar kant. Laat me u vertellen dat zij een soortgelijke antenne heeft die onmiddellijk zelfgerichtheid — zelfs al wordt dat niet bedoeld — van uw kant waarneemt en als een bedreiging voor haar welzijn opvat.

Mannen, onthoud dus altijd dit, dat evenals uw lichaam afhankelijk is van zijn Hoofd voor de voldoening van zijn behoeften binnen het huwelijk, ook de vrouw afhangt van haar hoofd — haar man — voor de voldoening van haar behoeften. God zegt hier, dat als u zich geduldig aan deze instructie onderwerpt, u met succes een begin maakt aan het slechten van de barrières die haar verdedigen tegen uw zelfgerichtheid. Daarom zegt God dat een man die zijn vrouw liefheeft, zichzelf liefheeft, omdat u, mannen, dan dit belangrijke voordeel uit het huwelijk zal halen. Het zal met grote winst tot u terugkomen.

Laat me hier een negatief licht op werpen. Een zelfgerichte man benadeelt zichzelf door de bittere wrok die hij in zijn vrouw zal doen ontstaan, die haar aanzet om met gelijke munt te betalen. Let nog eens op het woord "koesteren" in vers 29.

Efeziërs 5:29 want niemand haat ooit zijn eigen vlees, maar hij voedt het en koestert het zoals Christus de gemeente,

Laten we 1 Thessalonicenzen 2:5-8 opslaan. In deze context legt Paulus de houding uit waarmee hij de gemeente in Thessalonica behandelde.

1 Thessalonicenzen 2:5 Want wij hebben ons nooit afgegeven met vleitaal, zoals gij weet, of met (enig) baatzuchtig voorwendsel; God is getuige!

Paulus gebruikte nooit bedrog in zijn omgang met deze mensen. Hij was open en eerlijk, en hij was, zoals we gaan zien, vriendelijk, enzovoort in alles wat hij jegens hen deed.

1 Thessalonicenzen 2:6 Ook zochten wij geen eer bij mensen, noch van u, noch van anderen, hoewel wij als apostelen van Christus ons hadden kunnen laten gelden;

Met andere woorden, hij zegt dat hij de autoriteit had om anders te handelen, maar hij zei:

1 Thessalonicenzen 2:7-8 maar wij gedroegen ons in uw midden vriendelijk, zoals een moeder haar eigen kinderen koestert. 8 Zo waren wij, in onze grote genegenheid voor u, bereid u niet alleen het evangelie Gods, maar ook ons eigen leven mede te delen, daarom, dat gij ons lief geworden waart.

In vers 6 gebruikt Paulus de woorden "hadden kunnen laten gelden", erop duidend dat zij druk hadden kunnen uitoefenen, of dat ze hun autoriteit hadden kunnen laten gelden. Hij zegt echter "Wij (duidend op de dienaren) gedroegen ons vriendelijk" en daarna gebruikt hij het woord "koesteren" om die "vriendelijkheid" te beschrijven. Dit is hetzelfde woord dat in Efeziërs 5:29 wordt gebruikt. Dit voegt nog meer toe aan de verantwoordelijkheid van de man jegens zijn vrouw. Hij moet koesterend zijn. Hij moet vriendelijk zijn. Hoe vriendelijk?

Het woord dat hier met "moeder" is vertaald, is in de Statenvertaling vertaald met "voedster". Dit woord is in de NBG terecht vertaald met "moeder", omdat het niet duidt op een professioneel gehuurd iemand om voor een kind te zorgen, maar juist op het verzorgen van eigen kinderen. Het woord "kinderen" hier duidt niet op kinderen van een willekeurige leeftijd, maar specifiek op kinderen die nog in de leeftijd zijn dat ze de borst krijgen.

Plaats het beeld voor ogen. Hoe vriendelijk behandelt een moeder haar kind dat de borst krijgt? Zij maakt geluiden en doet van alles om het kind aan het glimlachen te krijgen. Ze behandelt het kind vriendelijk en zorgt op elke mogelijke manier voor het kind. Dit is de manier waarop Paulus zei de gemeente te Thessalonica te hebben behandeld.

Mannen, schenk aandacht aan wat Paulus hier zegt. Als we dit allemaal in verband brengen met Efeziërs 5, met de instructies aan de mannen, betekent dit zelfs dat de meer emotionele aard van de vrouw haar maakt tot een betere geefster van warme liefde aan haar gezin, maar dezelfde warme aard doet haar snakken naar dezelfde duidelijke liefde van haar man. Het is de verantwoordelijkheid van de man die te geven.

Binnen de pagina's van dit boek over het huwelijk dat ik eerder in deze preek noemde, zei deze vrouw iets waarover velen van u, mannen, misschien niet zo plezierig zullen denken. Maar zij deed een bondige uitspraak over iets dat volgens mij goed is. Zij zei: "Vrouwen houden van hun mannen. Mannen houden van hun werk."

Mannen, laat me proberen dit zo duidelijk te maken als ik kan. De vrouw komt in termen van affectie voor het werk. Hoeveel films of televisieshows hebt u gezien waar ze precies dit punt uitbeeldden? De vrouw spant een rechtszaak aan om te scheiden. Ze is thuis helemaal gefrustreerd geraakt. Hij werkt buitenshuis om zijn miljoenen te verdienen met het werk dat hij doet, en hij raakt het gezin kwijt. Het valt door scheiding uit elkaar, allemaal omdat al zijn passie en energie aan de baan worden besteed.

U hoeft geen miljonair te zijn om zoiets te doen. Het kan zijn dat u in een garage werkt. Het kan zijn dat u lasser bent en u dit doet. Iedereen kan dit doen. De predikant kan dit doen. Daarom zegt God dat de wijze man zijn vrouw koestert zoals hij van nature zijn eigen lichaam koestert. Door hier gevolg aan te geven neemt hij een belangrijk deel weg van de oorzaak van veel gevechten, omdat de vrouw niet langer hoeft te wedijveren en zichzelf te verdedigen tegen de zelfgerichtheid van haar man.

Als een man zich binnen zijn gezin aan deze instructie onderwerpt, en in het bijzonder jegens zijn vrouw, leert hij een belangrijk principe van goddelijk leiderschap in elke positie die God hem toestaat in dit leven te vervullen, en straks in het Koninkrijk van God.

We kunnen alleen al van deze instructie aan een man een goed idee krijgen van de manier waarop Christus mensen behandelde. Hij was vriendelijk en edelmoedig in Zijn denken. Hij was attent. Ik ben er zeker van dat Hij vragen beantwoordde, niet met meestal een ondertoon van ongeduld of irritatie, maar vriendelijk.

Als een man zijn vrouw dwingt om te analyseren of hij haar liefheeft, belemmert hij haar vermogen hem lief te hebben. Voor een man is het zijn van echtgenoot een grote verantwoordelijkheid. God maakt dus duidelijk, mannen, dat goddelijk leiderschap vereist te doen wat het beste is voor de vrouw, en niet het bekleden van een positie van autoritaire zelfgerichtheid. Het hanteren van die benadering brengt de juiste kwaliteit van autoriteit voort. Als een vrouw leeft met een zelfgerichte of koele man, zal ze naar alle waarschijnlijkheid reageren met haar eigen vorm van zelfgerichte afstandelijkheid, daarmee het probleem alleen maar erger makend. Maar een wijze vrouw zal — in plaats van haar man te bekritiseren — haar eigen gebieden zoeken waarop ze het succes van het huwelijk kan bevorderen.

Noch onderwerping, noch leiderschap weerspiegelt een liefde voor de huwelijkspartner of de liefde van de huwelijkspartner voor u. Onderwerping en leiderschap demonstreren de liefde van een bekeerd iemand voor God. Dat is het punt waar het voor ons om gaat. Jezus zei: "Wanneer u Mij liefhebt, zult u Mijn geboden bewaren." Het op actieve wijze demonstreren van liefde voor God zou nu de drijvende kracht van ons leven moeten zijn.

Laat me u herinneren aan iets dat David zei. Dat is vastgelegd in Psalm 10:4. Het is een eenvoudige uitspraak, maar hij is vol betekenis.

Psalm 10:4 De goddeloze met zijn neus in de hoogte (denkt): Hij vraagt geen rekenschap; al zijn gedachten zijn: Er is geen God. [Noot van de vertaler: De King James zegt: God is niet in al zijn gedachten.]

Ik denk dat dit een hoofdpunt is dat onderscheid maakt tussen een bekeerd en een onbekeerd iemand. De onbekeerde denkt ook over God. Dat is een werkelijkheid. Daarom zijn er aan alle kanten zoveel religies. Dit leidt tot een conclusie. Dat wat God behaagt, is wat telt. Drong dat tot u door? Dat wat God behaagt, is wat telt.

Herinnert u zich de stem die vanuit de hemel sprak toen Jezus door Johannes de Doper werd gedoopt? Deze zei: "Dit is Mijn geliefde Zoon in wie Ik een welbehagen heb." Onbekeerden handelen gewoon niet op een manier die God behaagt. Dat is het verschil. Bekeerden zullen handelen op een manier die Hem behaagt, dat betekent dat ze zich aan Hem onderwerpen. Wat zei Jezus in Johannes 8:29? Hij zei: "Ik doe altijd wat Hem behaagt." "Dit is Mijn geliefde Zoon in wie Ik een welbehagen heb."

Deze uitspraak door Jezus geeft de standaard weer hoe we succes kunnen hebben op dit allerbelangrijkste gebied van het leven. Onze relatie met Hem en onze relatie met de medemens is geen zaak van mensen behagen. Het is een zaak van God behagen door onderwerping aan Hem. Gemeente, dit is levend geloof. Dat demonstreert onze liefde voor Hem.

Nu kunnen we misschien een handvat vinden om dit principe te begrijpen, als we nadenken over onze eigen verlangens om degene te behagen tot wie we aangetrokken werden toen we voor het huwelijk met die persoon uitgingen. We zetten toen voor de ander werkelijk ons beste beentje voor.

We gaan nu vanuit een andere hoek naar het huwelijk kijken. We slaan 2 Thessalonicenzen 2:8 op. Dit vers gaat over hetzelfde onderwerp. Dit is het hoofdstuk aan het begin waarvan Paulus het heeft over het Beest dat zal oprijzen.

2 Thessalonicenzen 2:8-11 Dan zal de wetteloze zich openbaren; hem zal de Here [Jezus] doden door de adem zijns monds en machteloos maken door zijn verschijning, als Hij komt. 9 Daarentegen is diens komst naar de werking des satans met allerlei krachten, tekenen en bedrieglijke wonderen, 10 en met allerlei verlokkende ongerechtigheid, voor hen, die verloren gaan, omdat zij de liefde tot de waarheid niet aanvaard hebben, waardoor zij hadden kunnen behouden worden. 11 En daarom zendt God hun een dwaling, die bewerkt, dat zij de leugen geloven,

Als we Paulus' gedachten hier volgen, zullen we inzien of we God of Satan volgen. In vers 8 en 9 zegt de apostel in essentie dat de activiteit van de wetteloze en zij die hem volgen, laat zien dat "ongezien voor het menselijk oog" de hand van Satan hen leidt. Als u later uw notities bestudeert, schenk hier dan aandacht aan.

Paulus schenkt in het bijzonder aandacht aan het bedrog dat in het leven van de wetteloze een rol speelt. Waarom speelt dat bedrog een rol? Omdat hij geen liefde heeft voor de waarheid. We begonnen deze preek met Johannes 17:17: "Gods woord is de waarheid." Elders in deze preek zeiden we dat zij die niet bekeerd zijn, geen tijd hebben om God bij al hun gedachten te betrekken. Zij zijn niet dusdanig op Hem afgestemd dat Hij zoveel voor hen betekent, dat ze voortdurend naar Hem uitkijken om te bepalen welke stappen zij in hun leven zouden moeten zetten. De onbekeerden zullen dat niet doen.

Hier in deze verzen in 2 Thessalonicenzen, die we zojuist gelezen hebben, vindt een woordspeling plaats. Jezus zei: "Ik ben de waarheid." Hij personifieerde die. De waarheid liefhebben is Christus liefhebben. Christus is God. De waarheid liefhebben is God liefhebben. Maar liefde is iets dat in iemands leven tot uiting moet komen. Wat we doen, laat zien wie we liefhebben. Dat is een belangrijk principe. Daarom zei Jezus: "Wanneer u Mij liefhebt, zult u Mijn geboden bewaren." Dat laat Hem zien dat we Hem werkelijk liefhebben.

Als we God liefhebben, zullen we dat laten zien door ons te onderwerpen aan wat Hij ons instrueert te doen. We zullen voor Hem ons beste beentje voorzetten en het resultaat is dat we onze voorbereiding op een leidinggevende positie in het Koninkrijk van God met succes zullen voltooien. Gemeente, juist deze factor maakt het verschil tussen de Filadelfiër en de Laodiceeër. Heel eenvoudig gezegd heeft de Laodiceeër geen tijd in zijn leven om God te behagen. Zijn liefde is lauw, afgeleid door andere dingen en vrijblijvend.

Nogmaals, ik zeg niet dat het demonstreren van onze liefde voor God gemakkelijk is. Er is heel wat geloof voor nodig om dat voortdurend te doen, omdat we machtige vijanden hebben die ons tegenwerken. Ik heb het over Satan, deze wereld en bovenal onze zelfgerichte menselijke natuur.

Laten we nu 1 Petrus 3:3-5 opslaan. Dit is gericht op de vrouwen, maar het principe hier is in dezelfde mate op mannen als op vrouwen van toepassing.

1 Petrus 3:3-5 Uw sieraad zij niet uitwendig: het vlechten van haar, het omhangen van goud of het dragen van gewaden, 4 maar de verborgen mens uws harten, met de onvergankelijke (tooi) van een zachtmoedige en stille geest, die kostbaar is in het oog van God. 5 Want aldus tooiden zich ook weleer de heilige vrouwen, die hoopten op God, onderdanig aan haar mannen,

Petrus probeert onze nadruk in het leven op de juiste aspecten te leggen. Hij richt zich op de ijdelheid die in ons allemaal zit. Sommige groepen, die zichzelf christen noemen, hebben dit vers 3 gebruikt om elke uitwendige versiering zoals juwelen, of wat dan ook, te veroordelen. Als dit juist zou zijn, dan zouden ze ook gewaden [kleding] moeten veroordelen omdat deze in precies hetzelfde vers worden genoemd.

Petrus maant ons allemaal tot voorzichtigheid aan om onze hoop niet te stellen op uiterlijke aantrekkingskracht, en nog belangrijker een man of vrouw te beoordelen op uiterlijke verschijning, atletiek, geld of iets van dien aard. Al die dingen kunnen veranderen. Ze kunnen in een ogenblik verdwijnen. Iemands schoonheid of aantrekkelijkheid kan bij een ongeluk worden vernietigd, of zijn geld kan zomaar in lucht opgaan.

Hier zien we wat we in de grammatica een "elliptische zin" wordt genoemd. Dit is een zinsconstructie waarin bepaalde gedachten worden weggelaten, die door de lezer zelf gemakkelijk kunnen worden toegevoegd op basis van de relatie tussen twee onderwerpen die door de schrijver wordt getoond. Beide punten zijn waar, maar de essentie van de nadruk van de schrijver ligt op het tweede punt. Petrus zegt dus dat men inderdaad aandacht moet schenken aan uiterlijke versiering, maar dit wel ondergeschikt moet maken aan de innerlijke schoonheid van een edele en zachtmoedige geest.

Dames, God geeft u niet de ruimte om er als een slons uit te zien. De uiterlijke versiering is belangrijk, maar niet zo belangrijk als de innerlijke versiering. Mannen, hetzelfde geldt voor u. De uiterlijke versiering heeft enige belang, maar is niet zo belangrijk als de innerlijke versiering. De innerlijk versiering is veel belangrijker dan uiterlijke schoonheid.

We kunnen een aantal goede voorbeelden vinden in de Bijbel. Voor de vrouwen vinden we een goed voorbeeld in Spreuken 31 — de "vrouw van Spreuken 31". Zij zet een geweldig hoge standaard om na te leven. Voor de mannen is het Jezus Christus Die vanwege Zijn geweldige relatie met de Vader al de kwaliteiten illustreert die mannen zouden moeten hebben.

Nu volgt een heel interessante aanhaling die waar is; deze komt uit een ander boek over het huwelijk geschreven door een vrouw die beweert christen te zijn. Zij laat heel wat wijsheid zien in dit boek. De titel van het boek is "U kunt mooi zijn". De auteur is Lottie Beth Hobbs.

"Aan een aantrekkelijk leven moet welbewust worden gewerkt, het komt nooit bij toeval tot stand. Het beste van onszelf maken vereist een leven van constante oplettendheid en ijver. Aangename fysieke kenmerken kunnen worden geërfd, maar ware schoonheid moet worden verworven. Een wijze lerares vertelde haar meisjesklas op de middelbare school: 'Het kan zijn dat je op je twintigste niet aardig bent, maar als je dat op je veertigste nog niet bent, is er geen excuus.' Iedere bewonderenswaardige karaktertrek kan worden ontwikkeld. We hebben — in het bijzonder daar we Gods Geest hebben — de kracht in ons om alles te zijn wat God bedoelde. Als we rechtvaardig wandelen, eigenen we ons een eeuwige kracht toe en vervullen we een eeuwig doel. God heeft ons Zijn leven gegeven als een doe-het-zelf bouwpakket. De rest ligt bij ons."

Ik heb, nu we het einde van deze preek naderen, enkele suggesties voor u.

Punt 1: Of u nu man bent of vrouw, aanvaard in deze zaak onderwerping aan God als uw persoonlijke verantwoordelijkheid.

Ik zal u iets heel interessants laten zien met betrekking tot een schriftgedeelte waar u misschien denkt vertrouwd mee te zijn. Dit is in het bijzonder toepasselijk in deze tijd van het jaar.

2 Corinthiërs 13:5 Stelt uzelf op de proef, of gij wel in het geloof zijt, onderzoekt uzelf. Of zijt gij niet zo zeker van uzelf, dat Jezus Christus in u is? Want anders zijt gij verwerpelijk.

Het eerste punt dat we met betrekking tot dit vers moeten begrijpen, is dat de vertaling van de NBG niet zo juist is als dat zou moeten zijn. Ze hebben dit vers objectief vertaald door te zeggen "in het geloof". Dit benadrukt geloof als een verzameling van geloofspunten en in veel gevallen zou dat niet verkeerd zijn, maar hier wordt het begrip aangetast.

Hoe weten we dat dit verkeerd is? Ten eerste, door de grammatica die wordt gebruikt, en ook als we de gedachte die Paulus hier in 2 Corinthiërs 13:5 schrijft, onderzoeken tegen de achtergrond van de gehele brief. Dan wordt duidelijk dat het hier niet om een verzameling van geloofspunten gaat. We zouden het subjectief moeten opvatten in de zin van "We moeten onszelf onderzoeken en op de proef stellen of we wel vanuit geloof leven." Ziet u het verschil?

Laat me het nog duidelijker maken. We leven in vertrouwen op Jezus Christus.

Gemeente, deze mensen kenden de verzameling van geloofspunten reeds. Zij kenden de waarheid, maar waren zij trouw aan wat ze reeds wisten? Dat is het punt waar het om gaat. U kent de waarheid. Bent u er trouw aan? Dat is de opdracht die Paulus ons geeft.

Hoe weet ik dat het op deze manier zou moeten worden vertaald en opgevat? Vanwege een specifieke vermelding in hetzelfde vers van Jezus Christus — een Persoon die in ons leeft door Zijn Geest. Paulus vraagt ons onszelf te onderzoeken of we nog wel persoonlijk trouw en loyaal zijn aan Jezus Christus.

Laat me u een eenvoudige illustratie geven van wat er hierbij betrokken is. Denk nog eens aan Genesis, aan Adam en Eva. Toen zij met Satan werden geconfronteerd, wisten ze toen wat ze verondersteld werden te doen? Ja, dat wisten ze. En wat deden ze? Zij verbraken hun trouw aan God en werden in plaats daarvan loyaal aan Satan. Dat was het punt waar het daar om ging. God vatte dat op als een persoonlijke verwerping van Hem — hun Schepper.

We zien het punt waar het om gaat hier heel duidelijk. Laten we begrijpen dat dat onze verantwoordelijkheid is. We moeten trouw zijn aan Hem. Hij zal onze Echtgenoot worden. Hij maakt ons het hof. Laten we onszelf de volgende vraag stellen. Zetten we ons beste beentje voor om Hem te behagen? We kennen de waarheid. Zijn we er trouw aan? Zijn we er loyaal aan? Dat is onze persoonlijke verantwoordelijkheid.

Punt 2: Werk aan de ontwikkeling van zelfbeheersing.

Mattheüs 5:5 Zalig de zachtmoedigen, want zij zullen de aarde beërven.

Het woord "zachtmoedig" heeft een interessante toepassing op onderwerping en zelfbeheersing. De Grieken gebruikten deze term oorspronkelijk om een wild paard te beschrijven dat onderworpen en getemd was voor de doeleinden van de berijder. Dit was van dien aard dat als de berijder aan de teugels trok om het paard naar links te laten gaan, het paard dan ook naar links ging. En als de berijder aan de teugels trok om het paard naar rechts te laten gaan, het paard ook naar rechts ging. De geest en de kracht van het paard waren niet gebroken, maar waren in harmonie gebracht met zijn berijder. Het had nog steeds de kracht om te voorzien in transport, om in de oorlog voordeel te verschaffen, of de akker te ploegen, of wat dan ook, afhankelijk van wat de berijder wilde.

Het is met een zachtmoedig iemand hetzelfde. Een zachtmoedig iemand is iemand die zichzelf onder controle heeft, zodat hij altijd gereed staat om aanwijzingen van zijn meester op te volgen. Hij beschikt nog steeds over kracht, maar deze wordt doelbewust en opzettelijk naar de wensen van de meester aangewend. Wat Jezus hier in dit vers zegt, kan gemakkelijk worden opgevat als: "Zalig (of gelukkig) zijn de mensen die hun leven beheersen en zich onderwerpen aan hun Heer en Meester." Dat zijn zachtmoedige mensen en zij zullen de aarde beërven. Zij beheersen zichzelf. Zij besturen zichzelf op de manier waarop ze dat moeten doen.

Een christelijk leven komt grotendeels tot stand door iemand die zijn leven beheerst in overeenstemming met Gods wil in plaats van dat hij toelaat dat de omstandigheden van het leven hem beheersen. Dit is iets dat iedereen voor zichzelf moet doen. Proberen het leven van iemand anders te beheersen lukt nooit. Zolang als iemand iedere keer opnieuw maar weer uit zijn problemen wordt gered, zal hij zich nooit ontwikkelen en is hij voor iedereen in zijn naaste omgeving emotioneel uitputtend. In het algemeen weten deze mensen wat ze moeten doen, maar ze doen het maar zelden.

Ik hoorde eens van een predikant die iedere Oudejaarsavond van iemand een telefoontje kreeg. Dat was niet iedere keer dezelfde persoon. De persoon die belde was altijd helemaal kapot. De persoon had het afgelopen jaar onderzocht en was niet gelukkig met wat hij of zij in zijn of haar leven zag. De predikant luisterde geduldig naar die persoon. Hij gaf wat advies dat naar zijn mening in lijn lag met de Schriften en hing daarna op.

Weet u waar hij achter kwam? Die mensen overwonnen nooit. De predikant kwam uiteindelijk tot de conclusie dat iemand die zichzelf niet kon beheersen om tot de volgende morgen te wachten om het telefoontje te plegen, niet genoeg zelfbeheersing had om het probleem aan te pakken en te overwinnen.

Punt 3: Weet zeker dat dit, al zijn de beloningen groot, opofferingen met zich mee zal brengen. Verantwoordelijkheid vergt opofferingen.

Hier volgen enkele schriftgedeelten die u zullen helpen.

1 Petrus 3:13-14 En wie zal u kwaad doen, als gij u beijvert voor het goede? 14 Al moest gij lijden om de gerechtigheid, toch zijt gij zalig. Doch vreest niet voor hun dreiging, en laat u niet verschrikken.

1 Petrus 2:18-24 Gij, huisslaven, weest in alle vreze uw meesters onderdanig, niet alleen de goede en vriendelijke, maar ook de verkeerde. 19 Want dit is genade, indien iemand, omdat hij met God rekening houdt, leed verdraagt, dat hij ten onrechte lijdt. 20 Want mag dát roem heten, als gij slagen moet verduren, omdat gij kwaad doet? Maar als gij goed doet en dan lijden moet verduren, dát is genade bij God. 21 Want hiertoe zijt gij geroepen, daar ook Christus voor u geleden heeft en u een voorbeeld heeft nagelaten, opdat gij in zijn voetstappen zoudt treden; 22 die geen zonde gedaan heeft en in wiens mond geen bedrog is gevonden; 23 die, als Hij gescholden werd, niet terugschold en als Hij leed, niet dreigde, maar het overgaf aan Hem, die rechtvaardig oordeelt; 24 die zelf onze zonden in zijn lichaam op het hout gebracht heeft, opdat wij, aan de zonden afgestorven, voor de gerechtigheid zouden leven; en door zijn striemen zijt gij genezen.

U zult zien dat waar we het hier over hebben, niet vaak samengaat met een openbaar zichtbaar worden van opofferingen voor Jezus Christus; veeleer zal het in bijna ieder geval opofferingen in het verborgene vereisen — thuis, tijdens het winkelen, tijdens het rijden in de auto, of wat dan ook. Het zal opofferingen vereisen om te voldoen aan Gods wil die hier kenbaar wordt gemaakt.

Het is heel gemakkelijk om een bepaalde wrok op te bouwen. Ik zal u een voorbeeld geven. Een vrouw kan een wrok tegen haar man hebben omdat hij iedere dag het huis verlaat, terwijl zij, de vrouw, thuis moet blijven en zich daardoor gevangen voelt. Dames, dat is niet juist. Hij moet het huis verlaten. Daar zit een groot verschil in. Hij moet het huis verlaten, wil hij zijn verantwoordelijkheden nakomen om voor zijn gezin te voorzien.

Mannen, als u het huis verlaat, kunt u een wrok hebben tegen de vrouw, omdat zij thuis kan blijven en u het huis moet verlaten, terwijl er thuis dingen zijn te doen die u veel liever deed, zoals werken in de tuin, de auto onderhouden, schilderen of wat dan ook. Nee mannen, zij moet thuisblijven, wil zij aan haar verplichtingen jegens God voldoen om voor haar gezin te zorgen. In deze korte karakterschets moeten opofferingen worden gebracht zelfs in ons denken over de andere persoon. Wat is de verplichting jegens God? Dat is belangrijk, niet wat voor gevoel wij over iets hebben. Ditzelfde principe kan in heel veel verschillende situaties worden gebruikt.

Laten we afsluiten met Hebreeën 6:1. Weet echter zeker dat waar we het hier over hebben in het verdere verloop van ons leven voortdurend opofferingen met zich mee zal brengen.

Hebreeën 6:1a Laten wij daarom het eerste onderwijs aangaande Christus laten rusten en ons richten op het volkomene, ...

Paulus' opdracht hier kan gemakkelijk vertaald worden als: "Laten we verder gaan op weg naar volwassenheid", of "Laten we verder gaan op weg naar volledigheid." Hij zegt dat christenen een verantwoordelijkheid hebben om iets te doen binnen het scheppingsproces van God, en dat iets is dat van ons verlangd wordt dat we ons overgeven aan Zijn wil. Dit zal ons tot perfectie brengen. Dit is Zijn opdracht aan ons. Voor de menselijke natuur schijnt het altijd aangenamer om dat wat de gemakkelijke weg schijnt te zijn, te nemen — dat is op wereldlijke wijze handelen of reageren.

God is bezig om een familie-koninkrijk te scheppen. God is bezig om koningen en priesters te scheppen. God is bezig om leiders naar Zijn beeld te scheppen. Dit zal allemaal worden bereikt door het eenvoudig te begrijpen principe van gedrag. We moeten op loyale wijze in geloof aan Hem persoonlijk zijn toegewijd, altijd verder kijkend dan de onmiddellijke situatie, omdat Hij ons bij Zijn grote doel heeft betrokken. Hij heeft persoonlijk de deur geopend voor gelegenheden die — als we ondanks alle tegenstand trouw blijven — ontzagwekkender zijn dan ons denken kan bevatten. Onthoud altijd dat Hij per slot van rekening onze Schepper, onze God, onze Verlosser, onze Koning en onze spoedig komende Echtgenoot is. Deze les leren is alle tijdelijke kosten waard die ermee samengaan.